Ölümcül Çocuklar

28 - Sakura

Medya : Sakura

-Nemesis-

Küçük Juliette annesinin içeri girmesiyle irkildi.

Kadının her yeri kan içindeydi. Kıyafetlerinin bazı kısımları yırtılmış derin derin nefes alıp veriyordu. Juliette annesini böyle görmeye alışıktı ama bu sefer farklı bir şey vardı. Juliettein annesinin kucağında küçük bir beden duruyordu.

"O da... kim ?" dedi kız şaşkınlıkla.

"Onun adı Sakura" dedi annesi küçük kızı koktuğa bırakırken. Kafasında derin bir yara vardı.

"Tek başına sıkıldığını söylemiştin. Bundan sonra o senin sorumluluğunda. "

"Onu... Benim için mi gerirdin ?" dedi Juliette hevesle.

"Onu beni rahat bırakman için getirdim Juliette" dedi Green sertçe "Annen olsam da bana annenmişim gibi davranmayı kes artık."

. . . . . .

Nemesis nefes nefese uyandı. Sırtı ter içinde kalmıştı. Ne görmüştü az önce. Sanki orada değilmişte Juliette in bakış açısından görüyor gibiydi.

Bu konuyu çok düşündüğüm için olmalı diye düşündü. Sadece sıradan bir rüya.
Dün olanları hatırlayınca yine karnına ağrılar girdi. Kadının söylediklerini hatırladı.

Dante, Apollon ve Artemis in evine sızdı. Tüm deneklerin toplanmaya başladığını söyledi. Bu iyiye işaret değil "

Denekler demişti. Çok net duymuştu. Bu gerçekti.

Kesinlikle onunla alakalı bir şeyler oluyordu o ve tüm denekler hakkında. Peki ya Juliette ve Sakura onun için mi çalışıyordu ?

Midorie nin sözlerini hatırladı. Onlar birlikte büyüdüler.

Her şey çok karışıktı. Eline telefonu alıp Tiffanye mesaj attı.

Nemesis :Buluşmalıyız. Bugün

Nemesis okundu işaretiyle uzun bir süre bekledi ama kız hiç bir şey yazmadı. Bunun üzerine Nemesis gözlerini devirdi.

Nemesis : Önemli bir şeyler öğrendim. Deneyler hakkında.

Tiffany : Bunu en başından söylesene

Tiffany : 6 dan sonra evime gel

Bunun üzerine Nemesis mesaja cevap vermeden telefonu kapattı.

Sesizlikte dikkatli dinlediğinde bir melodiyi duyduğunu fark etti. Yatağından kalkıp sese doğru yürüdü. Balkondan geliyordu. Balkon kapısını açtığında soğuk hava ile kollarını kendisine sardı. Ama ses şimdi daha netti.

Balkonunu ikiye ayıran delikli paravana baktı. Sakura bolkonunda keman çalıyordu. Gözlerini kapalıydı. Kemanı inanılmaz bir şekilde ustaca çalıyordu. Nemesisin aklına saniyelik olarak rüyası geldi. Sakuranın küçük bedeninini ve kafasındaki derin yarayı hatırladı. Bir an ürperdiğini hissetti.

Sakura çalmayı bitirip gözlerini açtı.

"Hoşuna gitti mi ?" dedi aniden.

Nemesis yerinden zıpladı.

"P-pardon ben keman sesini duyunca merak ettim-"

"Sorun yok " dedi Sakura gülerek "neden bu kadar gerginsin"

"G-gergin değilim " dedi Nemesis daha da gergin bir şekilde.

