The best Christmas (Book 1)✔️

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 🛍

Τι στο καλό; Πότε έφτασε Κυριακή; Εγώ νόμιζα ότι σήμερα ήταν Σάββατο. 

Επίσης έχω κολλήσει με το Δεν Είσαι Εδώ. Το βάζω πάνω, παρόλο που δεν είναι χριστουγεννιάτικο χεχ.

Εφοδιαστείτε με χαρτομάντιλα και κάντε πολλά σχόλια. Λατρεύω να τα διαβάζω♥

~~~

<<Λοιπόν, δεν σκοπεύεις να μου αποκαλύψεις τι θα κάνουμε Κυριακάτικα;>> αναρωτιέται ο Ντομ όσο περπατάμε πλάι πλάι πεζοδρόμιο. Ο καιρός σήμερα είναι πάρα πολύ ωραίος και εύχομαι τόσο πολύ να μην χιονίσει καθόλου μέχρι τα Χριστούγεννα. <<Και επίσης γιατί πρέπει τις Κυριακές να με ξυπνάς τόσο νωρίς; Είναι αντιπαιδαγωγική τέτοια συμπεριφορά>> 

<<Θα σε κεράσω καφέ>>

<<Τότε αλλάζει το πράγμα>> βγάζει τα γυαλιά ηλίου του τα οποία φοράει χωρίς λόγο γιατί δεν έχει καν τόσο ήλιο και κοιτάζει τριγύρω του. <<Με έφερες σε άλλη περιοχή; Που βρισκόμαστε;>>

Τον κοιτάζω και στενεύω τα μάτια μου. <<Πάντα τόσο περίεργος είσαι;>> τον τραβάω προς το μέρος μου γιατί κόντεψε να τον πατήσει αυτοκίνητο. Όσο ωραίος είναι, άλλο τόσο δεν τον κόβει όταν περνάει τον δρόμο. Κοιτάζει μόνο μπροστά.

<<Ναι, σόρυ κιόλας που με ξύπνησες από τις 8 ενώ καθόμουν εχθές το βράδυ μέχρι τις 2 για να τελειώσω μια εργασία>> με αγριοκοιτάζει και μετά χαιρετάει τον κυριούλη που του πάτησε κόρνα. <<Καλημέρα, καλημέρα>> του φωνάζει αλλά εκείνος μάλλον τον βρίζει που πετάχτηκε στον δρόμο. 

Κρατιέμαι να μην γελάσω. <<Οι μέρες κοντεύουν, Ντομ. Την Παρασκευή είναι τα Χριστούγεννα>> τον πιάνω από τον αγκώνα και τον σέρνω μαζί μου όταν το φανάρι γίνει πράσινο.

<<Ε και εμένα τι με νοιάζει;>> γκρινιάζει και ρολάρω τα μάτια μου. Γιατί νιώθω ότι κουβαλάω μαζί μου τον Τζεις; Γιατί πρέπει να είναι τόσο ίδιοι;

Σταματάω απότομα όταν φτάσουμε στο πεζοδρόμιο. <<Νοιάζει εμένα. Έχω έναν στόχο μέχρι τα Χριστούγεννα και η γκρίνια σου δεν βοηθάει!>> αγριεύω και εκείνος βγάζει το κάτω χείλος του προς τα έξω για να κάνει μια λυπημένη φατσούλα.

Δεν μπορούσε να είναι και σήμερα τόσο ευαίσθητος όσο ήταν εχθές που μιλούσαμε; 

<<Μην μου φωνάζεις>> λέει με λεπτή φωνούλα και τώρα όντως τρομάζω. Τέτοια φωνούλα κάνει συνέχεια ο μικρός.