Part 4: "Will you be.."

211 10 0

ni danecurse

ni danecurse

Third person's POV ~

Everyone can wish for a sign. There are only two things why it came true. It's either God heard your wish or it is Fate that is with you.

Lahat ng tao, sa araw-araw humingi ng iba't-ibang sign. Matupad man siya o hindi.

Just like Kassandra, she wished for a sign. A sign na sana makita niya yung crush niyang kumakain ng Siomai. And for her to approach him.

And in the shortest time of 5 minutes, natupad agad ito. But..

Makakaya niya kayang kausapin ang crush niya? Or maunahan siya ng kaba?

Nobody knows kung ano ang magiging epekto nito sa huli.

----

Kass' POV ~

Ito na yun! Dissmissal na at ewan dahil kinakabahan ako. Wala namang masama makipag-kaibigan sa kanya diba?

I quickly grab my bag at lumabas ng room. Pagkalabas ko, siya na kaagad nakita ko.

I'm with Miles and I already told her what was my plan. And now, she was patiently waiting for me to approach Dandrei. How can I? May kausap siya. Si Jared. His bestfriend..

Tumalikod lang ako saglit para kunin ang naiwan kong notebook, pagbalik ko, I asked Miles kung nasaan na siya. Nag kibit balikat lang siya.

Maya-maya'y,
"Ayun pala Kass." She said pointing at him.

Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Kaya ko kaya ito?

Mabilis na tumitibok yung puso ko, hindi ko alam. Gusto ko na lang tumakbo pero parang sinayang ko ang chance. Ni hindi nga ako handa sa sasabihin ko. Yeah, I don't know what to say. Pero kaya nga nauso ang salitang On-The-Spot diba?

I'm 3 meters away from him na lang nang biglang...

"Will you be my date?"

Bumilis ulit ang tibok ng puso. Hindi dahil nasayahan ako. Dahil hindi naman ako yung sinabihan.
Masakit. Sobrang sakit.

Ikaw na nga ang nag-effort sa lahat lahat ng bagay. Ikaw pa yung babae tapos.. Hindi niya man lang na appreciate kahit isa sa mga ginawa mo. Saklap. Pumapag-ibig kasi eh.

Maybe that's the thing about love. You can fall in love with anyone, but you can't choose the one that can love you back fully.

I just ran back to miles without saying anything. Tahimik lang hanggang na pag-uwi. Sorry siya ng sorry dahil pi-nush niya daw ako na gawin ito. Wala naman siyang kasalanan. She didn't intend to make me feel this way dahil sa akin naman talaga ang decision.

I was beginning to give up. Should I?

--------
A/N : Last flashback part next chap ;) Vomment please. Thanks for reading. Love you all! :* #ForeverMwaaaaah