Author's note: I purposely make the plot faster dahil the first 5 chapters ay puro flashback lamang . :) MANY THANKS, Merry Christmas! :* Injuy! Haha :3
Prom is approaching at wala pa akong partner. Sino ipa-partner ko? Siya? Nako, That's a dream and it's impossible. I was then preoccupied by the thought at hindi na naman ako nakapag-consentrate sa lessons namin sa math. "Krung-krung" pa naman ako pagdating dun..
"Miles, sabihin mo nga, Pangit ba ako?" I asked out of nowhere.
"Ano ba namang tanong yan Kass? Malamang Maganda ka. God made us beautiful so wag' mong i-underestimate yang kagandahan mo."
"Dami mong sinabi, girl. Oo at hindi lang naman ang kailangan kong sagot mo. But, seriously, Maganda ba ako?"I said.
"A big YES!" She exclaimed
Parang hindi pa rin ako contended sa sagot niya so I just nod..
"Kass, why don't you make the first move?"Siya naman ang nagtanong. And I was shocked by her question once it was totally digested by my mind.
"Say What? Seriously, Miles?"
"Yeah, Seriously."
"B-but H-how? What the→" She suddenly covered my mouth with her palm.
"Shhhh, don't cuss my dear, bad yan..Try mo lang i-approach. Baka ikaw pa piliin maging date yan."
She calmly said."Eh paano kung hindi? I asked.
"Nothing's wrong with attempting." She said with a very confincing voice. Ano pa ba ang magagawa ko diba? May point naman siya.
"Okay.. Fine. I'll try."
"Yayyy! Go Kassey! Andito lang ako if you need help. Or if you need comfort. If you know what I mean. *Wink*"
"Baliw."
"Mahal mo naman. Bestfriend mo ako eh."
"Pshh. Fine, Whatever. Hahaha Halika na nga. I'm hungryyyyy" I said.
We then stormed off the room and went to the canteen to grab some babies. If we said babies, we meant food. Because food go to our stomach which causes our stomach to form a small bump, therefore, Food is our babies.
\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/
Afternoon classes na and I'm still thinking kung ano ang pwedeng maging diskarte para makausap siya. Grabe lang, parang ako yung lalaki. Ako gumagawa ng first move. Kakapalan ko na nga lang ang mukha ko. Bahala na si Papa god.
Baka pwede akong gumawa ng steps? Or diretso na lang. O di kaya.. hihingi ng sign.
Tama! Sign. Sign para simulan ang move. Hahaha, baliw ba? Wala eh. I need a sign. Sign na dapat... Makita ko siyang kumakain ng siomai, NGAYON!
"Ah, Miss, May I go out?" I asked permission to the teacher kung pwede nga bang lumabas in the middle of her class. You know what I'll do? Hahanapin ang sign. Magpasama kaya ako kay Miles? Our teacher just nod at saka ipinaalam si Miles.
"Ahh, Miss? Pwede kong isama si Miles?"
"Sige, Balik lang kayo kaagad, okay?"
"Yes, miss." I said saka tumayo at hinila si Miles palabas ng room.
"Kass, Wait. Bakit sinama mo pa ako? Saan ka pupunta?" Miles asked.
"Hahanap ng sign." I said flambouyantly causing other students from other rooms to look at me.
"Sign?!"
"Shhhh."
Hindi ko siya sinagot at pinatahimik na lang. Ingay eh. Hanggang sa nakarating na kami ng canteen, Wala pa rin rin akong nakitang Dandrei. Hindi ko pa pala na check ang room nila, Baka andun lang yun. So we went back at wala akong makita. Parang ayaw naman ata, Baka ayaw talaga ng tadhana na ako ang gumawa ng first move, o di kaya baka ayaw ng tadhana na magkaibigan kami. Five steps na lang at malapit na kami sa room nila.
One
Two
Thre---
"Kass, Grabe naman kung makalamon ang crush mo, Baka hindi kumain ng lunch, tingnan mo oh!" Bigla na lang nagsalita si Miles. Tapos bigla rin akong kinabahan. Sana ito na yung sign. SIOMAI ang kinakain mo pl---
"Kass! Baka kulang pa yung Siomai sa kanya oh. HAHAHAHAHA"
Bigla na naman nagsalita si Miles. Tumawa pa ng malakas, lakas ng trip.
pero teka. Siomai daw?
Dug dug dug dug
"S-siomai?" I asked stuttering. sana tama ang rinig ko.
"Oo nga, Bingi ka ba Kass? Tingnan mo oh!" Sagot niya saka tinuro si Dandrei. I found him sitting on the platform with friends while eating Siomai.
Yes, Pwede. Thank you Papa god sa sign at tinupad mo! Thank you! Wahh. Parang akong nabuhayan, I'm so happy. Bumalik na kami ng room at hindi ko mapigilang mapangiti. Yan tayo girls eh, Hindi agad nawawala ang kilig at sayang nararamdaman. Emegheeerd \(^>^)/
![](https://img.wattpad.com/cover/17474515-288-k783386.jpg)
BINABASA MO ANG
Out of my limit (REVISING)
FanfictionDo not read at the moment. Story is under Revision. Thank you.