Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου ❄️

531 83 29
                                    

Ξεκίνησα να το γράφω χθες γιατί είχα όρεξη όσο ήμουν ξαπλωμένη στον καναπέ τυλιγμένη σαν ντολμας με την κουβέρτα διπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Επίσης είμαι πτώμα. Ναι, γύρισα σπίτι, ο αδελφός μου ενθουσιάστηκε τόσο πολύ λες και είδε τους πυτζαμοήρωες από κοντά και εγώ απλά προσπαθώ να συνηθίσω το γεγονός ότι το δωμάτιό μου είναι πιο ροζ και από το μέλλον μου.

~~~

<<Πως περνάτε;>>

<<ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΑΑΑ>> ακούω την κολλητή μου για πρώτη φορά μετά από σχεδόν μια εβδομάδα και απομακρύνω το κινητό από το αφτί μου επειδή όλοι ξέρουμε ότι τσιρίδα της Κέισι μπορεί να σε αφήσει παντελώς κουφό.

Πήγαν σε ένα τέλειο σαλέ δύο ώρες μακριά από την πόλη. Σχεδόν όλη η παρέα.

Βασικά όχι. Όλη η παρέα εκτός από εμένα.

Γελάω και συνεχίζω να περπατάω κατεβάζοντας το σκουφί μου τόσο όσο ώστε να καλύπτει και τα αφτιά μου.

<<Πότε θα γυρίσετε; Έχω νέα>> 

<<Μισό να ρωτήσω. ΤΖΑΑΑΑΑΚΚ...>> κυριολεκτικά ουρλιάζει για ακόμη μια φορά και ξανααπομακρύνω το κινητό. <<ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕΕΕΕ;;;>>

Φτάνω έξω από την πολυκατοικία του Ντομ και παρατηρώ ότι η πόρτα είναι ανοιχτή. Ευτυχώς. Ήθελα σήμερα να του κάνω έκπληξη. Μου είχε πει βέβαια ότι έχει μαθήματα μέχρι αργά το βράδυ, αλλά... πφ αλλά ήθελα να τον δω, εντάξει;

Μετά το χθεσινό, έχω πάψει να σκέφτομαι λογικά. Ήμασταν υπερβολικά κοντά, αγκαλιαστήκαμε, κοιτούσαμε ο ένας τα χείλη του άλλου, ήταν τόσο...

Έχει κοπέλαααααα, τραγουδάει το υποσυνείδητό μου.

Χέστηκα.

Εγώ τον ανάγκασα να δει χριστουγεννιάτικες ταινίες και να βγει έξω με -2 βαθμούς Κελσίου και να παίξει χιονοπόλεμο μαζί μου. Η κοπέλα του τι έκανε;

<<Κυριακή πρωίιιι>> λέει η Κέισι στο τηλέφωνο και με επαναφέρει στην πραγματικότητα. Μπαίνω στο ασανσέρ και πατάω το κουμπί για τον 5ο. <<Τι νέα έχεις;>>

Χαμογελάω. <<Δεν φαντάζεσαι>>

<<ΒΡΗΚΕΣ ΓΚΟΜΕΝΟ;>> τσιρίζει.

<<Όχι, βασικά...>>

<<ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΒΡΗΚΕ ΓΚΟΜΕΝΟ. ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩΩΩΩ>>

The best Christmas (Book 1)✔️Where stories live. Discover now