YARALI RUHLAR

3. Bölüm ~ Savren

Keyifli okumalar dilerim 💕

~~~

Gözlerim aralandığında bakışlarım büyük bir karanlıkla karşılaştı .

Ani kalkmanın etkisiyle kararan gözlerim sebebiyle bir kaç dakika boyunca kendime gelemedim .

Başım feci bir şekilde ağrıyordu ve Bedenim soğuktan dolayı sızlıyordu .

Üstüme örtülmüş olan battaniyeye sıkıca sarılıp ısınmaya çalıştım .

Yağmur damlalarının cama çarpma sesi kulaklarımda yankılandığında gözlerimi odada ki pencereye çevirdim , yağmur yağıyordu .

Yağmurun sesi benliğime bir kaç dakikalığına huzur getirmişti .

Neler olduğunu hatırlamak için gözlerimi kapattığımda zihnimde belli belirsiz bir silüet oluştu .

Değişik bir yaratık vardı içimde .

Elleri bir ejderhanın pençesi kadar sivri , kulakları bir kurdun kulakları kadar hassas , dişleri sivri , gözleri , etrafındaki her şeyi görürcesine kocaman ve nefret dolu .

Kime veya neye öfkeli olduğunu bilmediğim bir canavar vardı içimde .

Kimi zaman ortaya çıkıyor , ortalığı dağıtıyor ve hiçbir şey olmamış gibi köşesine çekiliyordu .

Sanırım yine o anlardan birindeydim .

Beni buraya o getirmiş olmalıydı .

Bir bedende iki ayrı zihin gibi olduğumuz için o ortaya çıktıktan ve geri köşesine çekildikten sonra onun olduğu zamanlarda olanlardan bihaber olarak gözlerimi açıyordum .

Dalgın bir şekilde Pencereden dışarıyı seyrederken odanın kapısı açıldığında gözlerim otomatikmen kapıya döndü .

Kehribar rengi gözlere sahip bir adam kapıda dikilmiş beni izliyordu .

Kucağında ise yanımda getirdiğim bebek vardı .

" Bebek sürekli ağlıyor , sanırım susması için yanında istediği tek kişi sensin , yani annesi . "

" Annesi mi ? "

Bir anlık gafletle dudaklarımdan dökülen kelimeler karşımdaki adamı şaşırtmıştı .

" Evet , yoksa annesi değil misin ? "

Sözlerim , kehribar gözlerine şüphe kırıntıları ekmeyi başarmıştı .

Sanırım onun annesi olduğum yalanı içimdeki canavarın yani Vanessa'nın  işiydi .

Bozuntuya vermemek için kalktığım yatağa geri oturup sahte gözyaşlarımın aktığı yanaklarımda ellerimi gezdirdim .

" Ah ! Kusura bakmayın o kadar çok şey yaşadımki sanırım size yanlış bir bilgi vermişim . Evet onun annesi gibiyim ama aslında o benim yeğenim . "

Gözlerinde yer edinen şüphe olduğu yerden ayrılmamış olsa da başını olumlu anlamda hafifçe sallamaktan da geri kalmadı .

" Anlıyorum . Tamam o zaman siz yeğeninizle ilgilenin daha sonra kapıdaki adamlarla birlikte yanıma gelin , sanırım sizinle konuşmam gereken büyük meseleler var . "

Benimle ne konuşacaktı ki ?

" Peki , tamam . "

Kucağındaki bebekle birlikte yanıma geldiğinde hızlı bir şekilde bebeği elinden aldım .