EVVELİM SEN OLDUN ÂHİRİM SEN OL!..

TORUNUNUZ UMUT

Murat ablasına verdiği sözü tutarak Meryem hastanede olduğu anlarda hiç hastaneye gelmedi. 

Annesi Yasemin Hanımın iyileşmeye başlayıp, doktora yaptığı ısrarla

-Söz veriyorum oğlum her dediğine uyacağım, sen yeter ki müsade et... demesiyle tatlı tatlı bakarak, doktor bey pes edip, sesini sert çıkartmaya çalışarak

-Meryem hanım şahit olun, bu söylediklerimi Cüneyt beye de söyleyeceğim. Eğer sözlerime uymadığınızı duyduğum an sizi hastaneye geri getirtir, bu sefer normal odaya bile yatırmaz sadece yoğun bakım ünitesinde kalırsınız... demesiyle

Yasemin hanım sert bir şekilde yutkunarak kısık sesle

-Ta...mam... deyince, doktor bey tek kaşını çatarak

-Duymadım... deyince

Yasemin hanım başıyla onaylayarak

-Tamam oğlum... Söz veriyorum... deyince, doktor bey tebessüm ederek

-Tamam öyleyse anlaştık, ben kağıtları imzalıyorum, diyerek Meryem'e de başıyla selâm vererek odadan çıktı...

Yasemin hanım alkış çalarak sevinince Meryem,

-Annem niye ısrar ettin, daha sağlığına tam kavuşamadın... deyince, Yasemin hanım da

-Kızım ben evde daha iyi olurum ve ben artık torunumu görmek istiyorum... dedi.

Meryem de başını sallayarak

-Kendine çok dikkat edecek, çok iyi bakacaksın anlaştık mı? deyince

Yasemin hanım kollarını açarak Meryem'e gözleriyle gel işareti yaparak, birbirlerine sarılıp

-Söz veriyorum kızım. Hem artık yaşamak için çok büyük bir sebebim daha var. Torunumla hasret gidereceğim... deyince, Meryem tebessüm etmeye çalıştı...

Kapının çalınmasıyla ayrılıp gelene baktıklarında Cüneyt beyin tebessüm ederek Murat hâriç çocukları ile birlikte geldiklerini gördüler.

Levent annesinin yanağından makas alıp

-Biz aşağı da kahve içerken doktora ne söyledin de adamı pes ettirip, annenizi çıkartıyorum dedi...

Cüneyt bey söze girerek

-Yalnız!!! Dediklerini uygulamazsan ne yapacağını da söyledi... deyince aile Yasemin hanımın korkmuş olmasına rağmen belli etmemeye çalıştığı yüzüne bakarak tebessüm ettiler...

Yasemin hanım da 

-Ben iyiyim... Daha iyi de olacağıma söz veriyorum, üstüme gelmeyin artık... deyip yüzünü döndürünce 

Gül ile Lâle annelerine iki yandan sarılarak

-Oy oy sıkılmış hastane de sultanımız

-Biz sana iyi bakarız annem... dediklerinde herkes tebessüm ederek bu güzel manzarayı seyrettiler.

Hatta içeriye korkarak giren Murat da gördü...

Önce annesine baktı, daha sonra yüzünü herkesin üzerinde gezdirerek Meryem ile göz göze gelip, başını çevirerek ailesine çok korktuğu ses tonundan belli olarak

-Allah aşkına hepinizin telefonu nerde? Niye açmıyorsunuz? Kötü bir şey oldu diye ödüm koptu, buraya nasıl geldiğimi bilemedim... diyerek Meryem hariç diğerlerine kızarak sitem etti...

Meryem hariç ailedekiler ceplerine baktıklarında Murat'ın sitem etmede çok haklı olduğunu söyleyerek, kızlar telefonlarını el çantalarında unuttuklarını, Levent şarjının bittiğini, Cüneyt bey sessize alıp, sessiz de unuttuğunu söyledi...