KATİL

4. Bölüm🌕

Katil'in 4. Bölümü sizlerle.
Eleştirilerinizi bekliyorum.
Beğenirseniz vote ve yorum yapmayı unutmayın.
Karakterleri aklınızca canlandırabilirsiniz.
Multimedia: yok
Yorumlarız ve voteleriniz bana destek oluyor es geçmeyelim.
Seviliyorsunuz. 9 Ocak 2021☺

Ayvazdan...

    "PARANORMAL OLAYLAR"

  Yaşamım benim seçimlerimle şekillenir. Ben kendi seçimlerimi evrene bıraktım. Bu bir bakıma akışına bırakmak, bir bakıma bir boşvermişlik. Boşvermişlik benim açımdan daha uygun bir kelime. Azimli olabilirim belki ama geri kalan boşvermişlik benim için. Mesleğim açısından azimli biriyim.
 
  Bir zamanlar hayatım benim herşeyimdi. Partiler, insanlar, arkadaşlar ve yaşam. Benim en çok dikatim eğlenceyeydi. Her zaman eğlenmenin yolunu bulurdum. Eğlence yaşam amacım gibi bir şeydi. Aptaldım. O gelene kadar. Beni etkisi altına alıp yöneten sonrada bir çöp parçası gibi kaldırıp atana kadar bir aptaldım.

  Ona teşekkür edebilirdim. Beni şimdiki halime çevirdiği için. Ama yaptığı şeyler göz önünde bulundurulunca en iyisi terk etmekti. İntikam. İntikam almayı hiç düşünmedim. Umrumdada değildi.

  Bir yemin etmiştim. Bir daha kimseden aynı şekilde etkilenmiyecektim. Ama olmadı. Hayat süprizlerle dolu derler ya. İşte gerçekten öyleymiş.
 
  O sarı gözler etkilenme duygumun silinmediğini gösterdi bana. Beni yaşadığıma inandırdı bir kez daha.

  Yolda ilerlemeye devam ediyordum. Karakola giden yoldan sapalı dakikalar oluyordu. Sarı gözlerin sahibini aradım. Ama bulamadım. Korna sesi duyulduktan hemen sonra yok oldu. Takip etmek istedim ama çok geçti. Karakola gitmekte istemediğimden evime gitmek en iyisiydi.

  Hava kararmaya yakındı. Arabamın içi kararmaya başlayınca tavan lambasını yaktım. Gözlerim yakıt göstergesine değdiğinde yakıtın azaldığını anlayıp yakınlarda bir benzinlik aramaya başladım.

  Çok geçmeden bir benzinlik bulup arabamı oraya sürdüm. Arabamın yakıtı doldurulmaya başlayınca arabadan inip benzinliğin marketin ilerlemeye başladım. Markete gireceğim sırada gelen ezilme sesiyle ayağımı kaldırdım. Ayağımın altında siyah bir lens parças bulmayı beklemiyordum. Büyük ihtimalle düşürmüşlerdi.

  Lens parçasını elime alıp çöpe atıcaktım ama elime aldığımda eriyerek yok oldu. Gözlerim şaşkınlıkla genişledi. Kaşlarım kaldırdım. Belkide bana öyle geliyordu. Gözlerimi ovdum. Uyku heryerimdeydi. En iyisi eve gidip uyumaktı.

  Markete girmrkten vazgeçip borcumu ödedim ve arabamla evin yolunu tuttum. Bir süre araba sürdüm. Telefonumun hafif melodisi arabada yankılanmaya başlayınca arabayı durdurdum. Arayan Sefa idi.

  "Söyle. Bir şey mi oldu?" Arkadan kağıt sesleri geliyordu. Büyük ihtimalle dosya inceliyordu.

  "Okulda yaşanan cinayet. Sizi bekledim anlatmak için ama sanırım gelmeyceksiniz. Görgü tanıkları ve olay yerinden alınan kayıtlar vardı. Onları göstericektim." Bir süre sessiz kaldı. Ama dosyayı incelemeye devam ediyordu. "Katilin kim olduğunu bulduk."

  "Kimmiş?" Katilin kim olduğunu bilmek bizim için en büyük adım olucaktı. Gerisi zaten onu bulup yakalamaktı.

  "Bahar DEMİR diye bir kız. 20 yaşındaymış. 3. Bölüm öğrencisi." Bir an afalladım. Olay yerindeki görgü tanıklarından biri katilin Alen isimli biri olduğunu söylemişti. Ama herkes yalan söylerdi.