Curse
Nang makabalik si Fizureh ay bumalik na ulit kami, hinatid ako ni Jalaneel bago siya pumunta sa kaniyang silid.
Kinaumagahan, naghanda ako para sa pagpasok sa paaralan. Sinundo ulit ako ni Jalaneel,dahil mukhang mala-late kami,ginamit namin ang chandra ni Fizureh.
Pagkatapos ng klase, nagbihis lang kami ang pumuntang Neeblaja, para kumain.Naglakad lang kami papunta doon.
"Aika."Neelu called Aika.
"Ano ba Neelu?!" naiinis na sabi ni Aika, sabay kuha ng kamay nito sa kaniyang balikat.
"Tss...sungit." inakbay ulit ni Neelu ang kaniyang kamay kay Aika.
Nagpatuloy kami sa paglalakad, habang si Fizureh tahimik lang sa gilid ko. She's so mysterious. You can't read her thoughts even a little. You cannot see any expression in her face. Like what I've said, she's the female version of Jalaneel.
Nang makarating kami ng Neeblaja, umupo kami sa dating pwesto namin. Dito na namin nakasanayang umupo, eh.
Sa pinaka gitna ulit si Fizureh,magka harap sina Aika at Neelu; si Jalaneel naman ang kaharap ko.
"Kamusta pagkikita niyo kahapon,Fi?" Aika asked Fizureh.
"It's okay." walang ganang sagot ni Fizureh.
"That's all? Walang details?" tanong sa kaniya ni Neelu.
"It's only for the both of us." Fizureh said. Nag change topic nalang din sina Aika at Neelu, dahil naiintindihan naman siguro nila si Fizureh.
"Okay, it's for the both of you. But, Aika, we're both for each other." Neelu said and she smirked at Aika.
"Ang corny mo,Neelu. Tignan mo nahahawa na si Jalaneel sa iyo." sabi ni Aika kay Neelu.
"Aika,be careful with your words." Jalaneel reminded her.
"What? I'm just saying the truth." Aika defended herself.
"Bro, easy! Azurine,corny ba si Jalaneel?" tanong ni Neelu sa akin. Hindi inalis ni Jalaneel ang kaniyang tingin sa akin.
"Am I, Azurine?" he asked me.
"No, you're not." I lied, and then he smirked at Neelu.
"Ganiyan dapat Aika, pinagta-tanggol mo rin ako." kunwaring nalulungkot na sabi ni Neelu.
"Hindi lang kita kayang ipagtanggol,Neelu. Ipaglalaban rin kita." nagulat kami sa sinabi ni Aika. Neelu's eyes widened for a seconds.
"Baby, did I just heared you wrong?" Neelu asked.
"Don't call me baby." Aika said.
"I want to." Neelu insisted.
"I don't want to." Aika argued.
"That's enough! Tapos niyo na yang kinakain niyo nang makapag pahinga na tayo."Firuzeh said.
Nang matapos na kaming kumain ay ginamit na lang namin ang chandra ni Fizureh pauwi. Hinatid ako ni Jalaneel sa aking silid. Nagbihis ko at nakita ko na mas lalong lumaki ang marka sa ang paa. Kinakabahan na ako rito. Bukas, hindi ko na talaga kakalimutan na itanong ito kina Aika.
Habang nagle-lecture si Ma'am ay hindi ko napigilang itanong kay Aika ang marka sa aking paa.
"Aika" bulong ko sa kaniya,ngunit niya ata ako narinig.
"Aika" mas nilakasan ko ang boses ko para marinig niya ako.
"What's problem, Azurine?" nagulat ako nang tawagin ako ni Ma'am Myta. Mamaya ko nalang siguro itatanong.
"None po, Ma'am." I answered.
"Okay, kindly listen." she said. Nakinig nalang ako sa kaniyang tinuturo. She's discussing about Oleander, kung bakit hindi pwedeng pumasok ang mga chandraneelens ng walang pahintulot ng mga nasa itaas na posisiyon.
Nang matapos ang klase, hindi ako maka kuha ng pagkakataon na magtanong, dahil hinintay ako ni Jalaneel.Matapos niya akong ihatid sa kwarto ko ay nagbihis ako. Pupuntahan ko sina Aika o di Fizureh. Magta-tanong nalang siguro ako kung saan dito ang kwarto nila.
