6. Bölüm

115 63 4
                                    


Keyifli okumalar dilerim 💕

Gecenin geç saatleri olmasına rağmen yatakta oturur vaziyette durmuş rüyam hakkında düşünüyorum .

Rüyamda yüzünü veya bedenini göremediğim bir ses

" onu bulmamız lazım " diyordu .

Neden böyle saçma bir rüya gördüğüm hakkında hiçbir fikrim yok . Gerçi bir rüya değilde daha çok gün içinde gördüğüm halisünasyonlardan birine benziyordu . Artık zihnim o kadar karışmıştı ki hangisi olduğunu bile ayırt edemiyorum .

Aslında beni şaşırtan şey ise bu sesin bana çok tanıdık geldiğiydi . Şu yaşıma kadar etrafımda çok insan olmadı . Daha doğrusu Melis ve Rüyadan başka samimi olduğum kimse yoktu . Buna rağmen bu kadın sesi bana çok tanıdık geliyor. Acaba aradıkları kişi ben olabilir miyim ?

Sormam gereken bir sürü soru vardı ama gel gör ki çok sevgili doktor uzun süre dinlenmem gerektiğini söylemiş .

Başımı yastığa koyup içime sıkıntıyla derin bir nefes çektim bir süre buraya alışmaya çalışmalı ve çoğu şeyi öğrenmeliyim . Böyle yatmayıp sabaha kadar oturursam yarın sorular sormaya enrjim olmazdı .

Erkenden uyumalıyım kesinlikle uyku düşkünü olduğum için uyumayı düşünmüyorum maksat yarına enerjik bir şekilde uyanmak

🌺

Kulağımın dibinde uzun süredir fısıldaşan iki adam sayesinde erkenden uyanmıştım ve şu an şaşkınlıktan kocaman açtığım gözlerimle dün beni kucağında taşıyan çocuğa bakıyordum .

Şaşırmamın sebebi ise elinde tuttuğu kahvaltı tepsisi.

Benden neredeyse yirmi santim uzun olan ve oldukça heybetli görünen adamın şirince sırıtıp elinde kahvaltı tepsisiyle önümde durması oldukça şaşırtıcıydı .

Kısa bir süre şaşırmış bir şekilde adama baktıktan sonra tepsiyi elinden aldım ve teşekkür ettim.

Ben yavaş yavaş kahvaltımı yerken sarışın çocuk sandalyeye oturmuş beni izliyordu .

Yemek yerken birinin beni izlemesi en sinir olduğum şeylerden biridir elimdeki çatalı yavaşça bırakıp " yemek yerken birinin beni izlemesinden pek hoşlanmam " dedim .

Bana sıcak bir şekilde gülümseyerek " özür dilerim " dedi ve kocaman odanın köşesinde bulunan kitaplığın yanına gitti ve bir kitap alıp sandalyesine geri döndü .

O kitabını okurken rahat rahat yemeğimi yedim . Yemeğimi yerken sıraya koyduğum sorularımı sormak için sarışın adama döndüm o sırada kitabını okumayı bırakmış olduğunu ve beni izlediğini fark ettim tam kaşlarımı çatacakken sorularımın cevabını öğrenmek için buradakilerle iyi geçinmem gerektiğini hatırladım ve hala adını bilmediğim adama en samimi ve tatlı gülüşlerimden birini gönderdim .

" Merhaba ben gece " dedim .

Adamın yüzünde hafif bir tebessüm oluştu . " Adını dün öğrenmiştim " dedi .

Bir süre ona adımı ne zaman söylediğimi hatırlamaya çalıştım . Hatırladığım an kan yanaklarıma hızla hücum etmişti .

Dün yaptığım saçmalığı unutmak için hemen " senin adın ne ? " dedim .

yüzünden tebessüm eksik olmayan adam yine tebessüm ederek " Bora " dedi. sonunda adını öğrendiğime sevindim .

Koyu kahverengi gözleri ve kumral kaçan sarı saçları olan adam kabul edeyim çok yakışıklıydı .

YARALI RUHLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin