Dudakları boynumda gezinirken, tek elini yanık olan yüzümün olduğu tarafa attı. İkimizde soluk soluğaydık.
Dudaklarının arasından çıkanlar cehennemin kapısını aralamıştı.
"Ruhunu çürüteceğim ve ruhun çürüdüğünde daha da güzel olacaksın. Ölmüş bir k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam alkollülerim 🥂
Yeni bölüm ile karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz ❤️
Artık geri döndüğüme göre eski sisteme devam;
OY SINIRI; 355 YORUM SINIRI; 2.500 Bölüm yazılmaya çoktan başlanıldı. Sınır geçilir geçilmez bölüm gelecektir.
Öhüm, iyi okumalar dilerim.
〡 〢 ╹ ╻
Hayat, benim için her zaman bir seçimler dizesiydi. Neyi seçersem onu yaşar ve seçtiğim şıkkın doğru veyahut yanlış olduğunu her daim zaman dediğimiz kelimede bulurdum ve bu gece, ölümle saklambaç oynadığım çok nadir anlardan biriydi. Zamanında atmadığım bir adım tarafından boğazım kesilebilirdi.
Bu nadir anın, ölümden daha tehlikeli ve daha yorucu olduğunu söylememe bile gerek yoktu. Kanın beynime doğru hızla hareket edişini hissediyordum. Korku bazen insanı yapmam dediği şeylere iten tehlikeli bir manevraydı ve benim şu an o manevrayı vahşi bir hayvanı kafeste alıkoymaya çalışır gibi koymaya ihtiyacım vardı. Sırf yanlış hamle yapmamak için..
Kapının yavaştan açılışını fark ettiğimde tüm dikkatim köledeydi. Bir gölge gibi odanın içine süzülüşünü gördüğümde yabancı olmadığım simasına baktım. Erkek bir köle.. İri gövdesi ile beni görür görmez tam karşıma dikildi. Yüzündeki sırıtma cılız bir kadını bulduğu için şanslı olduğunu açık ederken elinde tuttuğu baltanın keskin tarafını yüzüne getirerek baltayı yaladı.
"Bu gece kesinlikle şanslıyım." diye benim düşündüğüm şeyi dillendirdiğinde içten içe kaş çatmak istedim lakin rolüme büründüğüm için hiçbir mimiğimi oynatmamakta baya ısrarcıydım tek ama tek bir mimik ile o baltanın kafatasımda açacağı yarıktan sonra sağ çıkma ihtimalim yoktu.
Bu herifi çok tanıyorum diyemezdim ama bazı kölelere zorbalık edişine şahitlik etmiştim. Hatta kölelerden birisinin yemeğini elinden almaya çalışmış fakat köle karşı çıkınca zavallının çene kemiğini kırmıştı. O günden sonra kimse ona karşı gelmeye tenezzül etmedi. Bir keresinde bile o koca göğüslü köleyle ambarın olduğu arka tarafta sevişirken yakalamış ve görmezden gelmiştim. İğrençliğin dibini sıyırmış bu herifi aslında öldürsem de vicdan azabı çekeceğimi düşünmüyordum.
Yine de bu tip konularda sözden çok işlev önemli olduğundan ötürü olsa gerek şu an beynim benimle taşak geçiyormuş gibi hissediyordum. Baya baya katıla katıla onu öldürme düşünceme gülüyordu. Haklı olabilirdi, eğer eski ben şu an bu herifin karşısında dikiliyor olsaydı çoktan ölümü kabul eder olurdum ama işte.. Ben zamanın beşiğinde büyüdüm, artık geri dönülemez cehennem kapısının girişindeydim.
