HARAM

HASTANE

HUMEYRA NIN AĞZINDAN

Murat'ın son gelişinin ardından bir kaç hafta geçmişti. Biraz rahatlamaya başlamıştım. Sınava çalışıyordum. Konularımın bitmesine az kalmıştı. Ama cok heyecanlanıyordum sınav için. Yine böyle sıradan bir gündü. Ders çalışıyordum. Sonra telefonum çaldı. Arayan her zamanki gibi Merve'ydi. Telefonu açtığımda Merve'nin hıçkırık seslerini duyuyordum. Korktum ve

"Merve, ne oldu Merve neden ağlıyorsun?"
dedim.

"Babam Hümeyra Babam"
İyice korkmaya başlamıştım.

"Ne oldu babana Merve?"
"Kalp krizi geçirdi hastanedeyiz"

Ağlamaya devam ediyordu. Hemen annemide aldım ve hastaneye gittik. Ailemde onların aile dostuydu. Hastaneye gittiğimde Merve koridorda diz çökmüş ağlıyordu. Anneside diğer taraftaydı. Annem hemen Merve'nin annesinin yanına gitti. Bende Merve'nin. Onu teselli etmeye çalışıyordum. Çok ağlıyordu normal olarak. Ona sarıldım. Çok zor ayakta duruyordu bu belliydi. Biz beklerken doktor geldi ve

"Hastamızın kalp krizi geçirdiğini biliyorsunuz. Bundan sonra çok dikkatli olmalısınız. Hayati tehlikesi geçti ama bundan sonra asla stres yapmaması lazım. Şimdi dinlenmeli rahatsız etmeyin lütfen."

Derin bir nefes almıştık.
Merve ve anneside simdi daha iyiydi.

Annem geldi ve

"Ben eve geçiyorum kızım. Sende arkadaşının yanında biraz daha kal sonra da akşama kalmadan eve gel."
dedi.
"Tamam annecim ."
diyerek onu uğurladım.

Annemden sonra ben biraz daha hastanede kaldım hava kararmıştı. Eve gitmek için hazırlanmaya koyuldum.
Merve'ye sarıldım ve yanaklarından öptüm.

"Üzülme artık bak çok şükür geçti."
dedim.
Vedalaştık ve yola koyuldum.

Sokaklar biraz fazla ıssızdı. Adımlarımı hızlandırıyordum. Hava soğuk olduğu için ortalıkta pek kimse yoktu. Sadece arada bir iki araba geçiyordu o kadar. Eve yaklaşmıştım. Arkamdan bir ses işittim:

"Vay be şu endama bak!"

Allah'ım sen yardım et diye içimden geçirdim duymazdan gelip hızlıca yürüdüm. Arkamdaki ayak sesleride yaklaşıyordu. Bir el omzuma dokundu.

"Çek elini!"
diye bağırdım.

"Dur güzelim bu ne öfke?"

Karşımda serserinin teki duruyordu. Kaçamıyordum. Kolumu tutmuştu.

"Bırak beni" diyerek ittim onu.
Gözleri kısılmış bana yaklaşıyordu ki arkadan bir ses

"Bırak lan kızı!"

diye bağırdı. Sonra gelip adamı bir yumrukla yere serdi. Adama o kadar sert vuruyordu ki öldü sandım. Kim olduğunu anlamadım. Dizlerim titriyordu korkudan.
Bana döndü ve yaklaştı. Nefes nefeseydi.
Elleriyle omuzlarımdan tuttu ve

"Sana bir şey yaptımı? Dokundumu sana?"

Şaşırdım çok şaşırdım. Çünkü karşımdaki oydu, Murat'tı. Hemen geri çekildim.

"Sen nasıl buldun beni? Bana bir şey olması umrundaymış gibi konuşma. Hem neden geldin? Ben kendimi koruyabilirdim. Sende bana o adam gibi kötü davranmıyormuydun? Neden şimdi iyilik meleği kesildin?"

Bir cevap bekliyordum. Gözlerime bakıyordu. Cevap vermedi sadece kolumdan tuttu ve arabasına bindirdi.

Bu adam nasıl her defasında böyle davranabiliyor? Şu an tanımadığım bir adamın arabasındaydım resmen ya. Oda arabaya bindi ve

"Tek başına gidemezsin ufaklık."
dedi.

"Sanane ya aç kapıyı ineceğim. Hem ben kendimi koruyabilirdim."

