Chapter 15 - Diamond Ring

97 0 0
                                    

COURTNEY'S POV

"For Pete's Sake Courtney! Can't you see what's happening between his family and our family!?Hindi kana sasama kay Sean! Uuwi tayo ng New York! Ilalayo na kita sa kanya! And that's final!"

"But Mom!? You can't just decide on your own. For Pete's sake! Matanda na ako mom! I can handle my own body. Psh. I Won't! Hinding-hindi ako sasama sayo at hinding-hindi ako uuwi ng New York!"

My tears bursted out after a few conversation with mom. I don't know what's wrong with her kung bakit bigla-bigla nalang siyang magdesisyon ng ganoon. I mean, the hell! Mom started it all! She even arrange the marriage for the both of us. At kung kailan ay nafall na ako sa tao at malapit na kaming ikasal at tsaka niya pa ako ilalayo.

"Anak. Please. Sumama kana sa ami--"

*BANG!*     *BANG!*     *BANG!*

"Mom!"

I was catching my breath. I opened my eyes. It was all just a dream. A bad dream to be exact. I touched amy aching head. I feel pain all over my body. The lights of the shining and shimmering chandelier caught my attention. I suddenly realized that I'm lying on my bed. Back to my senses, what the hell happened yesterday? What do I feel nervous and curios? Why does my body feel pain? Ano nga ba ang ginawa ko kahapon? Kahit anong gawin ko ay hindi ko maalala ang mga nangyari kahapon. The last thing I remeber is when Alex and I went to the mall. Yun lang. I roam my eyes all over the room. Tanghali na pala. I was about to get up when my arms felt heavy na para bang may nakahiga sa aking kaliwang kamay. Then I saw Sean, peacefully sleeping on my arm. Kahit tulog tung mokong na 'to, gwapo parin. His eyes, nose and lips are all perfect to me. Kumbaga, wala kanang ibang hahanapin pa kundi siya lang. I cupped his gamit ang kanang kamay ko. I was playing his hair when I remember how we started as friends. Haha. Ang love talaga, walang pinipiling oras o lugar. Kung destiny mo talaga na makilala siya, huwag mo ng pakawalan yung oppurtunity na 'yun.

"A-ah. Mylabs, kanina ka pa ba gising? Pasensya na h-ha. Napasarap yata ang tulog ko kasi katabi kita. Hehe."

"Ok lang dong :) Parang napuyat ka yata kagabi eh."

"Ah. Yung mga mata ko ba? Hehe. Wala 'to. Hindi kasi ako makatulog kagabi doon sa sala kaya pumasok ako dito sa kwarto mo. Tumabi nalang ako sayo habang tinitignan kita. Umaga na ng dinalaw ako ng antok kaya eto. He-he."

Sean smiled and I smiled back to him. Humiga siya sa kama katabi ko. Niyakap niya ako ng sobrang higpit. Sobrang higpit na parang walang sakit sa katawan ko.

"Uhmmm! Namiss ko 'to Mylabs. Pakiss ha! Mwah!"

"Yakap ko lang ba talaga namiss mo?"

"Asus! Syempre. Mas namiss kita no! Tinatanong pa ba yan?"

Kumuha siya ng isang small red box sa bulsa niya at ngumiti. Is it a box for a ring? Maybe. I don't know. Binigay niya sa akin ang box.

Sparks FlyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon