Hastanede uyandım Eiji'yi gördüm. Konuşmak istedim ama sesim çıkamadı.
Eiji: Sadece ilaçların yan etkisiymuş bir sorun yok rahatlayabilirsin.
Gözyaşları öyle söylemiyor ama. Off Eiji'yi kırmak istemiyorum ama onunla olduğum sürece böyle şeyler olacak.
Ben: Ei-j ağ la ma ben iyi olacağ-ım.
Eiji: Ash kendini zorlama dinlenmen gerekiyor.
______3 saat sonra____
Biraz uyudum sonra boş boş duvara baktım. Off çok sıkıcı. Sonra hemşire odama geldi.
Hemşire: Konuşmayı dene.
Ben: Deniyorum.
Hemşire: Gayet iyi 1-2 saate çıkarsın.
Ben: Peki.
Eiji napıyor acaba? Yine onu üzdüm off. Onun mutlu olmasını istiyorum. Onu seviyorum ama sevdiğim herkesi üzmekten başka bir şey yapmıyorum. Eiji mutlu olmayı hakediyor. Her seferinde beni gülümsetebiliyor ama ben onu sadece ağlatıyorum...
____2.5 saat sonra____
Hastaneden çıkma vaktim geldiğinde Eiji beni almaya geldi. Tanrım bebek gibi hissediyorum.
Eiji: Nasılsın Ash?
Ben: İyi.
Eiji: Bir yere gitmek ister misin yoksa eve mi gidelim?
Ben: Neden annem gibi davranıyorsun diyip gülümsedim.
Eiji: Bilmem hoşuma gidiyor.
Ben: Yine seni ağlattığım için üzgünüm. Sadece bunu yapıyorum.
Eiji: Hayır Ash!! Kendini suçlayıp suçlayıp durma. Ben sadece seni seviyorum ve sana bir şey olsun istemiyorum. Yani bana bir şey olsa sen ağlamaz mısın?
Ben: Neyse boşver.
Eiji: Yere düşüp hareketsiz kalmadan önce de ağrın vardı dimi?
Ben: Biraz..
Eiji: Ash bundan sonra bana söyle!!! Önceden söylersen ağlatmamış olursun.
Ben: Sadece çok mutluydun bende mutluydum. Anı bozmak istemedim.
Eiji: Neyse gel güzel bir park var oraya gidelim eğer şuan iyiysen.
Ben: Gidebiliriz benim için sorun yok. Hem de tekerlekli sandalyeye gerek yok kendim yürürüm.
Eiji: Hayır böylesi senin için daha iyi. Kendini zorlama.
Off gerçekten bebek gibi hissediyorum. Çok güçsüz ve halsizim.
Parka geldik. Eiji banka oturmama yardımcı oldu.
Eiji: Amerika'ya geri dönmeyi mi düşünüyorsun?
Ben: Geleceğimi çok düşünmedim. Bu hâlle bir şey yapamam zaten.
Eiji: Üniversiteye gitmiycek misin? Paran da var zaten.
Ben: Sen napıyorsun?
Eiji: 1 yıldır çok fazla okula gidemedim.
Doğru ya yine benim yüzümden.
Ben: Eiji bana bir şey olursa kendini yemiyceğine söz ver. Hayatını yaşa.
Eiji: Hayır hayır sana bir şey olmayacak. İzin vermiyorum.
Ben: Olursa diyorum aptal. Seni bırakmayı şuanlık düşünmüyorum.
Eiji: Şuanlık mı!?!?!!? Hayır sonra gitmene de izin vermiyeceğim!! Ben de seni bırakmayacağım. Senin yanında kalıp sana annelik yapmaya devam edeceğim.
Ben: Teşekkür ederim.
Dedim sonra Eiji'nin omzuna yaslandım. Onu bırakmayı istemiyorum. Onu üzmeyi de istemiyorum. Ama normalce 2 dakika bile geçiremiyorum.
Ben: Japonya iyiymiş.
Eiji: Evet dimi. Burda çatışmalara katılmana gerek yok.
Ben: Yaptığım tek şeydi zaten. Artık ne yapacağımı bilmiyorum.
Eiji: Ash sen mükemmelsin üniversiteye girip başarıyla mezun olursun.
Ben: Evet ama bu hâlle yapamam.
Eiji: Neyse boşver bunları. Sadece negatif düşünmek bize bir şey katmaz. Gel kardan adam yapalım!
Ben: Hahaha ayağa kalkmadan yaparım zaten. Hem oraya gidemem tekerlekli sandalye karda gidemiyor.
Eiji: Yürümene yardım ederim. Yani eğer şuan iyiysen.
Ben: He evet gayet iyiyim hatta kendim de yürüyebilirim.
Eiji: Haha o kadar adam öldüren kişinin şuan bana muhtaç kalması çok komik ve güzel.
Ben: Neresi güzel aptal dalga geçme!!!
Yerden kartopu almak için eğildim ve yere düştüm.
Eiji: Hahahaha bana kartopu mu atıcaktın. Atamazsın ama neyse elimi tut yerde donacaksın.
Ben: Aman kendimde yürüyebilirim.
Eiji: Demin yere yapışan kimdi?
Gel ben yardımcı olurum. Hatta al bana atman için bir kartopu.
Ona fırlattım.
Ben: Eiji gerçekten bebek değilim ben.
Eiji: Ben senden 2 yaş büyüğüm. Ve senin abinim dimi?
Ben: Hahah doğru.
Eiji: Aman boşver kardan adamı eve gidelim bence gerçekten yorgunsun.
Ben: Olabilir
Eve gittik. Eiji beni sandalyeden indirip koltuğa oturtturdu. Off cidden bebek gibiyim. Kendi vücudumu haraket ettiremiyorum.
Eiji: Aç mısın bir şeyler hazırlayabilirim.
Ben: Yok sağol. Eiji ciddiyim lütfen bana bir şey olduğunda kendini boşluğa atma hayatını yaşa. Lütfen beni düşünüp öyle yap. Ash böyle isterdi diye falan düşün.
Eiji: Denerim ama ne kadar zor olduğunu sen de bilirsin.
Haklı aslında ama hayatının benim yüzümden boka dönüşmesini istemiyorum.
Ben: Kız arkadaşın falan yok mu? Kaç gündür sadece benimle uğraşıyorsun merak etmiştir.
Eiji: Yok tabi ki. Olsa da seni böyle bırakmam. Diyip elini yanağıma koydu.
Ben: Bende seni bırakmam. Yani öyle yapmaya çalışıyorum. Seni seviyorum. Dedim ve elimi yanağımı okşayan elinin üstüne koydum.
Cidden çok sıkıcı bi bölüm oldu. Bide yazım yanlışları varsa özür dilerim virgül de kullanmıyorum mesela ama çok üşeniyorum napabilirim. Neyse bu sıkıcı bölümü oylarsanız sevinirim çünkü bundan sonra daha iyi şeyler yapmayı planlıyorum. Bide yazdığım hikayede karakterler kendisi gibi olsun istiyorum fakat öyle yapmak aşırı zor. Çok farklıysa kusura bakmayın <3
