Maggie's POV.
Mijn handen zitten met touwen vast aan elkaar. Daar omheen zit nog een lang touw die Hades beet heeft zodat ik nergens heen kan. We lopen naar De Grot. Er zijn nog steeds bloedsporen van de vorige keer. Hij bindt mijn handen vast op m'n rug. "De vorige keren was je er niet helemaal bij," zegt hij. "Maar deze keer wel." Hij gaat op me zitten. Ik moet nu al bijna overwegen. Als hij nog verder gaat dan trek ik het niet meer. Hij zoent me in mijn nek. Hij gaat via mijn jukbeenderen naar beneden. Hij doet mijn jurk omhoog. Ik doe mijn ogen dicht. Eerst voel ik een keiharde klap en daarna voel ik bloed stromen. Ik hou mijn ogen open maar ik kijk naar boven en denk aan andere dingen. Maar hij heeft het door en slaat me weer. Ik probeer zo min mogelijk na te denken over wat er nu gebeurt. Hij heeft het door en slaat me weer maar dit keer gaat hij door met slaan. Het wordt helemaal zwart voor mijn ogen. En daar ben ik zo blij mee.
Ik word wakker. Het is helemaal donker in De Grot. Ik doe snel mijn jurk weer naar beneden en mijn mantel om. Hades ligt ergens verderop te slapen. Ik kijk om me heen. Ik zie licht door een spleet komen. Ik klim door de spleet. Ik pas er net door. Ik doe mijn capuchon over mijn hoofd. Ik ren ergens heen ik weet niet waarheen. Gewoon weg van Hades. Ik bots tegen iemand aan. Het is Peter! Ik sta op en ik ren weer weg. Ik mag hem niet zien! "Maggie!" hoor ik achter me. Peter rent achter me aan. Maar ik ren gewoon door. Hij grijpt mijn middel vast zodat ik niets meer kan doen. "Laat me los," zeg ik. Hij draait me om. "Nee! Ik hou van je," zegt hij. "Ik bezorg je alleen maar problemen. Wees slim en laat me los. Ik bezorg jullie alleen maar problemen," zeg ik. "Nee. Ik laat je niet los," zegt hij koppig. "Waarom blijf je zo koppig. Ik geef je de kans om gelukkig te worden, zonder mij," zeg ik. "Ik kan niet gelukkig worden zonder jou," zegt hij. "Je bent geweldig. Ook al zie je dat zelf niet." Ik wil er tegen in gaan. Hij zoent me. Ik zoen hem terug. Ik wil er dieper in gaan maar hij trekt zich terug. "Ik heb je gemist," zeg ik. Ik begin te huilen. Hij tilt me op en zet me op het paard. Hij gaat zelf ook op het paard zitten en slaat zijn armen over me heen. Ik kruip tegen hem aan en ik doe mijn ogen dicht. Ik val inslaap.
Als ik mijn ogen open doe lig ik weer vast gebonden in de grot. Overal ligt bloed en Hades is er en Peter. "Wat doe ik hier?" vraag ik. "Je bent weer terug bij mij," zegt Hades. Hij loopt naar mij toe en streelt mijn wang. Peter staat daar en doet helemaal niets. "Peter heeft je terug naar mij gebracht," zegt hij. Ik schrik me kapot. Peter en Hades die samenwerken? Peter begint gemeen te lachen en Hades lacht met hem mee. "En nu ben je weer van ons," zegt hij. Ik begin te gillen.
Ik word wakker. Ik gil en val van het paard af. Peter springt van het paard af en loopt naar me toe. "Gaat het?" vraagt hij. Ik knik. Er schiet enorme pijn in mijn rug. Hij tilt me rustig op en zet me weer op het paard. We zijn gelukkig snel bij Cair Paravel
JE LEEST
The chronicles of Narnia: The dark prince
FanfictionDit is een vervolg op The chronicles of Narnia: Prince Caspian. Maggie, Peter, Susan, Edmund en Lucy mogen in Narnia blijven omdat Susan en Caspian verliefd zijn. Alles lijkt rustig maar Maggie wordt na een tijdje verkacht. Niemand weet wie het ged...