[Zawgyi]
Jeonခမ်ာအလုပ္ကျပန္ေရာက္ေသာ္လည္းေသေသခ်ာခ်ာအနားမယူရ႐ွာပါ..၊
ေပါက္စကရင္ခြင္ထဲဝင္ထိုင္ၿပီးေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေနေလရဲ႕၊အဖိုးရီးအိုေပါက္စေလးနဲ႔တူေနေသာသူ႔သဲငယ္အားအျပစ္လည္းမျမင္ရက္၊
"မိုးေတြကအရမ္းၿခိမ္းေနတာသိလား!
က်ေနာ္ေၾကာက္တတ္တာသိရဲ႕သားနဲ႔...ေစာေစာျပန္မလာဘူး၊ ကားကေရာမပါဘူးလား?..ကားသံလည္းမၾကားပါဘူး"Jeonကသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္း
"ကားကပ်က္သြားလို႔လမ္းမွာထားခဲ့ၿပီး taxiနဲ႔ျပန္လာတာကေလးရဲ႕...Taxiကလည္းအိမ္ေ႐ွ႕ထိပဲလိုက္ပို႔ေပးလို႔ဦးငယ္မွာမိုးေရေတြၾကားကေနအေျပးျပန္လာရတာ...
ဒီမွာၾကည့္ပါလား..ဦးငယ္အက်ႌေတြေတာင္စိုထားေသးတယ္"JeonေျပာခါမွTae hyungကစိုးရိမ္ေသာမ်က္လံုးေလးေတြနဲ႔Jeonအက်ႌၾကည့္ေလသည္..၊
တကယ္ကိုမိုးမိထားတာပင္"တကယ္မိုးမိထားတာပဲ...!
အဲ့ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ခုနကဦးကိုဖက္ေတာ့ ေအးစက္စက္ႀကီးျဖစ္ေနတာကို...."သူ႔လူႀကီးမိုးမိတယ္ဆိုတဲ့႐ွံု႔မဲ့ေနတဲ့Tae hyungရယ္ပါ၊
Jeonကထို႐ွံု႔မဲ့ေနေသာမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ၿပီးျပံဳးမိသည္၊"ဒါဆိုဦးငယ္ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္....ေရစိုႀကီးနဲ႔ၾကာၾကာေနလို႔အဆင္မေျပဘူးေလသဲငယ္ရဲ႕.."
Tae Hyungရဲ႕ဖြာလန္ၾကဲေနေသာဆံပင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြကိုထိုးဖြလိုက္ရင္းJeonကေျပာသည္၊
ထိုအခါTae Hyungကအနည္းငယ္ျပံဳးစိစိလုပ္ရင္း..၊
"က်ေနာ္ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး...ဟီးဟီး"
ေသခ်ာၾကည့္မိမွTae hyungအက်ႌေတြကမနက္ကအက်ႌေတြျဖစ္ေနမွန္းJeonသတိထားမိေတာ့သည္
Tae Hyungကသူ႔ကိုေရမခ်ိဳးလို႔ဆိုၿပီးဆူမွာစိုးကာ ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ေနေလသည္Jeonလည္းထိုပံုစံေလးကိုၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းအသဲေတြကတယားယား...၊
႐ုတ္တရက္ အေတြးတစ္ခုကJeonေခါင္းထဲျဖတ္ခနဲဝင္သြားၿပီးJeonမ်က္ႏွာမွာအျပံဳးတစ္ခုကိုခ်ိတ္ဆြဲလိုက္သည္။