GÖREV /+18

O beni öldürücekti. Gözünü kırpmadan, çığlıklarımı keyifle dinlerken ve kanıma vahşice bakarken. Ondan kaçamazdım ondan kimse kaçamazdı. Çünkü o bir katildi.

Ve şimdi beni öldürmeye gelmişti.

"Nasıl bir ailen var çilli?" Dedi sert bir sesle. Yutkundum. Bedenim baştan aşağı titrerken gözlerine bakmak yedi günah işlemekle eş değerdi. O Azraildi. Ölüm meleği.

"Senin yok olmanı isteyecek kadar neden senden nefret ediyorlar?" Bir adım attı ve ben bana çizilen kaderi gördüm. Ölecektim. Acı çekecektim, çığlıklarım burada yankılanacaktı ve kimse bir şey yapmayacaktı.

Nerdesin anne?

Nerdesin baba?

Yoktular. Gözümden bir yaş düştü. Kimsesizliği ilk defa bu kadar net hissediyordum.