Eve vardım. Kapıyı tıkladım. Kapıyı Eiji açtı. Açar atmaz boynuma atladı. Ve bana sarıldı bende ona sarıldım. Korkmuş olmalı.
Eiji: Bir daha haber vermeden gitme aptal.
Ben: Sen annem misin karım mısın neden bana endişeleniyorsun hıh.
Eiji: Endişelenirim sanane hıh.
Ben: Neyse hediyeleri falan verecek miyiz?
Eiji: Önce yemek yiyelim yaptım o kadar.
Masayı da süslemiş. Kahvaltı yaptık sonra hediyeleri vermeye gittik.
Eiji: Önce ben önce ben!!
Ben: Tamam sen ver ilk.
Eiji: Haha bunları kendim yaptım uyumadım bile.
Bana bir kazak uzattı. Üzerinde Ash yazıyordu.(S harfini ters yapmış aptal) adımın yanında noel ağacı ve kurabiye adamlar vardı. Bu çok güzel ve benim ilk noel hediyem. Eiji kendisininkini gösterdi.
Eiji: Bak bu da benim! Çok güzel olmadılar ve S harfi ters ama tüm gece uğraştım.
Ben: B-bu çok güzel. Teşekkür ederim.
Ağlayıp kazağa sarıldım. Çok tatlı bir hediye bence.
Eiji: Neden ağlıyorsun. Gülmen gerekirdi.
Gülümsedim.
Bekle kazağı giyip geliyorum.
Kazağı giyip yeniden yanına gittim.
Ben: Al bu da benim hediyem.
Kutuyu uzattım. O da açtı.
Eiji: Bu fotoğraflar çok güzel! Ash teşkkür ederim.
Gülüyordu hala. Sayfaları inceledi. Shorterla olan fotoğrafımızı görünce biraz yüzü düştü.
Ben: Bekle daha hepsini almadın diyip kutudan atkıyı çıkardım. Ve boynuna doladım.
Eiji: Güzelmiş ama bunu dışarda giysem daha iyi olur çok sıcak. Aklıma bir şey geldi! Bence kardan adam yapmaya gidelim olur mu??
Ben: Olur sen istiyorsan.
Eiji'nin çocuk gibi davranmasından rahatsız olanlar olabilir. Ancak benim hoşuma gidiyor. Sanki tekrar çocukluk yaşıyormuşum gibi.
