Σκέψεις διάσπαρτες χωρίς σκοπό. Σκέψεις που ίσως διατυπωμένες ηρεμήσουν την ψυχή και το είναι μου. Σκέψεις που δεν θα γίνουν τα βιβλία που ονειρεύομαι. Άνθρωποι που δεν αναταποκρίνονται σε αυτό που πίστευα για εκείνους Επαγγελματίας στην υπερανάλυση, στην στεναχώρια, στο άγχος και στη σκέψη. Στο πείσμα του να θυμάμαι. Όσα έζησα, όσα είπες, όσα είδα, όσα σκέφτηκα. Σε αυτή τη συλλογή κειμένων θα βρείτε, συλλογισμούς που με βασάνιζαν συμπικνωμένους σε δύο φράσεις, μέχρι συλλογισμούς που επεκτάθηκαν σε εικόνες και σχήματα, και σαν αστέρια στόλιζαν τις νύχτες μου. Θα βρείτε την διακαή ανάγκη να διατυπώσω όσα νιώθω, σε μια ακούσια προσπάθεια να νιώσετε και εσείς. Ξεκινώντας από: Τον Μάρτιο του 2016, φτάνοντας μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2017. Μέσω αυτής της συλλογής ένα έχω διαπιστώσει: όσο υπάρχει ελπίδα η ζωή θα ομορφαίνει. Εύχομαι αν ελπίζετε (σε ό τι και αν ελπίζετε) να μην πάψετε ποτέ, και αν πάλι δεν ελπίζετε να βρείτε κάτι (ότι και αν μπορεί να είναι αυτό) που θα σας δώσει αυτό που σας λείπει. Μπορείτε πάντα να διαβάσετε και την συνέχεια "Όσα δεν ένιωσες" που βρίσκεται στο προφιλ μου 18/01/18 1