"Kız arkadaşım adına özür dilerim " dedi ciddi bir şekilde "onun yüzünden ceza aldığını duydum"

"Bende ona vurdum. Cezayı hak ettim çokta şey etme yani şey kafana takma" dedi Nemesis kekeleyerek. Sakura uzun bir süre duraksayıp aklına bir şey gelmiş gibi ona döndü

"Ailen evde mi ?" diye sordu

"Hayır cumartesileri yalnızım"

"Harika ! Bana gelmek istermisin. Kahvaltı hazırladım. Birlikte yiyebiliriz"

Nemesisin midesi sanki onları duymuş gibi guruldadı. Gurultu sesiyle kulaklarına kadar kızardı. Yemek hazırlamaktan nefret ederdi. Ve bu kız ona zahmetsiz ve beleş bir kahvaltı mı sunuyordu ?

Odaklan Nemesis dünü hatırla ya amacı buysa. Seri katil bile olabilir !

"Bunun pek iyi bir fikir olduğunu sanmıyorum-"

"Kahve makinamda var. İstersen kahve yapabilirim" dedi Sakura.

...

Az önce ruhumu kahve ve waffle a mı sattım ben ? Diye düşündü Nemesis. Sakuranın hazırladığı kahveden yansımasına bakarak.

Bekle diye düşündü. Bunu fırsata çevirebilirim onun evindeyim. Araştırma yapabilirim !

"Tuvalet nerede acaba " diye sordu tatlı bir şekilde.

"Sağdan 2.kapı" dedi Sakura

Nemesis koridorda yürüyüp odalara baktı. Sakuranın odası neredeydi acaba. Rastgele bir kapıyı açarken görmeyi beklediği şey şaşkın bir şekikde ona bakan yarı çıplak bir Midorie değildi. Siyah eskimiş kot pantolonu ve siyah dantelli südyeni dışında üstünde hiç bir şey yoktu. Elinde giymek üzere olduğu tişörtü vardı. Uzun bir süre iki kız şaşkın şaşkın birbirlerine baktı. Sonra Midorie kulaklarına kadar kızararak tiz bir çığlık attı. Nemesis hızlıca kapıyı kapattı.

"Ö-ÖZÜR DİLERİM!" diye bağırdı Nemesis onun gibi kulaklarına kadar kızarırken.

Mutfaktan Sakuranın sesi geldi. "Nemesis sağdan 2.kapı demiştim sol değil"

Kapı tekrardan açılırken Nemesis artık giyinik olan kırmızı suratlı Midorie ye baktı. Sarı saçları kırmızı suratını daha da belirgin kılıyordu.

"SEN HİÇ KAPIYI ÇALMAZMISIN ?! "

"Burada ne işin var?" dedi Nemesis

"Burası sevgilimin evi salak " dedi Midorie kollarını kovuştururken.

"Ve sen..." Nemesis yutkundu " Bu yüzden mi evde çıplak geziyorsun"

Sözler ağzından çıktığı anda Nemesis kötü bir şey söylediğini anlamış oldu çünkü önündeki kız mümkünmüşcesine daha da kızardı.

"ÜZERİME KAHVE DÖKTÜĞÜM VE ÜSTÜMÜ DEĞİŞTİRDİĞİM İÇİN ÇIPLAKTIM "

"Tamam pardon pardon" dedi Nemesis ellerini iki yana kaldırarak.

"Asıl senin burada ne işin var ?" dedi Midorie

"Sakuranın komşusuyum. Aynı balkonu paylaşıyoruz"

Midorie nin kızgın tavrı silinip yerini garip bir duygu kapladı. Sanki üzgün gibiydi.

"Bundan haberim yoktu.Sanırım pek çok şeyden...haberim olmuyor" dedi sonlara doğru sesi kısılırken

"Dün gördüklerimizi... biliyor mu ?" dedi Nemesis Sakura duymasın diye kısık sesle konuşurken.

"O yüzden buraya geldim" dedi Midorie "Gizli kapaklı işler yapıyor gibilerdi. Bana her şeyini anlatırdı ama hiç bir şey söylemiyor."Yüzü hayal kırıklığını fark ettiriyordu.

" Her neyse"dedi sonra gülümsemeye çalıştı. "Hadi içeri gidelim. Yoksa Sakura sana bir şey yaptığımı sanacak"

...

Aksiyon kısımları yaklaşıyor...