Big City, Bright Lights

PROLOGUE

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

***

"Chef Sol! May nag rereklamo po sa table 4, bakit daw po malamig yung cold pumpkin soup niya? Pinapatawag niya po kayo Chef Sol"

My face already heat up when I heard the complaint. Of course it is cold dumb ass! I fix myself and remove my apron, then got outside with my staff. When I saw table number 4, I knew that I will waste my time again.

"Yes Sir, how can I help you?" I need to be as calm as possible.

"Yung soup mo ang lamig! Saan ka naman naka kain ng soup na malamig? Ano ba naman restaurant to"

"Eh gago ka pala eh! Inorder mo cold soup! Ikaw Harold tigil tigilan mo ko diyan sa ka gagahan mo ha, nag ttrabaho ako sa loob tapos guguluhin mo ko? Bumalik ka na nga sa New York! Umalis nga ako don para maka takas sayo, tapos pupunta ka dito?" Di ko na napigilan usapan tong complainant ko. Alam ko naman na ginugood time lang ako ni Flynn.

"Hahahaha sorry na Sol, namiss lang kita" kurot niya sa pisnge ko sabay yakap sakin.

"Alam mo, sana tinawagan mo na lang ako or what? Hindi yung nag iiskandalo ka dito."

"Sige na kuya, sorry kung nataranta ka dahil sa animal na to" pag hingi ko ng paumanhin sa isa kong staff.

"Okay lang po, medyo kinabahan lang po ako sa boyfriend niyo" masayang may halong kabang pag papaliwanag ni kuya sakin. AND WHAT? HE IS NOT MY BOYFRIEND THE HELL.

"Kuya, okay lang po na maubusan ako ng lalaki wag lang ako sa kanya mapunta" diring diri kong sinabi kay kuya.

"Hoy babae ang kapal naman ng muka. Mas gwapo pa ko sa ex mo para sabihin ko sayo, jusko" Medyo may kirot sa boses ni Flynn. Harold Miranda is my childhood friend, sabay din kami pumunta ng New York para mag aral. I took up Culinary Arts, siya naman ay Dentistry.

Pero pinaalala nanaman niya sakin ang ex ko. My ultimate crush back then. Kamusta na kaya siya? Masaya kaya siya? Siguro naman ay oo dahil ang ganda ganda na ng buhay niya no.

Sobrang unexpected yung relationship namin dalawa. College pa lang ako crush na crush ko na siya, sobrang unexpected din kung paano kami nag kakakilala at kung paano naging kami. Hahaha nakaka tawa lang isipin.

"Hoy, umalis na mga staff mo! Narinig mo lang binanggit ko ex mo natulala ka na diyan" there, it hit me. Natauhan nanaman ako. Tama, wag ko na lang isipin mas mabuti pa yon.

"Ano ba yon? umalis ka na nga guguluhin mo lang ako. Mygod Harold, 6pm pa lang. 10 pa closing ko. Dun ka na nga lang sa office ko mag intay"

"Okay boss" kakairita tong lalaki na to, di na ko tinantanan. Crush nanaman siguro ako neto hahahaha chour.

"Btw, nag pa check up sakin si Acre kanina, Harold said."

Right, Acre Nicholas Pangilinan, my one great and ultimate love and ex. Back then, I thought we're okay.

I thought we are happy.

I thought we are in love.

I thought we are in God's timing.

And I thought I am one of his dreams?

I'm in his dream. but, it all fades out.

All of my thoughts are just a thought.

"Ano may bulok na ngipin ba?" wala sa sarili kong tanong kay Harold

------------------------------
-----