Kabanata 17

549 13 37
                                    

KABANATA 17

Enzo, can we meet?

I send him a message. Agad akong nakahinga ngunit may bigat parin sa aking dibdib.

Nakapag desisyon na ako. Even though, I'll missed the memories and all. Hindi ko naman kakayanin na manatili kung sasaktan din ako. He did it twice, what he'll expect me to do? Mananatili ako sa kaniya, when our relationship were fucked up?

He's cheating.

A-ako rin.

I like zaimon.

He's partying, kissing, make outing with different woman.

We cheated to each other.

What'll expect us to do? Continue our relationship? Hell no. I will rather, miss our memories but no, it's a no.

Dalawang araw nang makalipas, we just went home without talking to each other. Nag tabi kami oo, pero nandun 'yung hindi kami nag uusap, ni siko o balikat namin ay hindi nag dikit.

He didn't talk too, that night. I just fell asleep hanggang sa makauwi na ako. At pag kauwi ko naman ay agarang iyak ang aking ginawa.

I just wanted to ended it.

Not for zaimon, but for me. Para sa akin.

I want to breathe, gusto kong huminga kasi sobrang nakakasakal na, sobrang sakit na.

Mae was chewing her bubble gum again, while staring at me.

Bordo ko siyang tinignan. Habang siya'y ngumunguya parin.

"What's with that look?"

Umiwas ako ng tingin, at huminga ng malalim. "I'm planning to see.. with enzo"

"You what?!" Umayos siya ng upo, habang nakakunot ang noo at nakaawang ang labi.

I deeply sighed, and bit my lower lip.

"Makikipag hiwalay ka na sa kaniya?" She asked lowly.

I nodded. "Oo.."

Natahimik na kami, habang 'di parin siya makapaniwalang nakatingin sa akin.

"Gosh! Finally! Nagising ka na rin. You'll get over him, agad-agad. Saka hindi paba? Kung gayong, niloloko ka na niya"

Tama siya.

For what? I have something to do..

Enzo replied.

Okay na siguro ang dalawang araw, na nalaman ko na naman na nang loko siya. Okay na siguro, at sana 'y pag nasa harapan ko na siya, kaya ko siyang harapin na walang sakitan na nagaganap.

I will.

The day has came, that I've to talk to the man who I loved in a almost years. Hindi ko inaakala, na basta na lamang mawawala 'yung pinag samahan namin.

He's staring at me, blankly. Na parang, hindi niya obligadong kitain man lang ako o kausapin.

We're now here, in coffee shop. Simping his coffee then, he look away.

"Are we getting back together?" He asked.

"No," simple kong sabi, habang nakatingin sa kaniya, hinihintay ang ano mang magiging reaksyon niya.

I gritted my teeth, and breathed. It's getting heavy, my chest were tightening. I run ny fingers through my hair.

"Are you.. breaking up with me?"

De Villiere #1: Countless TimesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon