Paramparça

21.bölüm

İyiyim dediğim her gece ağlıyorum.. ben nasıl taşıyacağım bunca yükü.

Duman: öyle dertli🎶

•••

Onca yükü sırtımda taşımaktan o kadar yorulmuştum ki, artık bu dünyadan çekip gitmek istiyordum.

Hastalığım yüzünden her şekilde kara toprağın altına giricektim ama benim şimdi girmem lazımdı o toprağa.

Yoksa ben bu kadar acıyı taşıyamiyacaktım.

Tam iki gündür ne bir şey yiyordum ne bir şey içiyordum. Odamdan da çıkmıyor sürekli kilitli tutuyordum kapımı.

Evde fazla ses olmayınca ayağa kalkıp aşağı kata indim. Hepsi sessizce oturup yeri izliyorlardı. Onları takmayıp mutfağa adımladım.

Bir bardak su alıp içicektim ki burnumda hissettiğim sıvı ile bardağı tezgahın üzerine bıraktım.

Peçete alıp burnumdan akan kanı sildim ve peçeteyi tezgahın üzerine bıraktım.

Bilerek oraya bırakmıştım belki görürler de birazcık olsun anlarlar günden güne çöktüğümü..

Mutfaktan çıkıp odama girdim. Kapıyı kilitleyip kapının önüne çöktüm.

Aşağıdan gelen sesleri dinlemeye çalıştım.

"Abi, yine burnu kanamış"

"Günden güne çöküyor işte elimizden ne gelebilir ki?"

"Keşke doruğun üvey babasının adamı olduğunu söyleseydik."

"Abi biz gerizekalıyız.. kız birde anonim olarak ona yazan kişiyi doruk sandı."

"Ya öldürseydi doruk onu.."

"Ama bize ona birşey yapmiyacağına söz vermişti.."

"Sözlerini tutan bir çocuğa benzemiyordu doruk.."

"Off"

Gözyaşlarımı hızlıca silip telefonumdan anonime mesaj attım.

Polen: anonim

Gölge'm: söyle polen'im.

Polen: karşıma çıkar mısın?

Polen: gücüm kalmadı artık.

Gölge'm: sen iyi misin?

Polen: değilim.. yaşamak istemiyorum

Gölge'm: polen sakin olup şu saçma fikri aklından silip atar mısın?

Gölge'm: derin nefes al lütfen unutmaya çalış..

Polen: lütfen gel artık..

Polen: sıkıca sarılıp 'geçti' de.

Polen: lütfen.. dayanamıyorum, bu acılara..

Gölge'm: polen.. yapamam güzelim,

Gölge'm: biliyorum çok acı çekiyorsun..

Gölge'm: biliyorum birine sarılmak istiyorsun..

Gölge'm: ama lütfen.

Polen: ismin ne?

Gölge'm: polen.. söylemesem.

Polen: lütfen.

Gölge'm: peki ismim..