"Yani siz şimdi..sevgili misiniz??" Kai'ın sorusuyla göz ucuyla Yeonjun'a baktım, kafasıyla onaylamıştı! ONAYLAMIŞTI??!?!
"Benim niye haberim yok acaba sevgili olduğumuzdan??" Sinirli bir bakış attığımda gülümseyip omuz silkmişti.
"Arkadaşlar birbirleriyle öpüşmez değil mi??" Piç gülüşü attığında, Soobin ve Kai'ın gözleri kocaman olmuştu.
"SİZ ÖPÜŞTÜNÜZ MÜ?!?!?!?" Yine aynı yunus ses ve yine aynı buruşturulan yüz, rutin olmuştu artık.
"Bağırmasana Kai." Göz devirdiğimde ağız ivritmişti.
"Neyse hadi Beom, üstünü giyin de inelim." Yeonjun'a ters bakış atıp dolabımdan bir kaç parça kıyafet alıp lavoboya gittim. Daha çıkma teklifi bile almamıştım ühhü.
Üstümü giyindikten sonra yemekhaneye iniyorduk. Ben en önde arkada ise Yeonjun, Soobin ve Kai üçlüsü vardı. Yeonjun'a tripli olduğumdan hızlı yürüyordum.
Kolumda bir el hissettiğimde yan tarafa döndüm. Yeonjun ifadesiz yüzüyle bana bakıyordu.
"Neden kızgınsın?" Cidden bunu soruyor muydu yani??
"Bir düşün bakalım neden??" Kolumu çekip tekrar hızlı yürümeye başladığımda-ben önde olmak sûretiyle- sonunda yemekhaneye gelmiştik. Hızlı şekilde yemeklerimi alıp boş bir masaya geçtiğimde Soobin ve Kai yanıma Yeonjun ise kapşönünü örtüp aynı yerine oturmuştu.
Ne yani hiçbir şey yaşanmamış gibi mi davranacaktı?? Hıh ne bekliyordum ki zaten değil mi?? Her zamanki duygusuz ve ifadesiz Choi Yeonjun işte.
Sinirle yemeğimi yemeye başladım. Soobin ve Kai bu hâlime sessiz kalmıştı. Kalmalılarda yoksa sinirlerimi onlardan çıkarabilirdim ve inan bunu yapmak dahi istemiyorum.
"Beom şuan sakin ol ve daha sonra bunun hesabını sor!" Kai'de hafif sinirle bana destek çıktığında kafamla hafif onaylamıştım.
"Bak seninki geliyor Hyuka." Soobin başıyla girişi gösterdiğinde, adının Taehyun -ve Hyuka'nın ondan hoşlandığını- bildiğim çocuk geliyordu.
"Benimki değil artık, ondan hoşlanmıyorum aksine nefret ediyorum." Kai yüzünü ekşittiğinde Soobin ve ben anlamazcasına baktık.
"Ne oldu ki birden??" Merakla sorduğumda önündeki yemeği dürtükleyip çatalı masaya bırakıp anlatmaya başladı.
"Geçende bir çocuğa zorbalık yaparken gördüm, çok egolu biriymiş..ve biliyorsunuz ben böyle insanlardan nefret ediyorum." Omuz silkip yemeğine geri döndüğünde bizde kafamızla onaylayıp tekrar yemeklerimize dönmüştük.
"Neyse ben odaya çıkıyorum orda görüşürüz." Masadan kalkıp birkaç masa ötedeki bana bakan Yeonjun'a göz devirip yemekhaneden çıktım.
Sessiz koridorlarda sadece ayaklarımın sesi vardı, düzenli ve aynı toklukta çıkan o ses. Uyuşukça yürümeye devam ediyordum, benim ayak seslerimden başka sesler duyduğumda hızlıca arkama döndüm ama kimse yoktu. Omuz silkip önüme döndüğümde bir kaç saniye sonra ayak sesi yine kulağıma ulaşmıştı, ama bu sefer biraz bekleyip dönmüştüm ve yine boşluk. İçimdeki takip edilme hissi bastırınca adımlarımı hızlandırmıştım.
Bizim koridora girdiğimde biraz daha rahatlamıştım, izimi kaybetmişti galiba. Kapının önünde durup derin bir nefes alıp elimi kalbime koyduğumda hızlıca biri elini belime diğer eliniyse ağzıma koymuştu. Korkudan neredeyse kalbim duracaktı.
Arkadaki yavaşça beni kendine döndürdüğünde Yeonjun'u görmeyi beklemiyordum. 'Şştt' deyip elini ağzımdan çektiğinde derin bir nefes aldım.
"Kapıyı aç." Eliyle odanın kapısını gösterdiğinde 'aşırı sinirli' olduğunu düşündüğüm bir bakış yolladım.
"Emredersiniz." Tıslayıp kapıyı açtım ve içeriye girdim, peşimdende Yeonjun girmişti.
Kapı kapandığında etrafa boş boş bakmaya başladım, kelebekler yine uçuşmaya başlamıştı karnımda.
Ben etrafa bakmaya devam ederken, dibime giren Yeonjun'u yeni fark etmiştim. Heycandan bir ona bakıp bir yere bakıyordum. O üstüme yürüdükçe ben geriliyordum, en sonunda sırtım dolaba çarpmıştı.
"Beni deli ediyorsun." Dudaklarıma bakıp konuştuğunda karnımdaki kelebekleri sakinleştirmeye çalışıyordum.
"Ben sana küsüm." Dudaklarımı büzüp kollarımı göğüsümde bağladığımda dişlerini dudaklarına geçirmişti. Onu nasıl daha da deli edeceğimi biliyordum.
"Yaramaz bir kedisin." Dudaklarını yaladığında yutkunmuş ve omuz silkmiştim.
"Hâlâ anlamıyorsun değil mi??" Bıkkın bir nefes verip çocuk gibi yakındım. Sinirlerimle nasıl oyanayacağını biliyordu.
"Hmm en başından beri anlamıştım desem??" Yine o gülüşten atıp tekrar dişlerini dudaklarına geçirmişti.
"Ne diye uzatıyorsun o zaman?? Sana karşı küs kalmak ne kadar zor haberin var mı sen-"
"Benimle sevgili olur musun Choi Beomgyu??" Beklemediğim soruyla ağzım açık öylece kaldığımda o da gülümseyip pamuk misâli dudaklarını dudaklarıma örtmüştü.
Evet, evet seninle sevgili olurum Choi Yeonjun!
《😌》
Umarım beğenmişsinizdir♥♥
Şu aralar bölümler hızlı gelemeyebilir😭
ders çalışma temposuna başlıyorum o yüzden çok aktifte olamayabilirim ühhü😭😭😭
Beomjunla kalınn💖💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mad-YeonGyu
Fanfiction"Şu morlu kim?" "Hey hey ona bulaşmasan iyi edersin, o fena deli! Ailesini kendi elleriyle öldürmüş."
