"Sana bir kötü bir de çelişkili olan iki haberim var ve nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum." "Çelişkili derken?" "Yani aslında beni mutlu eden iyi bir haber ama senin nasıl tepki vereceğini tahmin edemiyorum." "Seni mutlu ediyorsa benim için kötü olamaz. Sen kötü haberden başla." "He aynen gerizekalı kesin böyle der." Evet iki saattir kendi kendime aynanın karşısında konuşuyorum. Ne için, kocama yıllar önce kaybettiğimiz bebeğimi söylemek ve şimdi karnımda olan bebeğimizin doğmasını istediğimi söylemek için. Şu an için en büyük korkum Barış'ın bu çocuğu istememesi değil. Benim kötü bir anne olmam ama ne olacağını bilemem. Belki de konuşmamızdan sonra bebeğimle yalnız olacağım bir yol seçmem gerekecek. Son kez aynayadan karnıma baktım. Ne olursa olsun bu çocuğu doğuracaktım. Hafifçe karnımı okşarken onunla konuştum ilk defa. "Yanlız mıyız? Öğrenelim bakalım."