3. Bölüm 🌑

154 69 110
                                    

  Katil üçüncü bölümüyle sizlerle.

  Bölüm şarkısı yok. İştediğiniz herhangi bir şarkı bölüme uyabilir.

  Örnek karakter fotosu yok. Karakterleri hayal etmenizi tavsiye ediyorum.

  Multimedia: Yok

  Beğenirseniz vote ve yorum yaparmısınız? Bunu yapmanız hikayemi daha çok gün yüzüne çıkarır. Seviliyorsunuz.
2 Ocak 2021☺

Alenden...

"Polis"

  Acıma. Bir insan acırsa güçsüzdür. Öğretilen buydu bana. Ya acır kaybedersin ya da kendi krallığını kurarsın. Bana verilen gücü elimin tersiyle ittim. Ben kendim zaten yeterdim.

  Okuldan çıktığımda polislerin gelmiş olması yine şansımdan kaynaklanıyordu. Yada koruyucu ablam Amatis'e. Belki ceza olarak canımı yakıyordu ama o benim koruyucu ablamdı. Görevi tamamlayana kadar o beni koruyacak bende ne derse onu yapıcaktım.

  Tamam ne derse onu yapıcak, kuralarına uyucaktım ama ben buydum. Asi. Oda oydu. Disiplinli. O yüzden canım ne kadar yansada onu seviyordum. O benim bu hayttaki tek dostum du. Her ne kadar görüşme sayımız bir elin parmak sayısını geçmesede.

  Motoruma binmiştim ama üzerimdeki kanlardan kurtulmalıydım. Bu yüzden benzinliklerden birinde durdum. Hızla lavabolardan birine girdim ve çantamdaki yedek kapşonluyu giydim. Elimi ve yüzümüde yıkadım ama lekelrden kurtulmak bana baya zaman kaybetmiştirdi.

  İşim halledip lavabodan çıkacaktım ama lensimin birinin düşmüş olduğunu fark ettim. Diğer lenside çıkardım. Çünkü bir siyah bir sarı gözle gezmek sarı gözle gezmekten daha dikkat çekiciydi.

  Motorumun başına geçtim. Sarı gözlerim beni yeterince ifşa ettiği için siyah bir maske taktım. Bu en azından beni biraz gizlerdi.

  Tam evime gidiyorum demiştim ki trafiğe takılana kadar. Bir süre bekledim ama içimdeki his sürekli yanımdaki arabaya bakmamı istiyordu. Kafamı çevirip yanımdaki arabaya bakmıştım ki arabadaki adamda gözlerini bana çevirdi. Mavi gözleri hafif kızıl saçlarına zıttı. İmzajı biraz sertti ve nedense gözleri bana hayranlıkla bakıyordu.

  Bir an kendimden şüpe ettim. Acaba bende mi ona hayranlıkla bakıyordum? Beni düşüncelerden uzaklaştıran şey çalan araba kornasıydı. Adamın mavi gözlerine bir kez daha bakıp hızla eve doğru yol aldım.

  Eve girdiğimde ise hızla eşyalarımı toplayıp bir valize doldurdum. Burdan gitmeliydim. Okula kayıt olurken buranın adresini vermiştim. Aslında burda kalmıyacaktım. Ama eski evimi yakmak zorunda kaldığım için buraya gelmiştim. Çünkü eski evimdeki ceset ve kan izlerinden kurtulmalıydım. Ve yaktım. Sıra burdaydı. Parmak izlerim her yerdeydi. Okulda eldiven takıyordum ama evde çıkarıyordum. O yüzden burayıda yakmalıydım.

  Hızla evden çıktım. Kaldığım gece kondunun yanındaki kömürlükten bir bidon benzin aldım ve eve dökmeye başladım. En son elime aldığım kibriti de yakıp evin içine attım. Ev bir anda yanmaya başlayınca bir süre bu işin ne kadar zevkli olduğunu düşündüm. Sonrada elimdeki bütün sahte kimlikleri yanan alevin içine attım.

KATİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin