ushijima
bizimkilerle sabah yürüyüşüne çıkıyoruz
seni uyandırmak istemedim
uyandığında merak etme.
(08.03)
tendou
ne zaman dönersiniz?
(10.10)
ushijima
günaydın
tendou
günaydın wakatoshi-kun
ne zaman dönersiniz?
ushijima
bizimkiler çoktan döndüler
ben bir dere buldum
onun yanında oturuyorum
daha dönmem
tendou
yanına gelebilir miyim?
ushijima
evet
×
"su gerçekten soğuk." tendou kıkırdayarak çıplak ayaklarını salladı. berrak dere suyu sayesinde minik balık ve kurbağa yavrularını görebiliyordu.
ushijima'nın hiç konuşmayışı tendou'yu biraz gerdi. acaba benden mi rahatsız oldu? geleyim mi diye sorduğumda da çok istekli cevap vermedi...
aklındaki düşünceler yüzünden suratı düşmüştü. kendisi fark edemese de ushijima bunu çok çabuk fark etti.
"dün söylediklerini düşünüyordum." diye mırıldandı. tendou, kaşlarını kaldırıp merakla ushijima'ya baktı. "neden sana bunu yapmışız? neden onlarla bir olmuşum da sana önyargı beslemişim? bir de senden korkuyorum dedim sana." ayaklarını taşın üzerinde toplayıp dizlerine sarıldı. "kendimi bok gibi hissediyorum..."
tendou, ona bakmayı kesip önüne döndü. ayaklarını hâlâ yavaş yavaş sallıyordu. "wakatoshi-kun, ikinci dönemin başında gelip kendi isteğinle bana numaranı vermiştin ya hani." diye başladı konuşmaya. "sınıf başkanı olduğunu ve bir sorun olursa sana ulaşmamı söyledin. bunu yalnızca bana değil, herkese yaptın. yine de... wakatoshi-kun, ben o gün eve gidip hüngür hüngür ağladım biliyor musun? sana mesaj atarken benimle yazışmak ya da konuşmak istemediğini biliyordum. buna rağmen yazdım. çünkü sen, bana yaklaşan ilk kişiydin. bu yüzden sana iki elimle sıkı sıkı sarıldım. istemeye istemeye olsa da bana gelmiştin değil mi? gerisi çok da önemli değil yani."
"şu an eskisi gibi düşünmüyorum." ushijima oldukça alçak bir sesle konuşmuştu. "eskiden diğerlerinin senin hakkında anlattıkları şeyleri çok ciddiye alır ve senden korkardım. fakat şimdi, senden değil kendimden korkuyorum. bir canavara dönüşmüşüm ve farkında bile değilmişim..."
tendou güldü, yüzüne ılık bir gülümseme yerleştirdi. "dün söylediklerimi çıkar aklından." elini tereddütle ushijima'nın saçlarına uzattı. tendou'nun tereddütlü hâlini fark eden ushijima başını usulca onun eline yaklaştırıp yasladı. tendou, gülümsemesini tazeledi. "sen canavar falan değilsin. sen benim wakatoshi-kun'umsun. tamam mı? kendini suçlamanı falan istemiyorum."
ushijima titrek bir nefes aldı ve gözlerini yumdu. "üzgünüm." dedi, boğuk bir sesle. "bu kadar geciktiğim için, gerçekten çok üzgünüm."
ー
düzyazıda biraz kötüyüm o yüzden kusura bakmayın umarım sizi tatmin edecek bir bölüm olmuştur, <3
klavyeden kaynaklı yazım yanlışlarım olabilir samsung klavye ile hiç mi hiç anlaşamıyorum.
