Heaven

Hoofdstuk 2

-Sara POV-
Luna is aangekomen in de vroege ochtend en ik word door haar wakker gemaakt. "Hey Sara." Zegt ze met een lieve stem. Ze omhelst me en ik omhels haar ook. "Luna, ik heb je gemist." Antwoord ik. We lopen de trap af en Sirius heeft men koffer gepakt. "Jij hebt in mijn kasten gezeten?" Vraag ik zodra ik beneden sta. "Ja?" Antwoord Sirius en iedereen kijkt ons aan. "Dagboek graag." Zeg ik en steek mijn hand uit. Hij zucht en legt het in men hand. "Hoever heb je gelezen?" Vraag ik en hij zucht dieper. "Tot het moment dat je die enge pop in brand stak." Antwoord Sirius en ik knik. "Fair enough." Antwoord ik en ga samen met Luna zitten. Sirius gaat ook zitten. "Hoe haal jij het in je hoofd haar dagboek te lezen?" Vraagt Molly kwaad.

"Maakt niet uit, tis niet alsof er iets in staat wat niemand mag lezen ofzo." Antwoord ik. "Goed, eten!" Zegt ze en kijkt mij aan. Ik word bang van die vrouw. "En ik wil even eerlijk weten waar die grote wonde op je buik vandaan komt." Zegt Remus die naast me zit en kijkt me streng aan. "Gevallen." Antwoord ik. "Ik weet dat je niet gevallen bent, dat is onmogelijk." Antwoord Remus. Iedereen kijkt me aan. "Blijkbaar niet." Zeg ik snel. "Goed drink dan maar een beetje." Zegt Sirius en ik drink uit men beker. "Waar komt die wonde vandaan?" Vraagt Remus opnieuw. Ik kijk hem aan een zeg de waarheid. "Greyback, hij vond me onder het bed en verwonde me, ik heb hem afgeweerd met een spreuk." Antwoord ik.

"Welke spreuk was dat?" Vraagt Sirius. "Paralitis." Antwoord ik en ik kom bij zinnen. "Veritaserum, echt waar?" Vraag ik en ze kijken me glimlachend aan. "Waarom zou je dat verzwijgen?" Vraagt Molly. "Wat maakt het ook uit, tis niet alsof je hem kan arresteren." Antwoord ik. Iedereen gaat verder met eten maar ik krijg geen hap door men keel. "Sara..." Remus kijkt me aan. "Nee ik wil het niet horen, je begrijpt het niet." Zeg ik, sta op en loop naar buiten. Ik ga op de grond zitten en begin weer te huilen. Luna komt naast me zitten en omhelst me zacht. "Ik begrijp het, het is ok." Zegt ze. "Nee Luna, jij hebt je vader nog, ik ben alleen." Antwoord ik snikkend. "Jij hebt Sirius en Remus." Lacht Luna. "Ja sure, de idioot en de grotere idioot." Antwoord ik. "Weasleys." Zegt Luna dan. "Ja sure, die zijn al met zoveel." Antwoord ik. We lachen beide nu.

Ik spendeer de hele ochtend met Luna en die middag zit iedereen buiten en ik pluk een aantal bloemen. We worden aangestaard door de anderen. "Waarom snij je die bloemen af?" Vraagt Luna zacht. "Omdat ze mooi zijn." Antwoord ik. "Ik dacht dat jij zei dat je in je polsen snijd omdat je lelijk bent." Mijn ogen worden groot en Sirius staat ineens naast me. "Polsen nu!" Zegt hij. "Niet nodig, ik heb niks..." nog voor ik men zin afmaakte heeft hij men mouwen omhoog gestroopt en ziet hij de wondes. "Waarom?" Vraagt hij. "Waarom niet?" Weerkaats ik de vraag. "Remus help even, ik ben nooit tot dit deel van ouderschap gekomen." Zegt Sirius. Remus staat op. "Mam ga jij er niks van zeggen?" Vraagt Ron en Molly schud haar hoofd. "Nee ik wil weten hoe dit afloopt." Zegt ze. Remus hurkt naast me neer.

