maybe one day | jungwoo

6

Bu kadar uzun hiç yazmadığım için biraz tedirginim ama umarım beğenirsiniz :)

Bölümün moduna uygun bir şarkı koydum özellikle son sahnelerde dinleyerek okumanızı tavsiye ederim. İyi okumalar :)

Birbirimizi son görüşümüzün, ona 'hoşçakal' diyerek gidişimin üzerinden neredeyse 1 ay geçmişti ve kendimi inanılmaz yoğunlukların içine atmıştım. Projem için senaryomu neredeyse hazırlamıştım. Hocalarla sürekli fikir alışverişi içerisindeydik. Genelde sahneler arası ani geçişleri sevdiğimi bildiklerinden beni bu konuda sürekli uyarıyorlardı. Bu huyum yüzünden son iki haftadır sadece senaryo düzenliyordum ama artık neredeyse bitmişti. Benim senaryoma yoğunlaştığım dönemle aynı zamanda Kang Min hocadan da haber gelmiş, Los Angeles işi kesinleşmişti. Bir ay içerisinde hazırlıklar için gitme ihtimalim vardı ve bu konuda inanılmaz heyecanlı hissediyordum. Sonunda gerçekten bir şeylerin yolunda gittiğini görmek kendimi keyifli hissetmemi sağlıyor, yaşadığım tatsız anları unutturuyordu ama tam olarak silmeyi asla başaramıyordu.

Son konuşmamızdan sonra çok kez Kang Min hocanın dersine gelmişti, çok kez bahçede karşılaşmıştık ama hiçbirinin sonu içimden geldiği gibi bitmemişti. Onu çok özlüyordum ve söylediği şey ile ne demek istediğini anlamaya başlamıştım. Her ne kadar yaşanmışlığımız çok olmasa da uzun uzun sohbet ettiğimiz anlar olmuştu, birbirimizi tanımıştık ve duygularımızın farkındaydık. Ona ilk günden beri hep farklı olduğunu bilerek bakmıştım. Bir süre sonra duygularını öğrendiğimde her şey çok daha farklılaşmıştı. Bunu önceden tahmin edemezdim ama dokunmak istediğim ellerin ellerime dokunmak istemesi içimdeki bütün gizli kalmalı dürtülerini yok etmişti. O andan sonra ne olursa olsun bir gün söyleyeceğimi biliyordum fakat bu kadar erken olacağını asla beklemiyordum. Bu yüzden üzgündüm. Birbirimizi fark etmeden beraberce biraz daha zaman geçirmek isterdim, onu daha çok tanımak isterdim, mimiklerini daha çok ezberlemek isterdim. En azından onu özlediğimde içime dolan güzel anılar daha fazla olurdu.

Kang Min hocanın dersindeydik ve ben bunları düşünürken yine arkamdaki sıralardan birinde oturuyordu. Bu şekilde olmak canımı yakıyordu. Doğru davranıp davranmadığımdan emin olamamaya başlamıştım. Adım atamazdım ama geri kalmak da istemiyordum.

Kang Min hoca soru sorduğunda sohbet edercesine cevaplamış ve sınıf arasında tatlı bir tartışma konusu açmıştı. Sesi kulağımdan girip beynime hapsoluyor gibi hissediyorken söylediği sözlerde ona bahsettiğim konuları duydukça daha da vuruluyordum. Konuya dahil olmak için arkaya döndüm. Ani bir tepkiyle dönüp bana baktı. Saçları oldukça solgun gözüküyordu ve gözlerinin altı da yorgunluktan hafifçe çökmüş gibiydi. Sanırım bu aralar oldukça fazla çalışıyordu.

Ben de konu hakkında fikirlerimi söylemeye başladığımda Kang Min hoca inanılmaz mutlu bir şekilde tartışmayı alevlemeye başlamıştı. O günden sonra büyük ihtimalle Jungwoo ile konuştukları için bana hiç ne olduğunu, neden ders yapmadığımızı sormamıştı ama bildiğini ya da az çok tahmin ettiğini biliyordum.

Tartışma alevlendikçe daha çok konuştum. Jungwoo'nun beni izlediğini biliyordum. Ara ara ona bakarak anlatıyordum ve bunu yapmak motivasyonumu arttırıyordu. Amfi masasına kolunu koyup başını eline yaslayarak beni dinlemeye devam etti. Ben de bir süre ona doğru anlatırken gülümsemeye başladığını fark ettim. Ne kadar yakın mesafede olmasak da gülüşünün bütün detayları gözlerimin önündeydi. Kendimi tutamamaktan korkarak Kang Min hocaya dönüp anlatmaya devam ettim.

'Çok iyi bir noktaya değindin Na Bi. O zaman sizden bir sonraki hafta için minik bir ödev istiyorum. Hatta bunu ödev olarak düşünmeyin. Kendinize bir yönetmen seçin. Doğu Asyalı olması gerekmiyor her yer olur ama lütfen iyi yönetmenlerle gelin bana. Yönetmenlerin filmleri üzerinden kendi ülkelerini sosyolojik anlamda nasıl yansıttıklarını anlatın. Ve en önemlisi siz bu yansıtmayı nasıl buluyorsunuz? Sizce sahte mi gözüküyor yoksa toplumunu iyi mi yansıtıyor? Lütfen bu ödevi unutmayın.'