Sabah uyandım. Eiji yanımda yoktu. Kalkıp aşağı indim. Annesi ve yanında başka bir adam vardı flörtleşiyorlar galiba. İyide Eiji'nin babası yok mu? Ya da belki bu adam babasıdır.
Ben: Eiji nerde?
Annesi: Hastaneye gitti. ( Berbat bir aksanla)
Ben: Neee?!??! Neden bir şey mi oldu?!?!
Annesi: Hayır babasını görmeye gitti.
Ha? Noluyor anlamadım.
Ben: Ayrıldın mı kocanla?
Annesi: Tam olarak hayır..
Ben: E o zaman bu herif kim?!
Annesi: Sadece komşumuz.
Ben: Neyse hangi hastane Eiji'nin yanına gideceğim.
Hastanenin adını söyledi. Off arabam yok. Otobüsle gideceğim mecbur off.
Hastaneye vardım. Çalışan birine sorayım umarım İngilizce biliyordur.
Ben: Okumura diye birini arıyorum.
Çalışan: Oda 56.
Asansöre bindim. Eiji'nin babası neden hastanede? Bana bunu söylememişti. Annesi babasını aldatıyor mu? Off kafam karıştı.
56 numaralı odanın kapısını tıklattım. Eiji odadaydı. İçerdeki de galiba babası.
Eiji: A-ash.
Ben: Eiji bana neden demedin babanın bir rahatsızlığı mı var?
Eiji: Ash sana demedim yani senin zaten kendi sorunların var. Şey babam 3 yıldır hasta. Karaciğerinde bir hastalık var ve şey ölümcül...
Ağlamaya başladı. Ona sarıldım ve sonra.
Babası Japonca bir şeyler dedi anlamadım. Konuşmaya devam ettiler
Eiji: Ash şey gidelim yarın tekrar görmeye geleceğim.
Ben: Ne dedi.
Eiji: Senin iyi birine benzediğini söyledi.
Ben: Ha evet iyiyimdir. Sadece yüzlerce insan öldürdüm.
Eiji: Zorunda kaldın bi kere! Kendini suçlayıp durma.
Ben: Babanın durumu nasıl?
Eiji: Şey doktorlar yakın olabileceğini söylüyor.. Onu mutlu etmeye çalışıyorum sadece.
Yine ağlamaya başladı.
Eiji: V-ve annem buna rağmen 3 yıldır başka erkeklerle flörtleşiyor. Hatta belki çıktıkları da vardır. Babam hâlâ annemi çok sevdiğini söylüyor. Ne diyeceğimi bilmiyorum. Babam annemin neden gelmediğini sordu. Bende yalan söyledim.
Bir şey diyemedim. Saçını okşadım.
Ben: Kız kardeşin bunları biliyor mu?
Eiji: Babamın hasta olduğunu biliyor ama henüz babamın ölebileceğini söyleyemedim.
Ben: Ona söylemen gerek.
Eiji: Biliyorum ama nasıl söylerim ki?
Ben: Bilmiyorum. Baban için bir tedavi yok mu?
Eiji: Doktorlar çalışıyor ama kesin bir şey yok..
Ben: Üzgünüm Eiji. Gerçekten üzgünüm. Bunu bilmiyordum.
Eiji: En çok üzüldüğüm babamın hâlâ annemi sevmesi. Geçen bana onun için savaşıyorum demişti. Annemi anlamaya çalışıyorum ama anlayamıyorum. Aslında iyi biriydi. Son 3 yıl dışında...
Ben: Merak etme Eiji. Bir gün geçecek.
Diye yalan söyledim. Böyle ağlayan birine ne yapabilirim ki? Aile sorunlarını pek bilemiyorum. Ailem asla tam olmadı. Eiji'ye yardım etmek istiyorum. Onu ağlarken görmek istemiyorum. O bana hep yardım etmeye çalışmıştı oysa...
Eiji'yle ilgili anlattıklarım araştırdığıma göre gerçek.
