~BÖLÜM 15~

72 57 1
                                    

YAKINLIK

(Yazarın anlatımıyla)
Mehir hastane odasında tek başına yatıyordu. Uyuyormuydu? Hayır sadece olanlara açıklık getirmeye çalışıyordu. Büyük bir şok geçirmişti. Mehirin hayatı tepetaklak olmuştu. Tüm hayallerinin dolu olduğu o yere karanlık çökmüştü. Oysaki Mehir karanlıkta kalmaktan çok korkardı. Ne kadar ışık görse bile o bunun için karanlıktan farksızdı. Mehir artık karanlık olmaya başlıyordu. Yoksa öylemi sanıyordu ?

Herkes herşey hakkında bir kere olsa bile karanlıkta boğulmuştur. Ama kimimiz fazla kimimiz az. Neler olursa olsun yaşamaya devam ettik. Yüzümüzü asmadık. Gülümsedik. Neden mi ? Düşüncemiz şöyle oldu "beni görünce üzülmesinler". Her seferinde birilerini düşündüğümüz için kaybettik...

Herkes doktorun söylediği şeyin etkisinde kalmıştı. Selen mehirin gözlerinden akan yaşları silmek için ellerini mehirin yüzüne götürdü. Selen kızına iyi olacağını söyledi ama Mehir Seleni duymuyor sadece ağlıyordu. Murat, Ali ve Nehir Mehir'in yanına geçtiler ne deseler boştu. Bunu onlarda biliyorlardı. Ama Mehir için herşeyi yapacak bir ailesi vardı. Mehirin annesi Selen, Mehir için Rehabilitasyon merkezi ayarladı. Ayarladığı bu rehabilitasyon merkezine haftada 2 kez gidiceklerdi. Mehir sporcu olduğundan dolayı daha hızlı iyileşme aşaması bekliyorlardı. Mehirin yanlız kalması gerektiğini söyledi doktor Faruk, bu nedenden dolayı herkes odadan çıktı. Mehir ise gözlerini kapatıp kendini o karanlığa bıraktı...

(Mehir'in anlatımıyla)
Hayatın her yerinde sizi engelleyen bir şeyler vardır. Her seferinde umutsuzluğa kapılmak bir boşluk olmak ve onu dolduramamak bunlardan her biri sizi engelleyen şeylerdir. Benimde engelim buydu. Bir karanlık oluşumdu. Ve benim bu karanlıktan kurtulmam için verdiğim zamandı...

O kadar çok uyumuştum ki gözlerimi açtığımda yarı açık perdenin dışında lambaları yanan evleri görüyordum. En son hatırladığım şey ise mavi bir gökyüzünün içinde maviliğe karışan beyaz bulutlardı. Ama onlar gitmiş karanlık bir gökyüzü bulut değil yıldızlı bir gökyüzü vardı karşımda...
Duyduğum ses ile kafamı sesin geldiği yöne çevirdim. İçeri giren tanıdık bir yüzdü. İçeri giren kişi Efe'ydi. Selam verip yanımda duran boş koltuğa oturdu.
-Senin ne işin var burda? diye sordum Efe'ye.
Efe cevap vermedi. Oturduğu yerden kalktı ve benimle ilgilenmeye başladı. Pikemi ve  saçlarımı düzeltmeye başladı. Kafamı ondan ilgi istemezcesine geri çektim. Ama o yine yaptı. Elleriyle saçlarımı düzeltti ve yerine oturdu. Anlamsız bir şekilde bakıyordum ona ama o sadece gülüyordu.
-Komik olan ne?
-Hiç bir şey dedi Efe.
Neden geldiğini sormuyordum çünkü o benim takım arkadaşımdı ve ziyaretçi olarak gelebilirdi. Ama karşımda onu görmek yerine Ali'yi görmeyi daha çok isterdim. Nedeni ne bilmiyorum ama sanki beni bu karanlıktan kurtarıcak tek insan oymuş gibiydi...

Ben bunları düşünüyor, Efe beni izliyordu. İyi de Efe niye beni izliyordu. Efe baktım ve tam konuşacakken kapı sesi duyuldu. İki adım attıktan sonra içeri giren Ali oldu. Ali Elinde tuttuğu kafesinden kafasını kaldırdığında yanımda oturan Efe'yi gördü. Ama bir tepki vermedi. Böyle bir durumda zaten tepki vermesini beklemiyordum ne diyebilirdi ki.
Ali Efe'nin oturduğu koltuğun karşısında duran boş koltuğa oturdu. Hiçbirşey konuşulmadı odada ölüm sessizliği oluşmuştu ki Murat'da içeri girene kadar kapı açıldı ve murat görüş alanımıza girdi. Ben geldim kuşum dedi. Ama odada oturan Efe ve Ali'yi sonradan gördü. Ona bakarak gülümsedim. Murat yatağımın kenarına oturdu ve Efe'nin yaptıklarını yapmaya başladı.
-Ben zaten düzelttim dedi Efe, Murat'a.
Murat bir şey demedi. Herkes sesiz bir şekilde odada oturuyordu. En sonunda ses çıkaran kişi Efe oldu.
-Ben gidiyim zaten yarın eve geçiyormuşsun tekrar gelirim dedi.
Bu dediğine Ali ters bir şekilde baktı ama tek kelime etmedi.
Efe oturduğu yerden kalktı ve yanıma yaklaştı eğilip saçlarımdan öptü beni. Murat Efe'ye garip bir şekilde bakıyordu.
-Görüşürüz dedim sesiz bir şekilde.
-Görüşürüz dedi.

Murat bana doğru eğildi ve yanağımı öptü. Kuşum dinlen sen zaten yarın eve geçeceğiz tamam mı?
Tamam dercesine kafamı salladım.
Ali ve Murat odadan çıktılar. Ali benimle hiç konuşmadı acaba Efe'nin gelmesine mi sinirlendi. Ben bunları düşünürken farkında olmadan uyuyakalmışım. Ben uyandıran sesin Aliye ait olduğunu duydum.
-Ali?
-Hadi bakalım Prenses gidiyoruz. Murat sana çok güzel bir kahvaltı hazırlamış
-Tamam dedim. Gülümseyerek.
Annem ile ablam içeri girdi. Ali dışarı çıktı ve ben üstümü değiştirip hastaneden çıkış yaptık.
Eve çok geçmeden varmıştık. Zaten hastane  15 dakika uzaklıktaydı. Eve geldiğimizde kapının önünde duraksadık çünkü asansörün üstünde yazan yazı bizi sebepsizce duraksattı. Asansörün üstünde "ARIZALI" yazıyordu. O sırda annem elimi tuttu ve;
-Sorun yok aşkım dedi.
Tamam dercesine gözlerimi yumdum hafif içten bir gülümseme ekleyerek. Ali anneme doğru geldi.
-İsterseniz ben çıkartıyım Mehir'i?
Annem başka bir çaresi olmadığı için kabul etti. Ali beni bir tutuştu zorlanmadan kucağına aldı. Tabi bu vücudun zorlanacağınıda sanmıyordum  ama istemsizce sordum;
-Çok ağırmıyım ?
-Hissetmiyorum hiç bişey az önceki yürürken ki halim şuanda geçerli çok hafisin dedi. Birde çok güzelsin dedi ekleme yaparak.
-Teşekkür ederim dedimAli'ye .Bu halimde bile benim güzel olduğumu söylüyorsun. Diye ekledim.
-Öylesin dedi. Sen Kleopatra'nın hikayesini biliyormusun? Diye sordu Ali.
-Hayır dedim Ali'ye.
Anlatırım bir gün ozaman dedi...

Kapının önüne geldik. Kapıyı açık bizi karşılıyan murat oldu. Zaten burda olduğunu biliyordum. Ali kucağında ben ile annemin gösterdiği odaya girdi. Burası galiba iyileşene kadar benim odam olacaktı. Ali beni yatağa yatırdı. Ve odadan çıkmak için bir adım attı. Ama ben onun gitmesine izin vermedim ve elini tuttum. Ali anlamsızca kafasını çevirdi.
-Şimdi anlat dedim.
-Neyi anlatıyım dedi Ali.
-Kleopatra'nın hikayesini dedim.

Ali yanıma oturdu ve ellerini saçlarıma götürdü.
-Ozman anlatmaya başlıyım prenses dedi...

>>>>>>
*Sizi uzun zamandır beklettim bunun için çok üzgünüm ama bundan sonra aktif olmaya başlayacağım*
*iyi okumalar *
Yeni yılınız kutlu olsun canlarım umarım güzel sağlıklı bir sene geçiririz. Herkes istediği gibi bir yıl geçirmesi dileği ile kendinize iyi bakınn💜
>>>>>>>

MUCİZE PLAK (TAMAMLANDI) (DÜZENLECEK) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin