Treasure

Twenty

Pov Kim.

Ik word wakker van mijn telefoon, "Vanavond is van jou jou jou....." Ik neem vlug op om de andere niet wakker te maken. "Hallo? Ja daar spreekt u mee. Oh maar dat is heel erg fijn! Ooh uhm vandaag gaat niet lukken ben ik bang, maar zou vanavond ook kunnen? Oke bedankt, tot vanavond!" Dat was de politie, ik moet vanavond langskomen op het bureau om de mannen te bekijken die ze opgepakt hebben of ik ze misschien herken en Kaj moet mee. Ik ben benieuwd hoe hij erop gaat reageren. Ik kijk op de klok, SHIT, half 9. We moeten om half 10 op de set zijn en het is een half uur rijden. "GUYS ALLEMAAL WAKKER WORDEN NU, ik ga vlug douchen en over 20 minuten ontbijt beneden en dan gaan we weg!" Cassius en Samuel zijn blijven slapen omdat het toch iets te laat was geworden gister en dat scheelde me vanochtend weer tijd aan ophalen, maar nu hebben we ons dus allemaal verslapen.

Ik sta in de keuken eieren te bakken, ik zet alles klaar op de keukentafel en Giovanni komt binnen. "Verslapen schat?" en hij lacht. "Na valt mee, we komen wel optijd. Jij had alle kleren opgehaald toch?" en ik kijk hem aan. "Ja schat, het ligt allemaal in je auto." en hij gaat aan de keukentafel zitten en ik leg een ei op z'n bord. "Oke super bedankt dat je dit voor me hebt gedaan en sorry dat Kaj en ik er ineens vandoor gingen." "Kim doe eens even normaal, je zusje lag in het ziekenhuis. Family first, voor alles oke?!" en hij geeft me een knuffel. "Oke dankje Giovanni, smakelijk eten." Als de jongens ook beneden zijn, zie ik pas hoe zwaar Cass en Sam het hebben, "Volgende keer toch iets minder drinken jongens" zeg ik met een grote glimlach. We ontbijten samen, vlug tanden poetsen en op naar de set. "Doei Gio, succes vandaag" "Dankjewel schat jij ook!" en we lopen met z'n 4en richting m'n auto.

Pov Jaily.

Vandaag begin ik met mijn revalidatie, ik heb nog een jong lichaam dus ik ga er eigenlijk vanuit het het proces wel snel zal gaan. Hoe moeilijk kan het zijn om opnieuw te leren lopen? Ze helpen me uit bed en rijden me met een rolstoel naar de ruimte. Ik schrik als in binnenkom, ik zie mensen die een been of een arm missen die oefeningen aan het doen zijn. Damn wat ben ik blij dat ik alles nog gewoon heb. Op het moment dat ze me uit de rolstoel helpen lig ik meteen op de grond. Ik kan net op handen en voeten blijven zitten. "Jaily, het is bedoeling dat je goed naar ons luistert en niet teveel doet, want als je te snel gaat dan verloopt het herstel niet goed oke?" zegt Ans, zij gaat mij elke dag therapie geven.

Ik raak gefrustreerder en gefrustreerder, ik kan na 2 uur nog niet eens zonder om te vallen naar Ans kruipen. "Ugh hoe komt het dat dit niet lukt?" vraag ik gefrustreerd. "Omdat je lichaam op schaal 0 zit en dat is baby niveau, die kunnen in het begin ook nog niet kruipen en vallen ook om. Je zult een hele hoop geduld moeten hebben Jaily. Het zit er op voor de ochtend, einde van de middag gaan we weer verder goed?" en ze glimlacht naar me. "Ja prima, dankjewel." Ik ben een doorzetter en een vechter, maar als ik iets niet heb dan is het geduld. Blegh ik haat het hier nu al. Gelukkig komen Anouk en Maud vanmiddag langs samen met papa en mama. Heb ik wat afleiding en kunnen ze me wat opbeuren, EN MIJN TELEFOON MEENEMEN, THANK GOD. Die heb ik serieus zwaar gemist. 

Pov Samuel.

Ik heb het ongelofelijk zwaar vanochtend, Kim is meteen naar het eerste de beste benzine station gereden om Redbull in te slaan, we besluiten meteen wat Fruitella voor Dioni mee te nemen is die jongen ook weer happy! "Vanavond is van jou jou jou......" "Jongens ff stil m'n telefoon." zegt Kim. "Hallo? Ja klopt wij zijn onderweg. Ooh echt, fack. Ja nee dat is niet haalbaar. Ik doe het wel, ik heb alles in mijn auto staan. Ja tuurlijk heb ik opleiding voor gedaan joh! Oke tot over kwartiertje ongeveer. Ciaaaaao." "Wat was er?" vraagt Kaj die voorin zit. "De kapper/visagiste heeft gister zware griep gekregen, midden in de zomer wie verzint het, en ze kan niet komen.  Marcel, de fotograaf, wou eigenlijk iemand anders inhuren, maar dat is niet haalbaar, dus ga ik het het doen." 

We zijn klaar met de visagie en m'n haar zit weer helemaal top, Kim mag m'n haar wel elke dag doen ik hou van dat gefriemel. Ik krijg een appje van Anouk, "We zijn nu onderweg naar Jaily, veel succes met de shoot." "Aaah thanks babe, wanneer ga je verhuizen naar mijn stadje?" "Dat weten pap en mam nog niet maar waarschijnlijk wel snel." "Oke babe, tot snel." Ik stop m'n telefoon weg en word geroepen. 

Pov Kim.

De jongens zijn allemaal super tevreden met de kleding die ik voor ze uitgezocht heb en daarmee ben ik ook weer happy. Ik krijg een appje van mam, "Lieverd we zijn in het ziekenhuis Jaily heeft haar telefoon terug." "Oke geef me 2 minuten." Ik stop mn telefoon weg, "Guys kunnen we alsjeblieft even een groepsfoto maken met zn allen en dan met onze armen JAILY proberen te maken." Marcel weet van het verhaal af dus die wou er graag aan meewerken. Als we daarmee klaar zijn roep ik Dioni even mee. "We gaan even met mijn kleine zusje facetimen Dioni." "Nee meen je niet, super leuk!" en hij geeft me een knuffel.

Als Dioni en ik mijn zusje in tranen achter hebben gelaten loop naar de rest van de jongens toe, iedereen wenst haar veel succes en alles komt goed. En hopen dat ze snel weer naar huis kan. Als de jongens weer op de foto moeten praat ik nog even met haar. "Kim, jij bent echt de beste, ik hou van je!" "Ik hou ook van jou kleine dat weet je toch, maar hoe ging therapie vanmorgen?" "Nou ik werd even hard met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik kon niet eens normaal kruipen, ik viel steeds om." en ze trekt en pruillip. " Alles komt goed kleine, niet teveel en te snel hopen maar doorvechten op het niveau wat hun aangeven." Ze begint te lachen "Dat ga ik zeker doen, dankjewel lieve sis." "Ik kan helaas vanavond niet komen lieverd, Kaj en ik moet naar het bureau, maar we appen oke schat?!" "Ja dat is goed, doei lief zussie." "Ciao schatje, doe de groetjes aan Anouk en Maud en zeg dat ik ze snel op kom zoeken." "Doe ik, doeeeeeeei" en ze geeft een kusje heel dicht bij de camera. Ik sluit facetime af en concentreer me weer op de fotoshoot. Ik heb Kaj nog niks verteld over het bureau. Ik ben heel erg benieuwd of hij er klaar voor is?!