Paramparça

19.bölüm

Ona sarılmayı özlüyorsun ama ona daha önce hiç sarılamamışsın..

Yüzyüzeyken konuşuruz: boş gemiler.

•••

Kapının yanına çöktüm ve kafamı Ellerimin arasına aldım.

"Lütfen yaşadıklarım kabus olsun"

Ağlamaya başladım. "Lütfen.."

Kapı daha şiddetli yumruklanınca yavaşça ayağa kalkıp kapıyı açtım. Üvey annem elif içeri girer girmez bağırmaya başladı.

"Sen öldürdün benim kocamı, katilsin sen."

"Ben birşey yapmadım."

"Daha ne yapabilirsin ki 16 yıl büyüttü seni, ne istedin kocamdan."

"Ben yapmadım."

Yerimde öylece durmuş karşımda ağlayan üvey anneme bakıyordum. "Sen yaptın." diye bağrınca iki adım geriledim.

"Sen yaptın, kocamı sen öldürdün."

Birden boğazıma sarılan eller ile ne yapacağımı şaşırıp gözlerimi kapattım.

"Sen de ölüceksin, ben öldürüceğim seni."

Nefes almaya çalışırken gözlerimi sıkıca yumdum. Ve boğazımı tutan ellerini çekmeye çalıştım.

Kapının sertçe açılması ile beni bırakıp gelenlere baktı.

"Polen?"

Deniz abim ile Pars abim yanıma gelip saçlarımı geriye çektiler.

Ne yapacağımı şaşırıp olduğum yere çöktüm.

"Sen ne yapmaya çalışıyorsun lan?" diye bağırdı dengiz abim.

"Kocamı öldürdünüz, siz birleşip kocamı öldürdünüz."

"Ne güzel işte dünya bir orospu çocuğundan kurtuldu." diye söylendi deniz abim.

"Çok pişman olucaksınız, o zaman Hatırlatıcam size bu lafları."

Arkasına bile bakmadan evden çekip gitti.

Nefes alış verişlerim düzelince yavaşça ayağa kalkıp cebime koyduğum notu masanın üzerine koydum. Ulaş abim eline alıp notu sesli bir şekilde okudu.

"Peşinde adam var mı?"

"Evet sabah biri tarafından takip ediliyordum."

"Bundan sonra yanında koruma ile gezmek zorundasın polen."

"Ne olduğunu bana da anlatıcak mısınız?"

Ulaş abim, "şuan değil." diye mırıldandı.

"Benim yüzünden mi peşinizde adam var?"

"Hayır polen alakası bile yok. Kendin ile ilişkilendirme bu konuyu." dedi poyraz abim ve gözlerini devirdi.

"Gözlerinizi neden kaçırıyorsunuz?"

"Polen sorgulama istersen."

"Peki, sorgulamıyorum. Size iyi geceler."

Yavaş adımlar ile yukarı odama çıktım. Pencerenin kenarına geçip oturdum. Gerçekten doruk ne alakaydı?

Abim Gil bana oyun mu oynuyordu?

"Bu hayat kadar acımasız bir şey görmedim."

Üstüme pijamalarımı giyip yatağıma uzandım.

~

Gördüğüm rüya ile çığlık atarak yatakta doğruldum.

"Duru olmaz, duru olmaz."

Ağlamaya başladım. "Duru olmaz, duru gidemez. Olmaz, olamaz. Doruk duruyu öldüremez."

Kendi kendime sayıklarken odaya deniz abim girdi. "Polen?" diye seslendi.

Işığı açıp yatağın köşesine oturup ellerimi tuttu.

"Polen, noldu güzelim?"

"Doruk sizin neyiniz?"

"Polen, sorgulamiycaktın."

"Doruk beni sevmiyor değil mi?"

Kafasını yere eğdi sonra geri kaldırıp gözlerime baktı. "Ne alaka güzelim, sevgilin değil mi doruk, Neden sevmediği biri ile çıksın ki?"

"Abi ben bir rüya gördüm, doruk duruyu öldürüyordu."

Gözlerinin dolduğunu gördüm sonra gülümsedi. "Saçmalama polen, sadece kabustu."

"Peşinizde kim var deniz?"

"Polen hadi yat güzelim."

"Deniz."

"Polen lütfen."

Beni yatağa yatırıp ışığı kapattı ve yanıma uzandı. "Herşey geçecek, sen uyu. Zamanı gelince herşeyi öğreniceksin."

"Söz ver."

"Abi sözü."

"Şerefsiz abi sözü."

Gülüp başını salladı. Gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım. Zihnimi boşaltmaya çalıştım..

Beceremedim..

•••

•doruk?

•üvey anne?

•duru?

•deniz?

•polen?

•biraz geç geldi o yüzden Özür dileriim..

•sizleri seviyorum..

•iyi geceler. Geceye bir söz bırak.

•erkekler kaybettikten sonra aşık olduklarını anlarlar.. keşke sende öyle olsaydın.

(20.04)