Paramparça

27.bölüm

Değişti çünkü çok değer verdim..

Sancak: yağmur🎶

•••

"Pelin senin ikizin ve yaşıyor, bununla başlayalım."

"Ne?"

"Polen bizde bilmiyorduk hatta DNA testi de yaptırdık negatif çıktı."

"Halam yapmış herşeyi polen" diye mırıldandı deniz abim.

"Ne yapmış, düzgün anlatın."

"Biz DNA testini yaptırınca halam doktor ile konuşup pozitif çıkan sonucu negatif yaptırmış. Pelin senin önüne atladığında doktorlara herkes onu öldü bilsin demiş.." dedi ulaş abim.

"Oysa pelin yaşıyormuş, halam saklamış bunu bizden."

"Siz aklınızı mı kaçırdınız, peki pelin nerdeydi bunca yıl?"

"Biz ikiz bebekler bekliyorduk annem ile babam eve tek bebek ile gelince diğerini merak edip sormuştuk."

"Bize doğumda öldü demişlerdi, meğersem halam pelini alıp evlatlık vermiş.."

"Ama halam yalının evine benimle konuşmaya geldiğinde hiç pelinden bahsetmemişti."

"Bizde dün sabah öğrendik bu durumu, halam yapmış herşeyi. Amcama yani senin üvey babana sana iyi davranmamasını o istemiş. Pelin sürekli üvey babasından dayak yemiş, çünkü halam böyle istemiş."

"Neden böyle birşey yapmış, neden?"

"Onu da anlattı, siz doğduğunuzda annem ile araları bozuktu. Halamın ne oğlu ne kızı oluyordu. Sizi kıskanıp böyle yaptığını söyledi."

"Kafayı yemiş bu kadın."

Derin nefes alıp kendime gelmeye çalıştım, halam o masum güler yüzlü kadın neler çevirmiş. Bizi de yalanlarına inandırdı.

"Sizin başınızda ki olay ne?"

Ulaş abim, "üvey annen ile uğraşıyoruz." diye cevap verdi.

"Neden?"

"Seni öldürmeye çalışıyor, peşine adam takmış. Bizim şirkete girmeni istememe sebebimiz de üvey annen adamlarını bizim şirketin olduğu yerlere de dikmiş ve sen şirkete girer girmez seni esir alırlar."

"Polen, biz senin iyiliğini istedik."

Gözlerim dolunca kendime engel olamayıp hıçkırarak ağlamaya başladım.

"Ben neden bunları çekmek zorundayım?"

"Polen, pelin bizim umrumuzda değil. Evet kardeşimiz olabilir ama şuan halam ile iş birliği yapıyor. Halam da üvey annen ile.."

"Tek derdimiz sensin polen, seni korumak zorundayız."

Yalın olayın şoku ile, "bunu düzgün dille anlatabilirdiniz polenin bu kadar üzülmesine, poleni bu kadar üzmenize ne gerek vardı?" diye bağırdı.

"Söyleyemezdik."

"Salaksınız" diye bağırdı tekrardan yalın.

"Özür dileriz polen" diye mırıldandı deniz abim.

"Senden de Özür dilerim yalın, ben o kadının adamı sandım da vurdum seni."

"Beni vurmanız umurumda bile değil deniz, benim umurumda olan tek şey polen. Ama siz polen'e düzgün bir şekilde bakamadınız. Yaraladınız onu, ağlattınız. O kaç gece ağladı ben sadece uzaktan onu izledim."

"Lütfen gider misiniz, yalnız kalıp düşünmek istiyorum." Dedim.

Abilerim odadan çıkınca yalın da odadan çıkmaya yeltendi.

"Yalın nereye?"

"Yalnız kalmak istiyorum dedin."

"Sen kal."

Kapıyı kapatıp koltuğa oturdu. "Yalın ben çok sıkıldım bu hayattan, her şey üst üste geliyor. Bıktım."

Ellerim ile yüzümü kapatıp hiç durmayan göz yaşlarımı tekrardan akıtmaya başladım.

Yalın yanıma gelip sarıldı, "bu günleri de beraber atlatıcağız güzelim, sadece dayanman lazım. Ne kadar dayanabilirsin hiç bilmiyorum ama ben senin hep yanına olucağım" dedi.

Ona sıkıca sarılıp boktan hayatımı kafamda ölçüp tartmaya başladım.

Pelinden nefret ediyorum,

Üvey annemden nefret ediyorum,

Halamdan nefret ediyorum,

Dorukdan nefret ediyorum,

En çok da bu olayları benden gizleyen Abilerimden nefret ediyorum.

Kapının sessizce açılması ile ikimizin de bakışları kapıya döndü.

"Noldu sana?"

Üstü başı yırtılmış ve yüzü kandan geçilmiyordu.

"Polen, Özür dilerim."

•••

•olaylar böyle işte, karışık ise Üzgünüm.

•pelin?

•abiler?

•yalın?

•polen?

•hala?

•üvey anne?

•sizce gelen kim?

•sizleri seviyorum..

•geceye bir söz bırakın,

•sahip olamayacağın birini sevmek kadar kötü bir şey yok.

(22.00)