ENIGMATIC DREAM(COMPLETED) Enigma Series 1

Enigma 7

Touch

Inalalayan ako ni Jalaneel habang palabas ng Nabhas. Tama ang kaniyang sinabi na lalabas kami ng Nabhas na ito na alam ko na ang Chandrang taglay ko.

"Around of applause for the aerokenesis of the Bluesette,Azurine." ikinagulat ko na alam na ni Ma'am Myta iyon.

"What? Did I heared it right?" Neeulu exclaimed. Tila hindi makapaniwala sa kaniyang narinig.

"Wala namang siguro sira yang tenga mo, kasi kung meron kawawa ka naman. Sira na nga utak mo; sira pa tenga mo." natatawang sabi sa kaniya ni Aika.

"Yes, Azurine is the aerokinesis of the group." Ma'am Myta proudly said, ang ngiti at kislap sa kaniyang mga mata ay parang isang ina na nakapag-graduate ng anak sa kolehiyo.

They congratulated me for discovering my own Chandra. I also thanked Jalaneel for making it possible. Kung hindi dahil sa kaniya ang hindi ko naman malalaman kung ano ang Chandrang taglay ko. I should give credits to him.

"Good job to all of you! Take a lot of rest, you may now go." nagligpit na ang lahat.

"Azure, please stay." nagulat ako sa sinabi ni Ma'am Myta.

"Sige po, Ma'am." wika ko kay Ma'am Myta.

"Una na kami Azurine, sunduin ka nalang maya nami sa kwarto mo." Fizureh said. They waved their hands at me. I waved back and they left.

"How are you?" kaswal na tanong Ma'am Myta, ngunit may bahid iyon ng paga-alala.

"I'm fine po, ikaw po Ma'am, hindi mo ba na mi-miss yung anak mo?" tanong ko sa kaniya.

"He's in a good hands, hindi mo ba nami-miss ang mga magulang mo?" malumanay niyang tanong.

"Noong una po, oo. Ang sama ko sigurong anak ngayon, dahil ngayon na nandidito ako, nararamdaman ko ang pagmamahal at pagkalinga ng isang magulang. " pinahiran ko ang mga luha sa aking mga mata.

"Sige, magpahinga kana, alam kong pagod ka."tumango lamang ako at lumabas.

Nagulat ako ng makita ko si Jalaneel na nakasandal sa pader.

"Uhmmm... May hinihintay ka?" tanong ko sa kaniya.

"If you think that I'm waiting for you, the answer is—Yes. If you don't think so,maybe no." he calmly said. Hindi ko talaga maintindihan ang lalaking ito. Hindi sumasagot ng diretso.

"Alam mo, hindi ako manghuhula." I answered.

"Alam ko, kasi kung manghuhula ka, you didn't asked a question that the answer is obvious." walang ganang sabi niya.

"Bakit mo ako hinintay?"tanong ko sa kaniya.

"I didn't said that I waited for you." sagot niya.

"Okay." sagot ko nalang, kasi baka hindi naman talaga ako hinintay niya.

Nagulat ko ang tumabi siya sa akin sa paglalakad. Wala siyang sinabi,naglalakad lang habang nakalagay ang mga kamay sa bulsa.

"What did the man with a broken leg say to his nurse?" he suddenly asked.

"What?" I asked,hindi ko alam kung seryoso ba siya sa tinatanong niya.

"Ipinagmamayabang ka ni Ma'am Myta sa amin, simpleng tanong hindi mo masagot?"

"Maybe, depends  on the person." I answered.

"Wrong answer, try again!" he said.

"I don't know." I honestly answered. Ilang hakbang nalang ay makakarating na kami sa aking kwarto. Lagi niya akong hinatid rito t'wing matatapos ang klasi.