Mission / Hyunlix ✔

mission seven

"Seungmin'i bir daha, görürsem-"

"Özür dilerim."

Kafamı hiç kaldırmadan söylediğimde, Hyunjin aniden susmuştu. Kafamı kaldırıp gözümü yüzünde gezdirdim. Sırıtarak dudaklarıma bakıyordu.

"Gidebilir, miyim?"

"Hayır."

Kendinden emin bir şekilde söyleyip bana yakınlaşmıştı. Mutfakta ki dolaba değdiğimde, arkamı kontrol etmiştim. Yani arkama bakmıştım. Önüme geri döndüğümde ise, Hyunjin dibime girmişti bile.

"Seni sürekli, görmek istiyorum."

Dudaklarını aralayıp, bir şeyler fısıldadığında gözlerim istemsizce, dudağına gidiyordu. Çok kırmızı ve yumuşak gözüküyordu.

"Benim bir çok, ilişkim oldu."

O hala konuşmaya devam ederken ben dudağını pür dikkat izliyordum. Dudağından gözlerimi aralayamıyordum. Çok güzeldi.

"Ama hiçbiri, senin gibi hissettirmedi."

O konuşuyordu, ama kulağım onu dinlemiyordu. Sanki sessizlik gibi, sadece dudağını oynatmasını izliyordum. Dudağı her hareket ettiğinde içimdeki öpme hissi daha fazla, geliyordu.

"Seni, görmezs-"

Lafını bölüp ben yapışmıştım dudaklarına.. çünkü dayanamamıştım. Çok güzeldi. Ayrıca yumuşaktı. Hem o beni binlerce öpmüştü. Ben öpsem sorun olmazdı, diye düşünmüştüm. Öpme hissine karşı koyamıyordum. Bu yüzden daha fazla duramamıştım. Dudakları oynarken ben orada durup, acı çekiyordum. Bu yüzden, dudakları durması için öpmüştüm. Ellerimi onun boynuna koymuştum, ve kendime daha fazla yakınlaştırıyordum. Çünkü bu zevk veriyordu. Ama bu olaydan sonra ne kadar utanç çekeceğimi biliyordum. Umrumda değildi. Yani, o an umrumda değildi. Dudaklarından ayrılıp geri çekilmiştim. Ama Hyunjin belimden tutarak beni kendine geri çekmişti.

"Kendin öptün. Kendin cezasını çekmelisin."

Kendisi bir adım atarak dolaba yaslamıştı beni. Daha sonra dudağını burnuma yaklaştırıp, öpmüştü. Gözlerimi kapatıp, bunun bitmesini bekledim. Hyunjin ise dudağını dudağıma getirip küçük bir öpücük, kondurmuştu.

"Aç gözlerini."

Sesini duyduğumda gözlerimi, yavaşça açmıştım. Hyunjinde bana baktığı için göz göze gelmiştik. Göz göze geldiğimiz gibi ben gözlerimi ondan ayırmış, arkasında ki koltuğa bakmaya başlamıştım.

"Aşk'a, inanmıyordum."

O hala konuşurken gözlerimi onun gözlerine yönlendirmemiştim. Az önce yaptığım şey aklıma geldikçe ise, yüzüm kızarıyordu. Hyunjin ise bunu sevmişti. Çünkü, bu defa o beni değil, ben onu öpmüştüm. Ya da 2.defa ben öpmüştüm? Hyunjin elini belime getirip dolamıştı kollarını.

"Sana aşık, olana kadar."

Sözünü tamamladığı gibi telefonum çalmıştı. O anki yüksek ses ile kendime gelip derin nefes almıştım. Hyunjinde zaten Telefonun sesini duyup üstümden çekilmişti.

"Benim yanımdayken, telefonunu kapat."

Kafamı tamam anlamında sallayıp, telefondaki aramaya bakmıştım. Bu Seungmin, değildi. Jeongin'di. Kırmızı tuşu kaydırıp telefonu cebime geri koymuştum'ki, o sıra da Hyunjin'in telefonu çalmıştı.

"Ah.. lanet telefonlar."

Hyunjin, benden uzaklaşıp koltuğun önündeki masadan Telefonunu almıştı. Ve gelen aramaya bakmıştı. Yeşil tuşu kaydırarak telefonu kulağına yöneltmişti. Ben de nefesimi verip, sıkışıp kaldığım dolabın yanından ayrılmıştım.

"Dosyalar, sikimde değil."

Hyunjin bağırdığında yüzümü ona döndürdüm, kaşlarını çatmış telefondaki kişiye bağırıyordu. Bunu hiç görmemiş gibi önüme geri dönmüştüm. Ama yine bağırmıştı.

"Sana, dosyalar sikimde değil dedim!"

Bu defa az öncekinden daha fazla bağırdığında dudaklarımı birbirine bastırarak önüme döndüm. Ama bağırmaya ve telefondaki kişiye hakaret etmeye devam ediyordu.

"Patron isem, sizde çalışanımsınız. Ne sikim yaparsanız yapın."

Bağırdıktan 2 saniye sonra sessizlik oluştu. Hyunjin dönüp bana baktığında göz göze gelmiştik. Telefonu kulağından hiç ayırmadan hızlıca koltuğun üzerindeki kendi ceketini alıp giyinerek kapıdan çıkıyordu. Telefondaki kişiye son kez bir şey söyleyip cebine atmıştı.

"Eğer, ona bir şey olursa kendinizi öldü bilin."

"Hyunjin, nereye?"

Korkudan kısılan sesim ile bağırdım, ama ne beni duymuştu ya da dinlemişti. Çoktan evden çıkmıştı. Bunu fırsat olarak düşünüp bende oradan hızlıca ayrılacaktım. Daha bundan sonra evde Seungmin'den küfür yemek var..

--