FALLING INLOVE WITH MY BESTFRIEND( Completed)

Part 31

Itinigil niya ang sasakyan sa tapat ng isang ware house, nakakamangha ang ganda ng ware house na ito, may tinawagan siya saglit at maya maya'y bumukas na ang gate, while I was wonder-stricken in this rest house Ck suddenly held my hand

"Let's go" he said before I realize na kanina pa niya pala ako inaantay bumaba ng sasakyan, kaya naman dali dali akong bumaba at awkward na ngumiti sakanya, hanggang makapasok kami ay hindi na niya binitawan ang kamay ko.

"Cyle!" Tili ng isang matangkad at magandang babae niyakap si Ck, kaya naman nabitawan niya ang kamay ko, maybe they know each other that long. Based on this girl reaction.

"I thought you'll not come here anymore" this girl said while holding ck's arm 

"Obcourse I will come here, my mission is not yet done. By the way this is Ara, Ara this is steffanie"  I smiled at her nakahawak parin siya sa braso ni ck. Tsk!.

"Oh your bestfriend right?" She said and glanced at ck and smiled at me "Nice to meet you Ara" she kissed me on my cheeks.

"Nice to meet you too, Steffanie" I said and smiled at her

After that her attention is now in Ck, at hindi na ako pinansin. I feel like she doesn't like me. Well I don't like her too. Instead na makinig sa malalanding sinasabi ni steffanie, lumapit nalang ako kay kuya.

"Oh there you are" ani kuya at hinalikan ako sa pisnge. I glared at him

"Why did you leave me?" 

"Why? I thought kay Cyle ka sasabay"  he smirked

"Wala akong sinabi na sakanya ako sasabay" inis na turan ko sakanya, but he just ignored me at bumalik sa inuupuan niya kanina

"Why? You don't want to come here with me?" I stiffened in his question, hindi ako kaagad nakasagot kaya naman pinaharap niya ako sakanya

"N-no. I-I'm just mad. K-kasi umalis si kuya ng hindi nag papaalam s-saakin" I stuttered. Hindi ko alam kung anong nangyayari sakin. He's my bestfriend pero hindi na ako komportable sakanya. God knows kung gaano ko kagustong makasama siya at mayakap ulit, pero ngayong andito na siya sa harap ko at buhay na buhay hindi ko na alam. I don't understand myself. Maybe until now hindi parin ako makapaniwala na buhay siya.

"Okay"  he said at lumingon sa mga kasamahan niya " this is Ara, siya yung target nila tita lyra at jenalyn " lahat ng tao dito ay nasa kanya ang buong attention at tahimik na nakikinig, I wonder kung siya ang leader dito. May mga pinag usapan pa silang iba wala naman akong alam sa pinag uusapan nila na aout of place lang ako kaya lumabas muna ako para mapagmasdan ang magandang view sa labas ng ware house na ito. Pumunta ako sa likod para tingnan kung mayroon dito. May nakita akong traditional wooden swing that made from high-quality premium hardwood, umupo muna ako dito para mag pahangin, meron din ditong  table at mga upuan na gawa sa kahoy. 

Maya maya'y dinalaw ako ng antok, marahil ay dahil sa biyahe, ayoko naman matulog dito sa swing baka ako malaglag, kaya naman sa table nalang ako humiga wala namang tao dito, okay lang naman siguro kung dito nalang ako matulog, humiga na ako at inaantok na talaga ako, ayoko naman abalahin sila Ck dahil may importante silang pinag uusapan. 

"Ara wake up" nagising ako dahil may pumipisil sa pisnge ko, tinabig ko  ang kamay niya at tumagilid. Bakit parang ang tigas ng bed ko at ang lamig. Napamulat ako ng maalala ko na nasa ware house nga pala nila ako!

"Ara—"  napatigil siya sa pag salita ng bigla akong bumangon. Wtf!

"Are we go home na?" I asked him

"Why are you sleeping here?" Madiin na turan niya. He stared at me na parang may nagawa akong masama. Napaawang ang labi ko, kaya naman napatingin siya dito at biglang nag iwas ng tingin.

"I felt sleepy earlier and I don't want to disturb you, that's why I sleep here nalang" I said at bumaba na sa table.

"You should have told me even though I was busy. You can disturb me anytime Ara!" I raised my eyebrow

"Why are you mad?. What's wrong of sleeping here. It's nice here and wala namang tao"  I said at nilagpasan siya para bumalik na sa loob

"Ara you can't sleep anywhere you want. Alam mo namang may nag tatangka sa buhay mo!" Napairap ako at nilingon siya

"Then I'm sorry" I said at tinalikuran ulit siya.

"Ara take it seriously. I'm not joking here" hindi ko siya sinagot binilisan ko lang ang lakad ko, hanggang makapasok kami ay hindi parin niya ako tinitigilan.

"I said I'm sorry. I'm not also joking!. Gusto ko ng umuwi!. Where is my kuya?"   Sigaw ko dahil naririndi na talaga ako. Bigla namang nagbago ang expression niya, nawala na ang galit sa mga mata niya at napalitan ito ng nag mamakaawang tingin. Lumapit siya saakin at hinawakan ang kamay ko.

"I'm sorry" he said in a low voice na halos hindi ko marinig "Ayoko lang na may mangyaring masama sayo" bigla naman akong nakaramdam ng guilt. I know naman na mali ako but I just don't really wan't to disturb him. Lalo na't may mahalaga silang pinag uusapan.

"I'm sorry too" I said at yumuko para hindi niya makita ang mukha ko. He hugged me ang kissed my forehead.

"Just don't do it again" he said and hugged me tightly

"Get a room!. Fvck may innocent eyes!."  Napabitaw ako sa yakap niya dahil sa sigaw ng isa sa kasamahan niya andon pala silang lahat sa sala. Lahat sila'y nakatingin saamin. My face burned. Nakakahiya!.

Si kuya ay nakangisi lang saamin habang si steffanie naman na nasa tabi niya ay nakasimangot. Ck chuckled at hinawakan ang kamay ko para pumunta sa taas

"Where are we going?" I suddenly ask.

"My room" he castually said

"What? Why? Ayoko!. Umuwi na tayo." I said at pilit na inaaalis ang hawak niya sa kamay ko. Kumunot naman ang noo niya

"What's wrong? I thought you're sleepy?" Napatigil naman ako sa sinabi niya. Nakahinga ako ng maluwag akala ko tototohanin niya yung sinabi nong isa niyang kasamahan.

"Sa bahay nalang ako matutulog" baka hindi rin naman kasi ako makatulog sa room niya

"Bukas pa tayo uuwi, may mga kailangan kaming pag usapan nong investigator ko. Pero pwede naman kitang ihatid na muna sainyo if you really want to go home"  mabilis akong umiling

"No. Gusto ko rin malaman kung anong mga binabalak nila tita lyra" he nodded at iginaya na ako sa room niya.