"Miss, saan ba dito banda ang kwarto ni Aika o ni Fizureh?" tanong ko sa isang chandraneelen na naglilinis.
"Sa ika-tatlong palapag po. Ang kwarto na may numerong 45 ay kay Ma'am Aika. Ang may numerong 48 ay kay Ma'am Fizureh po. " sabi niya. Nagpasalamat ako sa kaniya at tumugo na doon.
Umakyat na ako ng hagdan, dahil mas nauna ang kwarto ni Aika, ay sa kaniya ako naunang kumatok.
"Azurine, pasok ka. May kailangan ka?" tanong niya habang binubuksan ang pintuan.
"May itatanong lang sana ako. Pasensya kana." wika ko sa kaniya.
"No, it's okay. Ano iyon?" she asked.
Ipinakita ko sa kaniya ang asul na marka na unti-unting lumalaki. Her eyes widened. Tinakpan niya ang kaniyang bibig na nakabuka sa sobrang gulat.
"Azurine, did you enter room 21?" nanginginig na tanong niya.
"No" I lied.
"Don't lie." nanginginig parin ang kaniyang boses. Natatakot ako.
"I did." I honestly said.
"Let's go to Fizureh,sa aming dalawa, siya ang mas nakaka-alam." sabi niya at isinarado ang pinto nito. She grabbed my wrist.
"Fizureh! Fizureh! Open the door." halos masira ang pintuan ni Fizureh, dahil sa lakas ng hampas ni Aika rito.
"What? Can you please calm down?" naiinis na tanong sa kaniya ni Fizureh.
"I can't calm down." sabi ni Aika at pumasok sa kwarto ni Fizureh.
"What do you need?" Fizureh asked.
"I have a question to ask, sorry sa istobo." nahihiyang sabi ko kay Fizureh.
"It's okay, Azurine. Hindi galit yan." Aika said.
"What's it, Azurine?" she asked.
Ipinakita ko sa kaniya ang asul na marka. Katulad ng reaksiyon ni Aika, ay ganon din ang naging reaksiyon ni Fizureh.
"Did you enter room 21?" she asked the same question.
"Yes." I honestly said.
"Azurine naman,eh." naiiyak nilang sabi.
"Why? Walang naman akong nakita doon, bukod sa painting." I said.
"Azurine, hindi ba sabi ni Jalaneel na 'wag kang pumasok? I want to punch you right now." tumutulo na ang luha ni Aika habang sinasabi niya iyon. Nang tignan ko si Fizureh, umiiyak rin siya. Umiiyak ako kahit sobrang gulo pa ng utak ko.
"May ano ba sa room 21?"tumutulo narin ang mga luha ko."May ingay kasi akong naririnig, kaya pinuntahan ko." mas lalong akong humagulgol nang yakapin nila ako.
"Azurine, that painting is a curse. Sa oras na hawakan mo iyon,unti-unting kakainin nito ang katawan mo. Sa pamamagitan ng markang iyan, kapag tuluyan nang napuno ang katawan mo ng asul na marka, kukunin ka ng painting na ito. You will not exist here, even in human world." mahabang paliwanag ni Fizureh.
"Walang gamot sa sumpang iyan,Azurine." mas lalong kaming nag iyakan sa sinabi ni Fizureh.
"Bakit ka ba kasi pumasok, Azurine?" patuloy parin sa pag-iyak si Aika.
"May naririnig akong ingay, Aika. " ang mga luha ko ay hindi matapos-tapos sa pag patak.
"KUMAGAT KA SA ISANG PATIBONG, AZURINE."
BINABASA MO ANG
ENIGMATIC DREAM(COMPLETED) Enigma Series 1
FantasíaAng makulimlim na kalangitan; ang banayad na pag haplos ng hangin sa aking katawan. Mga banoy na naglilipana sa kalawakan. Ang perpektong kaharian, hindi nitong kayang tumbasan Ang takot sa aking dibdib na nararamdaman. Pamilyar sa akin ang lugar...
