FALLING INLOVE WITH MY BESTFRIEND( Completed)

Part 36

"Did he tell you?" Umiling ako sa tanong ni ck. Lumapit siya saakin at niyakap ako. "Maybe he think na pag sinabi niya sayo mapapahamak ka"

"You think we can trust daddy?" Naisip ko kasi na sabihin nalang namin sakanya na buhay si ck. Maybe mas mapapanatag siya knowing ck is there to protect me, but ofcourse I'll respect ck's decision if ever na ayaw niya I'll respect that.

"Ofcourse after all he's your daddy, I know na hindi siya gagawa ng ikapapahamak mo" napatango ako sa sinabi niya.

"Is it okay——

"Tell him about me?"

"Yeah?"

"Ofcourse baby" he said and he kissed me in my forehead

Ako ang naunang bumaba para kausapin si daddy about ck.

"Dad" napalingon siya saakin ng tawagin ko siya nasa garden siya ngayon may binabasa siyang libro.

"Ara, if it's about the company again——

"No dad, I just want to tell you something" umupo ako sa harap niya  "uh..it's about...ck" kumunot naman ang noo niya sa sinabi ko.

"What about him?" He curiously asked. Napakagat ako sa labi ko dahil hindi ko alam kung pano ko sasabihin sakanya.

"Tito" napalingon kami pareho sa nag salitang si ck. Gulat na nakatingin si daddy kay ck na para siyang nakakita ng multo.

"Ck is alive dad" hindi maalis ang tingin niya kay Ck

"How did it happaned?" Naguguluhang tanong niya

"It's a long story dad" lumapit si ck kay daddy para mag mano.

Kinwento ni ck kay daddy ang lahat ng nangyari kung bakit inakala ng lahat na patay na siya

"I'm relieve...buhay ka. I know na hindi mo papabayaan ang anak ko" maluha luhang sabi ni daddy.

"Yes tito, until now mahal ko parin po si Ara and I promise you na hindi ko siya papabayaan no matter what happen" Ck assured him. Napatango naman si daddy. I can see the sadness in his eyes. Npayuko siya at tumulo ang luha niya dali dali ko naman siyang nilapitan at niyakap.

"I want to apologize to the both of you. I know my apologize is not enough para sa mga kasalanang ginawa ko sainyo. I'm sorry...I'm really really... sorry. Maiintindihan ko kung hindi niyo ako mapapatawad o kung galit parin kayo saakin hanggang ngayon" he sincerely said. I'm not mad at him. Pero hindi na namin ipapaalam sakanya ang mga plano namin para hindi na siya mag alala.

"Tito..don't worry. We're not mad" ngumiti si daddy pero hindi parin naitago ang kalungkutan nito sa kanyang mga mata.

Hindi ko alam kung bakit ganito ang mangyayari sa buhay namin. Siguro mga pagsubok lang ito sa amin para mas lalo kaming tumatag. Minsan nagagalit ako kasi parang sobra na to. Sobrang dami na naming bad memories. But I still believe that God has better plans with us. And I trust him.