"Tabi tabi kesin."

diye alaylı bir şekilde cevap verdi. Ne desemde inmeme izin vermedi. Ben neden bu adamdan izin alıyordum ki? Kimdi bu adam? Hayatımda bir yeri yokken nasıl olduda simdi böyle oldu? Hem ondan korkuyorum hem emrivakilerine ses edemiyordum.
Araba eve yaklaşınca

"Tamam ineceğim, mahellede insanlar görürse yanlış anlarlar."
dedim.

"Anlasınlar."
deyip arabayı evin önüne kadar getirdi.

"Ya niye buraya kadar geliyorsun senin yüzünden hakkımda kötü konuşabilirler. Sen her zaman mı böyle düşüncesizdin?"
diye köpürdüm.

"Sana da iyi geceler ufaklık."
karşılığını aldım.

"Bu ne vurdumduymazlık? Hem sensin ufaklık!"

diyerek indim. Etrafa hızlıca göz gezdirdim. Allah'tan kimse yoktu. İçeri girdim. Camdan baktığımda oda gitmişti.

Üzerimi değiştirdim ve ev kıyafetlerimi giydim. Olanların şokunu hala atlatamamıştım. Nasıl oldu da o adamın arabasına bindim nasıl? Bunların çok yanlış olduğunu biliyordum ama birden nasıl olmuştu? Hem henüz hiç tanımadığım bir adamdı. Adından başka hiç bir şey bilmiyordum. Benden nefret ettiğini düşünüyordum. Tabi bende ondan nefret ediyordum ama bu gün beni kurtardığı bir gerçekti. Belki o an orda olmasa her şey daha beter olacaktı. Ama olsun bana daha önce söylediklerini sindiremezdim. Hem ne diye bana sürekli ufaklık deyip duruyordu? Hayır yani boyumda o kadar ufak değil.

İçimde adını bilmediğim bir his var. Anlamlandıramadığım bir his..
Sürekli o anlar aklımda. Gelip serseriyi vurması sonra bana yaklaşıp

"sana bir şey yaptı mı?"
demesi sürekli aklımdaydı...

Peki nasıl denk gelmişti? Nasıl oldu da ben oradan geçerken Murat'ta hemen orda bitiverdi? Çok farklı hissediyordum. Zar zor son kavgamızı atlatabilmiştim. Şimdi yine aklımdan gitmeyecek..

Uyumadan önce Merve'yi aradım. Babasının durumunu sordum. Yarın tekrar hastaneye gideceğim. Onu yanlız bırakmamalıyım.

MURAT HAN'ın AĞZINDAN

O gün yine o kızı görmeye gitmiştim engel olamıyordum. Sonra olanlar.. Ona nasıl dokunur pislik herif! Bide kolunu tutmuş sıkıştırıyor kızı adi pislik!
Onu kurtardım, arabama aldım ve evine bıraktım. Sürekli kavga ettiğim o kız arabamda yanımda sessiz sessiz oturuyordu. O serseriyi gebertecektim ama kıza dua etsin.
Anlamsız bir şekilde yanımda otururken huzurlu hissediyordum.
Onu gördükçe daha çok görmek istiyordum. Daha adını bilmediğimi bir kız bana nasıl bu kadar iyi gelebilir? Ben galiba...
Aşık oluyorum...

Onu görmek istiyorum hem de cok...Olanların üzerinden iki gün geçmişti. O gün akşam yine bindim arabaya ve evinin önüne gittim. Mutfak camının önüne gelip bekledim. Sonuçta mutfağa gelirdi yani gelmeliydi görmeliydim onu. Bir müddet bekledikten sonra mutfağın ışığı açıldı. Bu sefer hemen camın önüne geçtim. Tam karşımdaydı. Yanakları,dudakları..Çok güzeldi. Tam içeri gidecekken cama döndü ve beni gördü.
"Sen!"
diye korkak ve şaşkın bir sesle karşıma dikildi. Hemen içeri gidip başını örttü ve geldi.

"Ne arıyorsun burda sen?Niye geldin ya? Evimin içini gözetleme ye utanmıyor musun?"

Karşılık verecekken içerden bir ses

"Hümeyra!"
diye seslenince oda
"Geldim anne" diye karşılık verdi. Bana dönüp
"git burdan lütfen" diyerek camı kapattı ve içeri gitti.

Adı Hümeyra demek..
..
..
Öneri kabul ediyorum ve destek bekliyorum.❣