30- Mutlu Son

191 24 137
                                    

Zaman: 2 Yıl Sonra

"Çok çirkinsin hayatım." Dedi Ceyda gülerek kankasına bakarken.

"Çok sapsın hayatım." Diye karşılık verdi Miray bozuntuya vermeden.

"Senin gibi kankamın kardeşi ile evlenmiyorum en azından." Diye hemen ukalaca yanıtladı Ceyda onu.

Ardından kızın başındaki duvağı düzeltti.

Miray mutlu bir şekilde aynada kendine baktı. Üzerinde uzun uğraşlar sonucu Ceyda'nın diktiği, gerçekten güzel bembeyaz bir gelinlik vardı. Dantelini perdeden yapıp yapmadığını merak etti. Ama açıkçası sormaya korkuyordu.

Ceyda yan odaya doğru seslendi. "Gülsüm! Hala hazır değil misin?"

Gülsüm sinirle bağırdı. "Bu elbise bana olmuyor! Çok kötü bir terzisin Ceyda!"

"O zaman kendi düğününde Miray'ın gelinliğini giyersin! Sus, konuşma!"

Gülsüm mavi bir abiyeyle odaya girdi. "Olmuş mu?"

"Eh. Benim kadar olmasa da güzel olmuşsun." Dedi Ceyda omuz silkerek.

Kendi üzerinde mosmor bir abiye vardı. Saçları hafif dalgalıydı.

O sırada kapı sesi geldi ve içeri sarışın, güzel bir kadın girdi. "Hala hazır değil misiniz?"

"Gelinin pek tembel be kaynanası." Dedi Ceyda annesine sırıtarak.

"En azından damadım gibi değil." Dedi Clarke ukalaca. "En azından var."

"Tüm erkeklerin kapılmış olması benim suçum değil!" Diye bağırdı Ceyda sinirle.

Miray kahkaha attı. "Ay tamam hazırım ben."

•••

Zaman: 1 Saat Sonra

Miray ve Jake evlenmişti.

Her şey çok güzeldi. Albus ve Gülsüm, Bellamy ve Clarke dans ediyor, Emori oğluna pasta yedirtiyordu.

Ceyda pasta yiyen Otan'ı bir anda kucağına aldı. Emori'ye sorun yok bakışı attı. Ardından dans eden çiftlerin yanına gidip kucağında ki Otan ile sağa sola sallanmaya başladı.

Jake ikizine güldü. 2 senede bu ortama çok alışmıştı.

Octavia gülerek dans eden çiftleri izliyordu. Keşke Lincoln da burada olabilseydi, dedi içinden.

Ama şuan kederlenme sırası değildi. Yeğeni evleniyordu değil mi?!

Raven oğlunu izleyen Emori'nin yanına oturdu. Ardından Emori ile uzun bir sohbete daldı.

Emori'nin yanında oturan Murphy ise onların garip sohbetini dinleyip gülüyordu.

Herkes mutluydu. Hiçbir sorun yoktu. Bellamy ve Clarke evliydi ve 2 çocukları vardı. Ceyda amacına ulaşmış sayılırdı. Anne ve babasını birleştirmişti. Ve kendisinin doğumunda en önemli etken kendisiydi. Bu biraz garip olabilirdi ama bununla yaşayabilirdi...

MUTLU SON!

MUTLU SON!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

•••

Selam!

Son bölümümüzü bitirmiş bulunuyoruz.

Kurguyu yazarken gerçekten ciddilikten uzaktım ve herhangi bir betimleme kullanmadım. Umarım bu sizi rahatsız etmemiştir.

Hepinize Ceyda'nınki gibi mutlu günler dilerim!

Ve ders dinlemeye giderim, YeY!

Baysss!

𝗜𝗻 𝗧𝗵𝗲 100Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin