~✨~ Gözlerimi önce en sevdiğim derin kahveliklerle, ardından ise hemen diğer tarafımdaki yeşilliklerle buluşturdum. Dev gibi iki cüssenin arasında sıkışıp kalmış gibiydim. Ama bedenen değil, ruhen.. Atakan elimi tutmuş, bırakmak istemiyormuş gibi sıkıyordu. Ama yeşilliklerinde bambaşka bir duygu görüyordum. Hayal kırıklığı. Bırakmak istemiyormuş gibi değildi bu elimi sıkışı, karşısındaki Doruk'un kahveliklerine bakarken gözlerindeki yoğun sinirindendi. Elini ne kadar bırakmak istesem de, o kadar sıkı tutmuştu ki parmaklarımı dahi oynatamıyordum. Ne yapacağımı bilmiyordum.. lakin bildiğim tek bir şey vardı. Bu iki dostun kanlı bıçaklı birer düşmana dönüşmesi, tamamen benim suçumdu.. ~~~~~~~~✨~~~~~~~~