(Eiji nin ağzıyla anlatılmıştır)
Ash bıçaklanıp komaya gireli 7 ay oldu. Japonya'ya döndüğümden beri New York'a dönmedim. Gitmekten korkuyorum. Fakat artık onu görmeliyim Ash'i yalnız bırakamam. Onun uyanacağını biliyorum. O çok güçlü, çok şey yaşadı bunu da atlatacak ona inanıyorum. Onu görmek için haftaya New York'a gideceğim. Bu sefer Ibe-san la gitmeyeceğim. Aslında gideceğimden kimsenin haberi yok. Ailem ve Ibe-san kimse geri dönmemi istemiyor. Bunu kaldıramayacağımı düşünüyorlar. Beni ne kadar üzeceğini bilsem de, onu görmeyi istiyorum.
Hayat Japonya'ya dönünce çok klasik, sıkıcı ve depresifti. Ash'in olmadığı bir dünya hayal edemediğimi söyledim hep. Fakat şu an onsuz yaşıyordum. Onsuz dünya berbat, sınıfta kaldım hayatım hiç anlamadığım dersler ve doktorlarla geçiyor. Ama asla Ash'i unutmamı sağlayamazlar. Annemler Onu unutmamı söylüyor fakat ben Onu asla unutmam. Ona mektupta dalgasına ruhum hep seninle demedim. Onu görmeye gideceğim.
