The chronicles of Narnia: The dark prince

6. He may not know this!

Maggie's POV.

Het licht steekt in mijn ogen. Ik herinner me niks meer van gisteren. Het enige dat ik weet is dat hij me weer verkracht heeft. Ik ruik een misselijkmakende geur. Bloed. Ik kom overeind en ik ga zitten. Ik heb opeens verschrikkelijk veel pijn in mijn zij. Ik voel in mijn zij. Mijn ribben zijn gebroken. Ik til mijn jurk op en het is helemaal zwart van de blauwe plekken. Ik probeer op te staan. Het lukt niet. Kom op ga staan. Voor Peter! Ik dwing mezelf om op te staan. Het gaat zwakjes. Ik dwing mezelf om, om me heen te kijken en te zien waar ik ben. Ik ben midden in een bos. Ik zie hoef afdrukken. Volgens mij van Lady. Voetstappen van Hem. Overal is bloed. Mijn bloed. Mijn handen zijn helemaal rood. Mijn jurk was gisteren wit, maar nu is hij helemaal bloedrood. Ik moet er bijna van overgeven. Op mijn arm staat: Je bent van mij, schat. Ik walg ervan. Ik schuif mijn mouw snel naar beneden. Overal zijn snijwonden op mijn lichaam. Mijn polsen zijn helemaal zwart van de blauwe plekken. Ik hoor allemaal stemmen. Ik probeer langzaam te lopen.

Caspian's POV. 

Ik volg de hoef afdrukken van een paard. Ik hoor allemaal gekraak van takken. Ik hou mijn kruisboog goed gericht. Ik zie Maggie hierheen strompelen in een bloedrode jurk. Ik loop naar haar toe. Deze jurk was toch eerst wit? "Laat Peter dit niet zien," zegt ze. Ze wijst naar haar arm. Waarop staat: Je bent van mij, schat. "Ik doe mijn best," zeg ik. Ik scheur een stukje van haar jurk af en ik wikkel haar arm in. Zo kan hij niks zien. Ze valt flauw. Ik vang haar snel op. Ik til haar op. We lopen terug naar de rest. "We hebben haar gevonden," zeg ik. Ik klim op mijn paard en zet Maggie tegen me aan. We rijden snel terug naar het kasteel. Ik ren naar binnen met Maggie. Ik ren naar haar kamer.

Onderweg kom ik Susan tegen. Ik wenk dat ze mee moet komen. "Peter mag deze jurk niet zien. Hij zal flippen. Zorg ook dat hij dat verband niet weghaald," zeg ik. Ze knikt en ik loop de kamer uit. Ik loop snel naar dokter Cornelius. Hij loopt snel mee. Susan zegt dat we binnen mogen komen. Maggie heeft een andere jurk aan. Dokter Cornelius bekijkt Maggie. "Ze heeft een paar gebroken ribben. Heel veel blauwe plekken en veel snijwonden. Verders gaat het wel," zegt dokter Cornelius. "Heeft u haar arm gezien?" Ik knik. "Peter mag dit niet weten. Hij zal flippen," zeg ik. "Ga Peter maar halen," zegt ze opeens.

Peter's POV.

Ik zit op mijn troon na te denken over Maggie. Ik hou van haar. Ik kan er echt niet tegen als haar iets ergs overkomt. "Peter!" ik schrik op. Caspian is terug. Ik ren naar hem toe en hij loopt naar Maggie's kamer. Ze ligt doodstil. "I-is ze?" vraag ik. Caspian schudt zijn hoofd. Ik loop naar haar toe. Ik ben zo blij dat ze eindelijk terug is.