"အိပ်ချင်နေရင်အိပ်လိုက်လေ အိန်ဂျယ် "
ခေါင်းအုံးလေးပေါ် မျက်နှာကပ်လျက်ရှိလို ပါးဖောင်းဖောင်းလေးအစ်ထွက်နေပြီး မျက်လုံးလေးတွေမှေးစင်းနေသည့်သူ့ရဲ့
အိန်ဂျယ်လေး~~
ဒီမြင်ကွင်းလေးကို
လက်လေးထောက်ထားလျက်ကြည့်နေရာက ခေါင်းလေးကြွရင်း
နဖူးလေးကိုနမ်းကာပြောမိပေမယ့် သူလေးက
ခေါင်းလေးခါယမ်းပြလာရင်း သူနဲ့အကြည့်ခြင်းစုံကာကြည့်နေသေးသည်။
" မနက်ပိုင်းကြီး အိပ်စရာလား!!"
မျက်တောင်တွေပုတ်ခတ်ဖြစ်နေသည်အထိ
အိပ်ချင်စိတ်ကို
ထိန်းထားနေတဲ့ အိန်ဂျယ်က ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ ရန်ထောင်လာသေးတာမို့ ခါးလေးကိုဆွဲဖက်ကာ ကိုယ်လေးကိုအနားသို့ ဆွဲယူရင်း ဆူထော်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုစုပ်နမ်းမိလိုက်သည်။
" ရူတင်တွေလဲ အကုန်ဖျက်ထားပြီးသား
မဟုတ်လား
အလုပ်တွေမရှိတုန်း အေးဆေးအနားယူလိုက်ပေါ့ ပြီးတော့
ကလေး ပင်ပန်းထားတယ်လေ !!"
စကားအဆုံးကြမှ
ပြုံးစစနဲ့ပြောမိတော့ ပန်းရောင်းသမ်းနေတဲ့မျက်နှာပိုင်ရှင်ရဲ့
မျက်စောင်းလှလှကို လက်ခံရရှိလိုက်သည်။
" ကိုယ်ပြောတာမှားလို့လား!! ကလေးရဲ့ "
"ဘာမှ ထပ်မပြောဘဲ နေပေးလိုရမလား?"
"စိတ်ဆိုးသွားတာလား ကလေး~~
ကိုယ်က ကလေး ပင်ပန်းထားလို့ စိတ်ပူလိုပြောတာလေ "
"စကားအရမ်းများတာပဲ ဂျွန်အီရန်ရှီ!!"
သူနှုတ်ခမ်းတွေကိုဆွဲညှစ်လာတဲ့ အိန်ဂျယ်က
ဆူပုတ်ပုတ်မျက်နှာဘေးနဲ့ပြောလာပုံလေးက ရှက်နေတာသိသာချက်။
ဒီလိုပုံစံလေးက သူကိုအသဲယားစေတာမို့ သူနှုတ်ခမ်းကိုဆွဲညှစ်ထားတဲ့ လက်တွေကို ဖယ်ချုပ်ရင်း အိန်ဂျယ်ရဲ့
ပါးပြင်တွေ ၊ လည်ပင်းတွေကိုနမ်းသည်။
"ဟာ့ ဂျွန်!!!"
"မအိပ်ချင်ဘူးဆို ၊ မပင်ပန်းသေးဘူးဆို"
YOU ARE READING
SIDE AFFECTS ✅ Completed
Fanfictionပိုချစ်မိရင် ပိုခံစားရသလို ပိုချစ်မိတဲ့သူက အရှုံးတဲ့လား ? Ost for :: hurts so good