Hij kijkt me aan. "Denk je nou echt dat jezelf pijn doen gaat helpen?" Vraagt hij. "Doe nou niet alsof jij het nooit geprobeerd hebt." Antwoord ik. Hij staat op. "Arthur please." Zegt hij. Deze keer is het Arthur die naast me hurkt. "Molly!" Zegt hij meteen als ik hem geïrriteerd aankijk. Molly zucht en helpt me rechtstaan. "Mannen." Zegt ze geërgerd. "Liefje, waarom?" Vraagt ze. "Waarom niet?" Weerkaats ik de vraag opnieuw. "Omdat het ongezond is, nu jij weer." Zegt ze streng. Ze heeft men handen nogsteeds vast en ik kijk haar aan. Tranen springen in men ogen en ze omhelst me. "Wow, daarom zijn er dus vrouwen nodig bij de opvoeding." Zegt Sirius. "Liefje, het doet altijd pijn in het begin, maar je moet jezelf aan de mooie herinneringen helpen." Zegt Molly en veegt men tranen weg.

"Hoelang zal het pijn doen?" Vraag ik snikkend. "Je polsen, je buik of de mentale pijn?" Vraagt Molly. "Men buik." Antwoord ik en omhels haar opnieuw. "Een weekje." Antwoord ze. "Ow!" Zeg ik en ze wrijft over men rug. "Snapt iemand hier iets van?" Vraagt Remus en de jongens schudden hun hoofden. Het maakt me grinniken. "Zie je, positiviteit kan geen kwaad." Zegt Molly met een glimlach. "Dankje Molly." Zeg ik en ze lacht nu vrolijk. Ze loopt weg en de drie mannen kijken haar aan. "Natuurtalentje hoor." Zegt Arthur en gaat ook terug zitten. Ik omhels Remus en Sirius, gewoon omdat het kan. "Molly! Wat hebben we gedaan?" Vraagt Sirius bang. "Niks, lief dat jullie probeerden." Antwoord ik. "Nu geen snijwonden meer, tenzij je in de keuken perongeluk je weet wel." Zegt Sirius vrolijk.

Ik laat ze los en het begint zacht te druppelen. Iedereen loopt naar binnen behalve ik. Ik staar naar de lucht en het begint harder en harder te regenen. Luna komt naast me staan en tovert muziek. We beginnen te dansen en iedereen kijkt door het raam. "Ze kunnen ziek worden." Zegt Molly luid. Luna en ik lachen en hebben fun in de regen. Wanneer we een paar minuten later binnen staan kijkt iedereen ons aan. "En wat ga je nu dan doen?" Vraagt Remus. Ik spreek een droogtespreuk uit en het blaast ons in een klap droog. "Oh! Slim." Zegt Sirius lachend. We gaan op de bank zitten met zen allen en ik en Luna zitten op de grond. "Zeg Sara, zit je trouwens op Hogwarts?" Vraagt Arthur ineens. "Ik zat op Beaux Batons, maar ik ben uh van school gestuurd." Zeg ik. "Hoe heb je het voor elkaar gekregen?" Vraagt Sirius. "Grappig, dat is exact wat men vader ook zei toen hij het hoorde." Antwoord ik.

"Goed nou ja, ik heb misschien een grapje uit gehaald met de directrice." Antwoord ik zo onschuldig mogelijk. "Molly ik kan dit niet, kijk naar der, ze ziet er zo onschuldig uit." Zegt Sirius. Ik trek een pruillipje en hij smelt bijna. "Molly?!" Roept Sirius. "Jij hebt haar gered, jij zorgt voor haar." Zegt Molly. "Remus?!" Roept Sirius vervolgens. "Geregeld je gaat naar Hogwarts na de zomer." Zegt Remus en ik omhels hem. "Wou ik ook net zeggen." Antwoord Sirius jaloers. "Zaten je ouders op Hogwarts?" Vraagt George en wanneer hij merkt wat hij zojuist zei slaat hij zijn hand voor zijn mond. Ik ga terug naast Luna zitten. "Nou en of, ze waren goeie vrienden van ons." Zegt Remus en knipoogt naar me. Ik glimlach. "Haar moeder was toen al men beste vriendin, ze was een Hufflepuff." Zegt Sirius vrolijk. "En haar vader was een Ravenclaw." Antwoord Remus.