MUCİZE PLAK (TAMAMLANDI) (DÜZENLECEK)

~BÖLÜM 1~

YENI KOMŞU

-Bir dahaki sefere daha canlı istiyorum sizleri anlaşıldımı?

-Anlaşıldı hocam.

Voleybol maçımız bittikten sonra geçip bir köşeye oturdum o kadar yorgun hissediyordum ki 2 şişe suyu aynı anda içtim ve bitirdim. Tam üçüncüyü almak için eğildiğimde o sırada bir ses duydum;

-mehir!

Duyduğum sesle birlikte kafanı kaldırdım bu ses anneme aitti.

-Annecim sen burda ne yapıyorsun?

-Seni almaya geldim mehircim. hadi muratın yanına gideceğiz seni bekliyor.

-Tamamen unutmuşum anne geliyorum hemen

Murat benim çocukluk arkadaşım ailesini geçen yaz bir kazada kaybetti.Ailesinin bir kafesi var. Ailesini kaybedince murata sadece o kafe ve yaşadığı ev kaldı ama ailesinden kalan son şeyi kafeyi borça soktu annemde muratın elinde kalan şeyleri kaybetmemesi için kafeye ortak olup borçtan kurtardı. Murat bu gün hastaneye gidicekti tamamen unuttum. Bu günlük onun yerine kafeye ben bakıcaktım ah kafam ya.

-geldim geldim çık hadii geç kalıcaksın annem dışarda seni bekliyor

-tamam (murat mehirin yanağına küçük bir öpücük kondurur ve gider)

Bu günlük kafeye ben bakıcam o kadarda zor bir iş değil ama antrenman sonrası biraz daha zor oluyor. Neyseki çok az bir süre burdayım. (Mehir gelen müşterilerle ilgilenirken geçen vaktin farkına varmaz)

(5 saat sonra)

- Gerçekten inanamıyorum 5 saat oldu hala gelmedi.
Ben kendi kendime söylenirken cebimden gelen titreşim sesi düşüncemi böldü ve ekranda yazan MURAT ARIYOR... aramasına cevap verdim.

-Kuşum hadi gel sizdeyim ben. Dükkanı kapat seni bekliyoruz

-ne ! tam olarak kaç saattir bizdesin acaba murat?

- 3 olabilir (Murat arkadan güler)

Sinirle telefonu kapatıp müşterilerin kalkmasını bekledim son müşterilerde gittikten sonra dükkanı kapatıp kulaklıklarımı takıp eve doğru yürüdüm evle aramızda falza bir yol yok yürürken kulağımda çalan şarkıya odaklanmıştım. Şarkının sözleri şöyle diyordu :

Sonbahar mı geldi sararırsın
Hazan vaktinde dalından koparsın
Düşersin bir güce sığınırsın
Ama sen yine de düşünme kaybolursun

Galiba bende çok düşüncelerinde kayboluyorum. Eve varmıştım.Bu gün asansör yerine merdiven kullanıcam.Daha merdivenin yarısına gelemdeden yorulan ben ve yine inat edip asansöre binmeye ben kendime ne kadar aptalsın demekte haklıyım. Son adım ve işteeee...

Bir anda yere düşen bir kutu ve karşımda bana bakan biri. Kafamı kaldırsam mı pek emin değilim ama bunu yapmak zorundayım. Kafamı kaldırdım ve karşımda duran kişiye baktım. Bu bizim binadan biri değildi.

-Sen kimsin ? (dedi mehir)

-Gerçektenmi şuan benim kim olduğumu mu öğrenmek istiyorsun. Başta bir özür dileybilirdin. Türkçemiz bunun için çok geniş bir dil. Umarım sende bunu biliyorsundur.

-Ah çok çok özür dilerim ben bilerek olmadı yani pardon.

-Tamam tamam sorun değil dalga geçiyordum.

Yere düşen kutuyu kaldırdı ve kutunun içindeki şeyin kırıldığı apaçık belliydi. Ne yapsam etsem diye düşünürken ellerim benden izinsiz elindeki kutuyu aldı ve ağzımdan cümleler döküldü.

-Gerçekten özür dilerim ben bunu sana bir şekilde eski halinde vericeğim. Şimdi eve gitmem lazım bu arada ben mehir memnun oldum.(elini uzatır)

-ALİ. Memnun oldum. (mehirin elini sıkar)

Ben eve girerken oda karşı dairenin kapısını açtı aynı anda içeri girip kapıyı kapattık.Eve girer girmez kendimi odama atıp elimdeki herşeyi yatağa koyduktan sonra duşa girdim.Duş almak beni rahatlatmıştı o yorgunluktan sonra çok iyi gelmişti. Aşağı inerken burnuma güzel yemek kokuları geliyordu. Tabiki annem muratın şerefine döktürmüştü yine. Hemen mutfağa doğru seslendim.

-Muratt

-efendim kuşum

- sevdiğim yemekler mi var?

-evet hadi koş!

Mutfağa koşarak gittim ve sırayla herkesi öptüm. Herkes dediğim annem, ablam ve muratı evet duydunuz benim bir ablam var. Kendisini evde yakalamak zordur tüm zamanlarını proje yetiştirmek için ofisinde geçirir ama bir mimara göre çok daha güzel tasarımlar yapıyor.

-Yemekten sonra film izliyoruz kimse caymasın ona göre.

Annemin bu uyarısını yapmasından sonra denilen görev yerine getirildi oturup film izledik.

-Geç oldu ben gidiyim artık.

-Tamam oğlum dikkatli git yarın haberleşiriz.

Murat alt kata kendi evine gittikten sonra odama geçip yatağın üstündekileri bir kenara atıp yavaş yavaş uykuya daldım ve o uykudan uzun bir süre sonra uyanmayı diledim. Ama malesef öyle olmadı telefon alarmına kalktım. Duşa girip kendime geldim ve hazırlandım. O sırada gözüme bir kutu çarptı. Bu kutu dün yanlışlıkla karşı komşumuza çarpıp içindeki her neyse kırılan o kutu. Tamamen unutmuşum. Kutuyu alıp yatağa oturdum ve kutuyu açtım kutunun içinden çıkan şey beni çok şaşırttı. O kutunun içinde eski bir plak vardı ama kırılmıştı. Cidden mi ben bunu nasıl bulacağım şimdi ya sanki hiç dolu bir insan değilmişim gibi bunu mu arıcam diye söylenirken telefonum çaldı. Arıyan kişi antrenörümdü.

-efendim

-Nerdesin sen seni bekliyoruz çabuk ol
ve arama kesildi.

Saate bakışım ve odamdan aşağıya inişim bir oldu resmen.Bir an önce salona yetişmem lazımdı. Kapıdan çıktım ve karşımda yeni komşumuz olan aliyi gördüm.

-Sanada günaydın dedi.

-çok acelem var. Sonra görüşürüz . Dedim ve çıktım.
(Ali şaşırır)

Koş mehir koş...

**Bu bölümde ne söyliyebilirim ki ah o ilk tanışmalar dkdlfödöf**