Mission / Hyunlix ✔

mission one-2

"Ne?"

Adam dediğim şey ile yarım ağız sırıttığında, sinirlerim bozulmuştu.
Şimdi onu itip, tokat atıp oradan ayrılabilirdim. Ama itemiyordum. Göğsüne elimi bastırıyordum, ama bir santim bile gitmiyordu.

"Bugünkü görevin, bu. Öp beni."

Hiçbir şey demeden, sadece onu itmeye çalışıyordum. Ama adam, sanki ben onu hiç itmiyormuşum gibi, sırıtıyordu.

"Görevin, zor mu geldi?"

O sırıtırak konuşmaya devam ederken, ben hala onu itmeye çalışıyordum. Sinirden artık gözümden yaş gelecekti.

"Hey, iyi misin?"

Heralde nefes alış seslerimi, ve kalp atış sesimi duymuş olmalı, ki cevap vermişti. Ben hiç konuşmadığımda adam geri çekilmişti. Bende koşarak odadan ayrılmaya çalışmıştım. Ama adam kolumdan tutarak durdurmuştu beni. İçimden hem ona sövüyordum, hemde buraya bir daha gelmeyeceğim diye söyleniyordum. Adam elini yanağıma getirip okşayınca yavaş yavaş sakinleşmeye başlamıştım. Ama dur. Neden öyle yapınca sakinleşiyordum? Şuan sakinleşmem değil tam aksine, sinirlenip ortayı dağıtmam gerekirdi. Çünkü gerçek Felix bunu yapardı.

"Şşt, Sadece şakaydı."

Yanağımı okşamaya devam ederken, ben donup kalmıştım. Ah hareket et Felix! Çabuk birşeyler yap, ve bu adama haddini bildir! Ama yapamıyordum.. bedenim durduruyordu beni.

"Su ister misin?"

"Hiçbir şeyini istemiyorum!"

Son gücümle onu ittiğimde, bu defa çekilmişti. Kaşları çatıldığında bunun devamının iyi olmayacağını fark etmiştim. Ben kim, Hwang beyin oğluna bağırmak?! Ama şimdi bunu yapmam gerekirdi. Çünkü beni taciz ediyordu.

"Bu şirkette bana karşı gelemezsin demiştim."

"Tacizci bir sapıksın sadece!"

Adam dediğim şey ile daha fazla sinirlenmiş gibiydi. Boynunu kütletip, zorla gülümsemişti. Bir anda gülümsemesi gittiğinde üstüme yürümeye başladı. Sinirim bozuluyordu. Onun da siniri bozuluyordu. Ama şimdi onun bana yaptığından özür dilerim diyecek değildim. Şerefsiz herif.

"Bir defa daha bana bağırırsan, seni kan ile boğarım."

Evet, boku yemiştim. Hwang şirketinin oğluna bağırarak, tacizci diyerek ölecektim. Bu yüzden şimdi özür dilemem gerekirdi. Ama dilemek istemiyordum! Ben herkesle yatan birisi değildim! Beni öyle sanması ise benim sinirimi bozuyordu.

"Bu cesaret nereden, Lee Felix?"

"Özür dilerim.."

Elimden gelen şey özür dileyip odadan ayrılmaktı. Ve bunu yaptım. Özür dileyip, koşarak odadan ayrıldım. Adamın ise odada çıldıracağını biliyordum. Nerden geldim buraya? Jeongin senin yüzünden düştüğüm yerlere bak! Odadan çıktığımda kendi kendime söylenerek 1.kata inmeye başladım.

"Bi cisirit nirdin lii filix."

"Bir difi dihi bini biğirirsin sini kin ili biğirim."