Üvey Abim Bir Vampir•MYG

Bölüm 37°

Kafasında ki ağırlıkla kalktı Yoongi. Ağlamaktan gözleri şişmişti gece hastane koltuklarında kıvrılarak uyumuş heryeri ağrımıştı.

Bunu sorun etmiyordu Yoongi. Yavaşça başını kaldırdığında kendine yaklaşan JinGyu ve Mina'yı gördü.

Mina perişan haldeydi. JinGyu onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Mina gelip Yoongi nin yakalarından tuttu ve sarstı Yoongi yi.

"Söyle ne oldu ona!"

Yoongi yorgun gözleri ile baktı Mina ya

"Albatros"

Dedi kısık sesle Yoongi.

Mina haykırdı. İnletti hastaneyi gür sesi ile

"Seni deli adam neyi saçmalıyorsun"

Yoongi Mina nın ellerini itip kendini o rahatsız koltuklara attı.

Saatlerce beklediler kapılarda. Bi oraya koşturdular bi buraya.

En son ameliyat hane nin önünde beklemeye başladılar. Yorgunlukla.

Aradan yarım saat sonra doktor çıktı. Yüzü bi hayli üzgün görünüyordu.

Hepsi apar topar kalktı ayağa. Doktor umutsuzca baktı.

"Malesef"

Dedi. Yoongi o cümleyi duyduğunda çökmüştü yere. Elleri ile saçlarını çekiştiriyordu. Bir yandanda hunharca ağlıyordu.

"Lütfen. Kendinizi hemen bırakmayın daha anneyi kaybetmedik"

Yoongi anlamazca kaldırdı başını. Ayağa kalktı sinirlice. Doktoru yakasından tuttu.

JinGyu onları ayırmaya çalışıyordu

"Ne annesi?Ne kaybetmesi?neyden bahsediyorsun doktor!?"

Doktor anladı ve hemen geri çekildi. Galiba bunu onlara söyleyerek büyük bi hata etmişti.

"Ben özür dilerim bunu size söylememeliydim."

Yoongi doktorun yakasını bıraktı.

"Neyden bahsediyorsun lan sen"

"Karınız hamileydi malesef. Malesef bebeğ-"

"SUS! Konuşma yeter"

Bağırdı Yoongi. Ağladı Bağırarak. O kadar çok ağladı ki. Artık dayanacak gücü kalmamıştı.

Aradan bir gün geçmiş. Eun uyanmıştı. Herşeyden habersizdi tabi. Yoongi söylemeye cesaret edemiyordu tabii.

Eun yerine çocuğu Albatros olmuştu. Ama Eun yaşıyordu ya buna sevinmeliydi.

Aptallık edip somurtmamalıydı