EVVELİM SEN OLDUN ÂHİRİM SEN OL!..

GEÇMİŞ GEÇ OLMUŞTUR ARTIK!..

Çocukları koşturmaca oynarken, onların mutluluklarını gördükçe daha mutlu olan Meryem, elinde tuttuğu çay tepsisiyle onu bahçede bekleyen Gülün ve Yasemin Hanımın yanına geçti...

Yasemin Hanım gelininin elinden çayını yudumlarken onu övmeyi de ihmâl etmiyordu.

-Eline sağlık kızım, herşey çok güzel olmuş.

-Afiyet olsun annem.

Gülün telefonu çalmasıyla arayanın Murat olduğunu görünce

-Murat arıyor... dedi merakla...

Çünkü Murat, Meryemin kâbul etmesiyle onları evlerinin arka bahçelerindeki dedesinin evine yerleştirip Ankara'ya gitti. O gideli bir hafta olmuş hiç bir bilgiye ulaşamamışlardı.

Yasemin Hanım

-Hâyır olsun inşallah, aç bakalım kızım, demesiyle Gül telefonuna cevap verdi.

Muratın ses tonundan bir şeylerin ters gittiği belliydi. Meryemin yanlarında olduğunu öğrenince, telefonu Meryeme vermesini istedi.

Meryem endişelenerek telefonu aldı ve

-Efendim... dedi.

Murat sıkıntılı bir soluk alıp vererek

-Lütfen soracağım soruyu yanlış anlama, sormak zorundayım...

-Estağfurullah buyur, deyince Meryem...

-Evliliğimizin son aylarında seni telefonla veya yüzyüze rahatsız eden, tehdit eden, benden gizlediğin biri yada birileri oldu mu? diye sordu Murat...

Meryem şaşkınlıkla cevap verdi

-Yok hayır, benim sizden gizlim saklım yoktu ki... Ne oldu bi terslik mi var?..

-Var Meryem var... Ama gerçeğe ulaşamıyorum... Telefonlar, isimler, yerler, takip...

derken Murat, Meryem sözünü keserek

-Şeyy...

-Evet Meryem... Bir şey mi hatırladın?.. dedi Murat, Meryem'in sesindeki tonu duyunca

-Şöyle ki, kesin emin olmayarak söylüyorum, evliliğimizin son aylarında bir kaç kez takip ediliyor muşum gibi bir his kaplamıştı içimi...

-Bunu bana niye söylemedin Meryem!.. diyerek sesini yükseltince Murat

-Gerçek olup olmadığını bilmeden sizi endişelendirmek istememiştim. Bunun için de güvenlik çalışanlarından Adnan Bey ile konuşmuştum. Zaten sonra da bir sorun olmadığını öğrenmiş, yanlış bir hisse kapıldığımı anlamıştım... dedi Meryem mahçupça...

-Yanlış bir his mi?.. Şirketten ayrılan ilk üç isimden biri Adnan'dı, Meryem... Sence de bu garip bir tesadüf değil mi?.. Sen bunu bir daha düşün...

-Ama bu tevafuki durum bir insanı suçlamak için yeterli mi?

-Göreceğiz Meryem... Göreceğiz... dedi Murat sıkıntılı bir şekilde ve telefonu kapattı...

Tam Gül ile Yasemin Hanım ne olduğunu soracakken, onlara kızgınlıkla gelen Handan'ı gördüklerinde bir şey diyemediler.

Handan karşılarına kızgınlıkla gelip

-Bu ne demek oluyor Yasemin Hanım?.. Eski gelininizin nişanlımın evinde ne işi var?.. diye sorunca

-Ailevi bir mesele Handan... deyip, devamını getiremeden Handan kızgınlıkla bölerek

-Yasemin Hanım, bu ayın sonunda bende bu ailenin bir ferdi olacağım. Sizin rızanız olsa da olmasa da... Ve ben bu kadını da ne evimde ne hayatımda görmek İS-TE-Mİ-YO-RUM!...