It's been a week since the call from the mystery guy happened. I'm still not over it yet. Nakakaba dahil... narinig ko mismo yung boses niya ang it's sounds really familliar. Ayoko namang umasa na si Dandrei yun. Paano naman mangyayari yun eh hindi nga kami close. 2 years na rin ang nakaraan kaya malamang ay nakalimutan na ako nun.
I tried hard not to think of it, pero hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko. Nakaka-lss. Last Sound Syndrome. It was just a simple "Hello", tapos nun ay binaba niya rin. What even worse, Kahit i-contact ko ulit yung number, "out of reach" na siya.
Ano bang ikinatatakot niya at parang lumalabas siya stalker sa akin? Tawagin niyo na akong Assumera but that's what I can called on the situation.
It stucked on my mind that I barely sleep at night. Hindi ko na ma-contact, hindi rin nagpaparamdam.
Namatay na yung connection niya sa akin. A part of me was happy na no one is bothering me anymore but Most part of me, sinasabing alamin ko kung sino yung taong yun. Kasalanan niya na rin ang eyebags na ito dahil gabi-gabi na lang ako hindi makatulog sa kakaisip. Sobra pa sa taong heartbroken o In-love.
Nakaka-inis kasi ayaw talaga mawala sa isip ko.
Pinilit kong maging-busy para mawala sa isip pero walang epek. Sino ba kasi ang Mystery Guy na 'yon?
- -
"Believe me, Jules. Grabe talaga ang taong yun. nakakakilabot. Ilang gabi na akong hindi nakakatulog ng maayos dahil sa kakaisip. hayy. - Do you have any ideas how to get rid of this stupidity of mine?" I asked Julia through phone.
Nasa bahay na ako at kakauwi ko lang galing eskwelahan ay agad kong ki-nontact si Julia. Hindi kasi natapos yung pag-uusap namin kanina dahil nauna siyang umuwi at may binili pa para sa project nila.
"What if ipa-track natin yung number?" Tanong niya.
"At saan naman tayo kukuha ng pera pambayad sa PI? Isip nga muna Jules." I said, sarcastically.
"Seriously? I can ask dad. C'mon Kath.. Madaling kumbinsihin si Dad." Sabi niya.
"No Julia. No. Ayokong gamitin ang pera ng pamilya mo for such non-sense. I have to discover this on my own. Perhaps, you can help me.." sabi ko sabay inom ng juice na nasa kamay ko.
Julia's idea was great but I don't wanna waste somebody else's money para lang sa maliit na bagay na nagyayari sa aking ngayon. lahat naman ng bagay at problema may solution bakit pa magwe-waste ng malaking pera pala lang sa dito?
"Fine.. You can have me. I can help you. Magpa-tulong na rin tayo sa iba natin kaibigan. I'm sure they're on it." She said referring to the barkada.
"Okay. Sabi mo yan ah. Mag-start lang siguro tayo kapag nagka-connection ulit sa akin ang taong yun.." I said smiling faintly.
Naisipan kong magpalamig at pumunta muna ng mall kahit saglit. Nakaugalian ko na din ang lumabas mag-isa kahit walang kasama. Naisipinan kong mag-bubble tea.
Nagpaalam muna ako kay mama. Pumayag naman siya kaagad. Bumalik ako ng kwarto ko at nagbihis ng simpleng red v-neck at black shorts match with my fave vans shoes. My short isn't that short. sakto lang para maging decenteng tignan.
Nagpahatid na lang ako sa Driver namin dahil ayokong mag-commute, baka mapikutan pa ako. Nagkaroon ata ako ng trauma sa nangyari sa akin 4 days ago.
Sa sobrang kalutangan ko kasi sa pag-iisip kay Mystery Guy, napikutan tuloy ako. Ewan ko nga rin at anong pumasok sa isip ko at nag-commute ako kahit may naghihintay namang driver sa amin ni ate. Ayoko nang maulita yung katangahan kong yun. I've learned my lesson.
Sinabi ko kay kuya na magpapasundo na lang ako kapag uuwi na ako.
Pagbaba ay dumiretso agad ako sa loob ng isang gallery na kaka-open lang ata. "Amethyst." ang ganda naman ng pangalan ng shop na ito.
pagpasok ko ay mag sumalubong sa akin na isang batang lalaki. Sobrang cute niya at ang nakakagigil yung pisngi niya. Ang sarap pisilin.
"Hello." Bati ko sa bata.
Nag-wave siya sa akin at lumapit. "Hewow!" ihhhh, ang cute niya. I softly pinch his cheeks. Yumuko siya na akala ko nasaktan siya, yun pala nahihiya. "What's your name, baby boy? I asked.
"Dane Andrew." nakita kong hirap na hirap siyang banggitin ang pangalan. Especially dun sa part na "drew". Nakaka-tuwa naman ang batang ito.
"I'm Kassandra. You can call me Ate Kassey." I said and held him my right hand. Tinanggap niya rin ito kaagad at yinakap ako. I was bending down at him kasi kaya hindi siya nahihirapang yumakap sa akin.
I hugged him back. Dun ko na lang din na-notice at dalawang couple sa likod. Their faces looked like they we're amazed sa nakikita nila. I bet this was Dane Andrew's parents. Ang ganda nung babae. Ang gwapo naman ng lalaki. Bagay na bagay sila.
'I should go back to mommy now. It's nice meeting you ate Kassey. I see you soon. mwaah."
waah, He's so 100% adorbs. Gusto kong iuwi pero hindi pwede. haha.
Bago ako lumabas, tumingin-tingin muna ako sa mga paintings, drawings, Shots na nakasabit doon. Ang gaganda. Gusto kong bumili pero hindi enough yung money ko.
Next stop ko is sa isang bookstore malapit dun sa gallery. Mahilig akong magbasa kaya bumili na rin ako to escape reading. Yung ang ginagawa ko tuwing bed weather dahil masarap ang magbasa kapag malamig ang panahon.
Naisipan ko rin bumili ng ibang materials na gagamitin namin sa project. Mabuti at dala ko yung list ng materials kaya madali kong nahanap.
Lumabas na ako at pumasok na ng bubble tea. I ordered my fave at nag-intay saglit.
"Drei." Tawag nung nasa counter. Biglang bumilis yung tibok ng puso ko. Ewan ko kung bakit. Tumingin ako at sa counter at yun..
Nakita ko siya ulit. "Kassandra." Rinig kong tawag sa counter.
Teka. Hindi ko namang siya nakita kanina ah. Siguro naiwan yung kaluluwa ko sa Gallery or siguro sa bata. I heard my name being called again, doon na ako natauhan. Nakakahiya dahil pangalawang beses pa talaga ako tinawag.
Lumapit na ako sa counter. I hesitate at first dahil nandun pa rin siya.. Hindi nga ako makatingin sa kanya. Nagulat ako nang may umabot ng order ko. I became stiff. Unti-unti kong inangat ang mukha ko and found out na siya yung umabot ng order ko sa akin.
Gusto kong ngumit at mag-thank you pero hindi ko magawang kumilos. Pero tila may mga sariling isip yung mga kamay ko at inabot 'yon. Yung baba ko, I felt that it was hanging open.
I freaked out nang bigla niyang isinara yung baba ko.
"Hi Kass.." He said.
Those words made me stiff even more. Hindi na talaga ako maka-react sa pangyayari. It's like I'm stuck at hindi ako makagalaw ng maayos. Ugh. I hate myself.
"Can you slap me and tell me that I'm just dreaming?" I said in a robotic voice.
Nagulat ako when he suddenly pinch my nose and left. Teka.. Did he?
Kinausap ba talaga ako ni Dandrei?
OH MY FREAKING GLOB MOTHER OF BROWN POTATOES DIPPED IN MAYONAISE MATCH WITH CHOCOLATE MILKSHAKE!
PINANSIN NIYA AKO!
- - - - - -
OKAY. SABAW. HAHAHA PERO GUYS! HELLO SA INYO! I'M BACK UPDATING OOML! <3 #EnjoyYourSummer Dudes.
Oh and please check my other stories, "Accidental Kiss" , "Voice Behind" my one-shot "Shut up or I'll kiss you"
And my latest story na hindi kathniel, "One Unexpected Summer".
Bye. xx All the love :*
![](https://img.wattpad.com/cover/17474515-288-k783386.jpg)
BINABASA MO ANG
Out of my limit (REVISING)
FanfictionDo not read at the moment. Story is under Revision. Thank you.