MERHABA ARKADAŞLAR BU BÖLÜMDE CANIMIZI VERECEĞİMİZ KİŞİYE BİLE GÜVENMEMEMELİYİZ SÖZÜNÜN DOĞRULUĞUNU BİR KEZ DAHA ÖĞRENECEĞİZ. UMARIM BEĞENİRSİNİZ İYİ OKUMALAR :):):) OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.....
Ev işleri yeni bitmişti, çok yorulmuştum biraz dinlenmek için koltuğa uzandım sağa sola kıvranıp uyumaya çalıştım ama uyuyamadım, içimde çok kötü bir his vardı acaba bu sıkıntı ne idi yorgunluktur diye düşünüp durdum, ama bilemedim ki kalbin atışı kaderin sesidir . Bu bekleyiş pek uzun sürmedi o an kapı çaldı. Komşu çocukları oyun oynamaya gelmiştir diye düşünüp kapıyı açtım ama komşuların çocukları değildi. Kapıda duran bir postacıydı kafasında lacivert tonlarında fes,üzerinde geniş tasarımlı elbise ve ayağında da siyah bir kondura vardı . postacı bana bir zarf uzattı ve imzamı alıp evimizden uzaklaştı. Acaba mektupta ne yazıyordu mektuba biraz baktım acaba annemler mi yolladı diye düşündüm sonra kapıyı kapayıp içeriye girdim. Mektubu mutfak rafına koydum Olcay eve gelince ona okuturdum .Daha sonra yemek hazırlamaya başladım gözüm arada bir mektuba kayıyordu çünkü bir mektup sonucu 1 sene sevdiğim adamdan ayrılmıştım ama bu sefer Olcay'ı beklemekte kararlıydım.Hava kararmıştı Olcay eve geldi önce onu karşıladım Olcay içeriye girince mektubu getirdim, Olcay mektubu açtı, önce mektubu içinden okudu sonra ona ne yazdığını sordum. Oda bana" Annemler hal hatır soruyorlar sana selamları var "dedi .Olcay'ın söylediklerini duyunca çok rahatlamıştım ama hala içimde çok kötü bir his vardı. Mektubun ardından Olcay bana hazırlanmamı ve yarın Antep'e gideceğimizi söyledi acaba mektupta benim bilmediğim başka bir şey mi yazıyordu .Olcay'a ne olduğunu sordum ama Olcay bana sadece anne babasını özlediğini söyledi ve yanımdan ayrıldı .
cam kırıkları gibidir bazen kelimeler; ağzına dolar insanın.Sussan;acıtır,konuşsan;kanatır.
Gün ağarmıştı valizler hazırdı.Yola çıkmaya hazırdık evimizin kapısını kitleyip yola koyulduk . Belkide o kapı bir daha açılmamaya kitlenmişti . Otobüs durağına geldiğimizde otobüsler gitmeye hazırlanıyordu. Hemen bindik artık aileme kavuşacaktım ama bu denli evimi terk etmemiz beni biraz endişelendiriyordu. Otobüse bindiğimizde ikimizden de ses çıkmıyordu ben yolu seyre dalmıştım.
3 saat sonra ...
Otobüs mola vermek için bir benzin istasyonunda durmuştu. Olcay'beraber yemek yemek için bir yemekhaneye oturduk ve yemek yedik. Olcay yüzüğümü istedi bu yüzüğü bana kendisi hediye etmişti acaba neden geri almak istemişti. Yüzüğü elimden çıkarmak istemesem de Olcay'a verdim. Önce parmaklarına denedi ama yüzük parmağına gelmedi elinden çekerek yüzüğü aldım ve tekrar parmağıma taktım ve yemeğe devam ettim.hesabı ödeyip oradan ayrıldık Olcay neden böyle yapıyordu bu telaşı ne idi çok merak etmiştim ama belli etmeden tekrar yerime oturdum.
Uzun yolculuğun sonunda memleketime gelmiştim çok mutluydum ama bir türlü içimdeki kötü his gitmemişti ama bu hiç umurumda değildi çünkü annem ve babamla kavuşacaktım. Olcay beni annemlerin evine götürdü ben içeri girdim ama Olcay girmedi ona ne olduğunu sordum "sigara alacağım akşama geleceğim" dedi ve gitti.Neden böyle davranıyordu acaba bilmeden bir hata mı yapmıştım .Annemlerle sarılıp hasret giderdik yarı mutlu yarı üzgündüm annemin yanındaydım ama kendimi Olcay olmayınca rahat hissetmedim ve Olcay'ın gelmesini büyük bir sabırsızlıkla bekledim .
akşam oldu ama hala gelen giden olmadı acaba Olcay neredeydi. Kaynanamın yanına gitmiştir diye düşündüm ve biraz daha beklemeye karar verdim neredeydi acaba telefon olmadığı için arayıp soramadım. Annemle babamla biraz sohbet ettik hasret giderdik aklım Olcay'da olsa da bunu belli etmemeye çalıştım.Aradan biraz daha zaman geçti annem yatak hazırladı ama Olcay hala gelmemişti ben yatağa geçtim o gece hep onu düşündüm nerededir napıyodur diye diye uyuyakaldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SANGSARA (ÇİLE)
Non-FictionGERÇEK BİR HAYAT HİKAYESİ KONU ALINMIŞTIR . Bu kitapta ananemin hayatını anlatıyorum . İnsanlara verdiği değer ve aldığı karşılık, sevgisinden dolayı uğradığı ihanet, ikinci baharını yaşarken çektiği çileler, hiç çocuğu olmazken beş çocuğa da annel...