Boy & Wolf II

Cały Rey

(Nie spr.)

Puki co nic nie było wiadome. Nikodem przemieniał się wtedy gdy wilk przejmował nad nim kontrolę. Jednak jak nad nim zapanować? Tego nie wiedział nikt. Reymont myślał by w końcu Kate poznała się z Iris i wzajemnie. W sumie jej omega wróciła do stada więc mogli się spotkać. Na razie musiał jakoś ogarnąć mieszkanie dla niej. Kawalerkę oddał Kate by w razie czego mogła mieć swoje mieszkanie, a nie ciągle w kwaterze klanu. Iris tym bardziej nie chciał trzymać w tym miejscu. Przez ostatnią aferę nie mógł od tak jej tam ulokować. W sumie jako "księżniczka" może chodzić po klanach by znaleźć godnego jej alfę, ale z tych miastowych nie mógł nikomu ufać. Ah... Cholera przecież nie może jej od tak zeswatać z jakimś innym typem. To nie ludzkie i wbrew jakim kol wiek moralnym zasadom. Gdy Nikodem spał spojrzał w jej stronę.

- Iris. Słońce. - Zaczął. Dziewczyna spojrzała w jego kierunku. - Wiem, że to może źle zabrzmieć i jesteś dopiero po rozstaniu z Kayem, ale... - Zagryzł wargę i spojrzał gdzieś w podłogę. Nie wiedział jak ma to przekazać.

- Muszę znaleźć kogoś kto będzie w stanie mnie ochronić bo nie jesteś w stanie bronić wszystkich, tak? - Spytała.

Mądra dziewczynka. Inteligencję odziedziczyła po ojcu.

- Powiedzmy, że tak. Jednak nie ufam nikomu z miasta. Z racji, że twoja klasa jest wysoka możesz zwiedzać terytoria klanów. Najlepiej te z lasu. Co o tym myślisz? - Wstał i podszedł do niej. - Wysłał bym eskortę, która by miała na ciebie oko. Chyba że będziesz potrzebowała samotności. Wystarczy powiedzieć, a dadzą ci przestrzeń. - Ułożył dłonie na jej ramionach.

- W porządku. W sumie z chęcią poznam kogoś w swoim wieku. U ciebie nie ma zbyt wiele ciekawych alf. - Spojrzała mu w oczy.

- Każdy z nich ma swoją omegę lub po prostu mogą nie być w twoim typie, ale to nie ważne. - Cofnął dłonie i ułożył je na swojej klatce piersiowej. - Daj znać kiedy, a przygotuję swoich ludzi. - Nagle coś mu się przypomniało. - Cholera...musimy transportować broń w tym tygodniu, a w szpitalu niedaleko ostatnio sporo osób bierze chorobowe i nie mają pomocy...  - Zaczął rozmyślać.

- Zawsze mogę się wybrać z Rachel. Savannah jest ci pewnie potrzebna. 

- Tak, ogarnia papierologię, ale Rachel ogarnia szpitale. Coś wymyślę, ale w tym tygodniu raczej to nie nastąpi.

- W porządku. - Kiwnęła głową.

- Tak w ogóle. - Podszedł do okna. - Chciała byś spotkać się dzisiaj z Ka- matką? - Spytał.

- Jasne, z chęcią. - Przystanęła obok niego.

- Odwiozę cię do niej, ale ja niestety nie zostanę. Jak wspomniałem musimy transportować broń  i przy okazji porozmawiam z rządem. W końcu zależy mi na waszym bezpieczeństwie. 

- Co zrobisz z Nikodemem? - Spojrzała na niego. 

Mężczyzna westchnął. Właśnie. Co z jego Nikosiem? Przecież nie mógł od tak olać sprawy. Jeśli nie opanują jego wilka będzie gorzej.

- Nie wiem... Muszę pomyśleć. Wairon mi w tym pomorze. Na razie prześpijmy się z tym wszystkim. - Spojrzał na nią. - Jestem zmęczony po dzisiejszym wieczorze.

Córka tylko przytaknęła mu i poszła spać na materac, który jej naszykowano. Reymont czuwał przy ukochanym, w końcu nie wiedział czy w nocy nagle się nie przebudzi. Następnego dnia Alpha odwiózł córkę do Kate. Najpierw jednak zapukał do drzwi jej pokoju. Kobieta otworzyła mu drzwi.

- Hej. Pamiętasz jak mówiłem o Iris? - Spytał. Córka stała za nim.

- Tak, pamiętam.

Mężczyzna odsunął się ukazując białowłosą, bladą dziewczynę z błękitnymi oczami.