10. Bölüm

572 68 67
                                    

Bir tane fotoğraf çektik. Gerçekten iyiydi aslında. Ash'le çektiğimden falan değil.

Ash: Ee ben nerede kalacağım?

Bu da var dimi off. 

Ben: Şey bence annem o kadar da kızmaz herhalde yani öyle zannediyorum.

Ash: Peki gidelim o zaman yorgunum biraz.

_______15 dakika sonra________

Kapıyı tıklattım. Kız kardeşim açtı.

Kardeşim: Abiiiiiiiiiii bu kim!!

Ash: Eiji benden bahsetmedi mi? Ben Ash Lynx.

Ben: He evet bu Ash.

Kardeşim: Aa şu annemin sana unut dediği çocuk mu? Unutulcak gibi de değil yakışıklıymış. İyi erkek arkadaş bulmuşsun. (Güler)

Ben: Sevgili değiliz abartma.

Ash: He evet değiliz şuan.

Ne diyor bu yine ortalığı karıştırma derdinde. Yeni komadan uyanıp böyle olması garip.

Ben: Annemler nerde?

Kardeşim: Alışveriş yapmaya gittiler gelirler birazdan.

Ben: Tamam ben Ash'le odama çıkıyorum uslu dur.

Kardeşim: Tamaam.

Ash: Japonya baya iyiymiş yani görebildiğim kadarı. Hem burada çirkin olaylar olmuyordur dimi?

Buna bir cevap veremeden konuyu değiştirdim. Geçmişini hatırlayıp üzülmesini istemiyorum.

Ben: Komadan ne zaman uyandın?

Ash: 1 ay oldu tedavilerden dolayı falan geç gelebildim. Bu arada annen neden benden hoşlanmıyormuş bir sorun falan mı var?

Ben: Sadece senin hakkında çok düşündüğüm için endişe ediyor. Onu çok suçlayamam ama sinirliyim ona. Aslında sadece iyiliğimi istiyorlar ama bebekmişim gibi davranmalarından bıktım.

Ash: Ee yemek yok mu Amerikada iyi yemek yapıyordun.

Ben: Aç mısın?

Ash: Bilmem sence.

Hala dalga geçiyor ama ona birşey demedim bana sert davranmaya çalışıyor. Klasik Ash.

Ben: Iı peki ne istersin.

Ash: Saçma Japon şeyleri istemiyorum. Sandiviç yeter aslında.

Ben: Tamam.

Ash: Bu arada Eiji lütfen bıçaklandığım gün gelemediğim için beni affet gerçekten ÇOK ÇOK İSTEDİM. Sonra o piç beni bıçakladı. Onu durduramadım aşırı duygusaldım o ara. Sonra kütüphanede öleceğimi anladım. Artık mutluyum dedim. Ama seni düşündüm senin için yaşamak istedim sonra uykuya daldım ve hastanede uyandım. Bir kaç gün geçtiğini sanmıştım ama 1 yıl olmuş. Gerçekten üzgünüm. Sana 1 yıl acı çektirdim.

Ben: Ash kendini suçlama bu senin suçun değil. Bende senle aynı hissi yaşadım. Ve seni bir gün kaybedebileceğimi biliyorum ama daha 17 yaşındaydın bu kadarı fazla..

Bana sarıldı bende ona yatağıma yattık ve sadece sarılarak uyuduk. Gerçekten şuan dünyanın en şanslı insanı olduğumu anlıyorum.

Banana FishHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin